اقتصاد ايران به‌ويژه صنعت كشور كسي را ديروز از دست داد كه گفته بود در 50سال گذشته سازماني كه مسئوليتش نوسازي صنايع ايران بوده، نتوانسته كارخانه‌هايي را كه نوسازي كرده، سرپا نگه‌دارد و همه از بين رفته‌اند. به گزارش پايگاه خبري اتاق تهران، او فعالان اقتصادي و تجار بسياري را كه واردكننده بودند به راه‌اندازي كارخانجات در كشور تشويق كرد و از فعالان بخش خصوصي حمايت كرد تا صنايع جديد را وارد كشور كنند و حاصل حمايت‌ها و مديريت‌هاي اين مرد راه‌اندازي كارخانه‌هايي همچون خودروسازي، اتوبوس‌سازي، لوازم‌خانگي، لوازم الكتريكي و... شد.
نيازمند در رژيم گذشته علاوه بر اينكه مديريت بخش‌هايي از سازمان برنامه و بودجه را داشته و به‌طور مستقيم با ابوالحسن ابتهاج كار كرده، در وزارت صنايع زيرنظر جعفر شريف‌امامي نيز به فعاليت پرداخته و مديرعاملي كارخانه‌هايي نظير نساجي قائم‌شهر، سيمان تهران و معاونت صنايع و معادن وزارت وقت را بر عهده داشته است.
او در دهه ۴۰ هنگامي كه وزارت اقتصاد از ادغام وزارتخانه‌هاي صنايع، معادن و بازرگاني شكل مي‌گيرد، علاوه بر اينكه به‌عنوان معاونت صنعتي و معدني اين وزارتخانه منصوب مي‌شود، به تاسيس سازمان مديريت صنعتي، سازمان گسترش و نوسازي صنايع ايران و شركت ملي مس ايران مي‌پردازد. مديرعاملي شركت يورايران به‌عنوان تأمين‌كننده اصلي اورانيوم كشور زيرنظر اكبر اعتماد، رئيس وقت سازمان انرژي اتمي، آخرين فعاليت او در رژيم گذشته است. او پس از انقلاب بعد از ۱۴سال دوري از وطن به ايران بازمي‌گردد و روي قرآن‌پژوهي و شيعه‌شناسي به فعاليت مي‌پردازد. كتاب «شيعه چه مي‌خواهد و چه مي‌گويد» يكي از كتاب‌هاي معروف اوست كه امروز قابل دسترس است.
نيازمند همچنين پس از انقلاب كتاب‌هايي درباره زندگينامه رضاشاه و محمدرضا پهلوي به نگارش درآورده و در حوزه قرآن‌پژوهي دو كتاب قرآن به‌ترتيب نزول و قرآن به‌ترتيب موضوع را تاليف كرده است.يكي ديگر از افتخاراتي كه رضا نيازمند همزمان با حضور در وزارت اقتصاد به‌دليل شايستگي‌هايش كسب كرد، عضويت در هيأت امناي دانشگاه شريف بود كه تا زمان انقلاب هم ادامه داشت. البته با راه‌اندازي اين دانشگاه در سال 1344به او پيشنهاد رياست دانشگاه داده شد، ولي قبول نكرد و ترجيح داد در كارهاي صنعتي حضور داشته باشد.
سال گذشته از سوي اتاق تهران به او نشان امين‌الضرب اهدا شد. او سال گذشته در گفت‌وگو با يكي از روزنامه‌ها گفته بود در تمام مدت 4سالي كه مديرعامل اين سازمان بودم اين سازمان را با ۲۱كارمند در يك آپارتمان كوچكي در خيابان طالقاني امروز داير و اداره كردم. اين سازمان را من از صفر شروع كردم و تا روزي كه من آنجا بودم نه فرش خريدم و نه عكس بر ديوار‌ها بود. نيازمند در توصيف سازمان فعلي گسترش و نوسازي صنايع ايران هم با نگاهي انتقادي با بيان اينكه از برون طعنه زند بر بايزيد وز درونش شرم مي‌دارد يزيد، گفته است:
جز آن چند كارخانهاي كه من در دوران رياست بر اين سازمان نوسازي كردم، ديگر كسي نتوانست كارخانهاي را نوسازي كند و كارخانه‌هايي كه در اين ۵۰ سال در ايران نتوانستند برپا بمانند، كسي نبود كه آنها را بگيرد و نوسازي كند، همه خرابه شدند و از بين رفتند؛ تا جايي كه متصديان اين سازمان، نام سازمان گسترش و نوسازي صنايع ايران را هم نتوانستند تحمل كنند و حال همه اين دستگاه را «ايدرو» مي‌نامند كه مخفف نام انگليسي سازمان است.