و طي 24 ساعت، تعداد متنابهي خودرو وارد محدوده طرح‌هاي زوج و فرد و ترافيك مي‌شوند و ميزان تخلفات با آنكه از طريق دوربين‌ها ثبت و ضبط مي‌شوند، باز هم كم نيست... و در جايي كه جريمه‌هاي 200هزار توماني و بعضا نمره منفي در سوابق راننده ـ ايضاً ـ ثبت و ضبط مي‌شود، باز هم تخلف صورت مي‌گيرد... و خلاف‌كارانند و پرداخت جريمه.
باور مي‌كنيد كه بيش از نيم‌قرن پيش، همين موضوع، نقل محافل و جرايد آن روز بود و مي‌گفتند و مي‌نوشتند كه تهران بيش از اين ظرفيت ندارد؟ اگر باور نمي‌كنيد، خبر را بخوانيد تا از بقيه ماجرا برايتان بگويم. اين خبر در 22 فروردين 1342 در جرايد به چاپ رسيده است: «در حال حاضر [سال 1342] 100هزار وسيله نقليه در تهران حركت مي‌كنند و تا 5سال ديگر اين رقم به 130هزار خواهد رسيد، درحالي كه تهران به طور عادي ظرفيت 60هزار اتومبيل بيشتر را ندارد. خبرنگار ما اطلاع مي‌دهد كه از طرف ماموران راهنمايي در مركز، روزانه به‌طور متوسط 100هزار ريال از رانندگان متخلف جريمه نقدي دريافت مي‌گردد.
طي يك سال گذشته متجاوز از 30ميليون ريال از اين محل، عوايد راهنمايي‌ورانندگي شده و از تاريخ شروع اجراي قانون اخذ جريمه تاكنون مبلغ 133ميليون ريال جريمه از رانندگان متخلف دريافت شده است. با مقايسه آمار موجود، معلوم مي‌شود هرسال ميزان تخلفات و در نتيجه اخذ جرايم افزايش يافته است. طبق اظهارنظر كارشناسان راهنمايي‌ورانندگي، تخلفات زياد رانندگان، ناشي از تراكم وسايل نقليه به طور سرسام‌آور در شهر تهران است. در حال حاضر متجاوز از 100هزار وسيله نقليه در شهر تهران در حركت است. افزايش كنترل ماموران راهنمايي، ازدياد تابلوهاي «توقف ممنوع» و نصب چراغ‌هاي راهنمايي در سر چهارراه‌ها در مورد ازدياد و تخلفات نتيجه مستقيم داده است؛ به اين ترتيب كه هرچه تابلو و چراغ و كنترل بيشتر شود، تخلف بيشتري از رانندگان سرمي‌زند و جريمه بيشتري دريافت مي‌گردد.
خبرنگار ما مي‌افزايد: با آزادي ورود اتومبيل [از خارج] رقم وسايل نقليه در تهران امكان دارد تا 130هزار ظرف 2سال آينده افزايش پبدا كند و حال آنكه طبق اظهارنظر كارشناسان فني تهران، فقط براي عبور و مرور عادي، تهران فقط گنجايش حدود 50هزار الي 60 هزار وسيله نقليه را دارد. يكي از كارشناسان راهنمايي اظهارنظر كرد كه تا 2سال ديگر [(منظور، سال1344 است)] تهران به صورت يك توقفگاه بزرگ درخواهدآمد كه اتومبيل‌ها را در اين توقفگاه فقط مي‌شود در فواصل كم، جلو و عقب كرد. وي افزود: با آزادي [ورود] اتومبيل تا 5سال ديگر [(منظور، سال1347 است)] اگر خيابان‌هاي تهران به همين وضع باقي بماند، عبور و مرور معني خود را از دست خواهد داد و اتومبيل‌ها از حركت بازمي‌مانند».
ملاحظه فرموديد كه اين فرمايش‌ها، عين فرمايش‌هاي بعضي از مسئولان روزگار ماست؟ و خدا پدر كارشناسان آن روزگار را بيامرزد كه قصور و تقصير را فقط متوجه رانندگان نكرده‌اند و بعضا قوانين و علائم و مسلوب‌كردن مردم را نيز در بالارفتن آمار جرايم، دخيل دانسته‌اند. چند سال پيش براي تعويض پلاك خودرو مراجعه كردم. در برگه تخلف نوشته بودند: «توقف در فلان شهر شمالي، روي ريل راه‌آهن». هرچه گفتم «اين شهر كه راه‌آهن ندارد»، به خرج كسي نرفت و براي خلاصي، جريمه 2برابر شده را پرداختم. شما چطور؟ اينگونه جريمه شده‌ايد.