اگر كيفيت نان در نزديكي محل سكونتمان خوب نباشد، ناچار سوار خودرو مدتي رانندگي ميكنيم تا به نانوايي ديگري برسيم و دست آخر، باز هم معطلي است و خستگي. هرچند خوردن نان داغ و تازه حس خوبي دارد اما خيليها عطاي اين لذت را به شلوغي صفهاي نانوايي ميبخشند و كنار ميكشند. اين به جز كساني است كه به هر دليلي امكان رفتوآمد يا فرصت خريد از نانواييهاي سنتي را هم ندارند.
براي برطرف كردن اين دشواري، يك گروه از جوانان دهه هفتادي استارتآپي را راهاندازي كردهاند كه نان سنتي را داغ و تازه بهدست كاربرانش ميرساند. رامين پاينده، مدير بازاريابي اين گروه و يكي از اعضاي آن است كه در گفتوگو با همشهري ميگويد: «در آذرماه 1394به فكر تحويل فوري نان سنتي به خانههاي مردم افتاديم.»
ايده كليشان خيلي ساده است. سفارش نان را چند ساعت - يا چند روز قبل - از مشتري دريافت ميكنند. خودشان در صف ميايستند و بعد از تحويل گرفتن نان آن را در پوششهاي پارچهاي قابل بازيافت به مشتري تحويل ميدهند. هرچند هزينهاي كه از مشتري دريافت ميكنند، با قيمت رايج نان در شهر تفاوت دارد اما هزينه اضافهاي بابت حمل ونقل از مشتري گرفته نميشود. بزرگترين مشكلي كه در آغاز كار با آن روبهرو بودند، چالش نانواييها بود.
به گفته رامين پاينده، اطلاعات مشخصي از تعداد و محل نانواييها در هر محله وجود نداشت؛ ضمن اينكه هيچ شاخصي كه با آن بتوان كيفيت هر نانوايي را سنجيد، نداشتيم. اين مشكل هنوز هم وجود دارد و خودمان بايد نمونههاي مطلوب را شناسايي كنيم. چالش بعدي، خود نانواييها هستند كه بهخاطر آشنا نبودنشان به قوانين تجاري و فضاي آنلاين، تمايلي به حضور در اين فضا ندارند و مذاكره با آنها دشوار است. نانواييهاي سنتي - از هر نوعي كه هستند- به يك درآمد ثابت خو كردهاند و دليلي نميبينند دردسر تازهاي را به جان بخرند، حتي اگر اينكار برايشان درآمد بيشتري به همراه داشته باشد. نانواييهاي سنتي ميگويند، نيازي به تخفيف دادن يا فروش عمده وجود ندارد چون روش سنتي خريد تفاوت چنداني با مدل آنلاين آن ندارد.
اين گروه نانهايشان را فقط در چند منطقه تهران ارائه ميكنند. وي درباره اينكه چطور گستره خدماتدهيشان را انتخاب كرده، ميگويد: «ما دنبال منطقهاي بوديم كه با خريد آنلاين بيشتر آشنا باشند. نتيجه بررسيهايمان نشان داد، مردم در شرق تهران تمايل كمتري به خريد آنلاين دارند اما هرچه به سمت غرب برويم، وضع بيشتر به نفع ماست.» نخستين منطقه اميرآباد بود چون ارسال نان در آن منطقه راحتتر بود و مردم - نسبت به بقيه مناطق - تمايل بيشتري به پرداخت هزينه نشان داده بودند. مناطق خدماتدهي به مرور بيشتر خواهند شد اما دسترسي به آمار نانواييهاي باكيفيت چالشي است كه ميتواند سرعت كار اين گروه را افزايش دهد.