درباره آمريكا تقريبا اجماعي عمومي مبني بر عقب‌نشيني سياسي اين كشور در سوريه طي يك سال گذشته وجود دارد؛ درحالي‌كه روسيه توانسته از طريق همكاري با ايران و تركيه، واقعيتي جديد، تماما مختلف از آنچه كشورهاي غربي به‌دنبالش بودند، در بحران سوريه ايجاد كند. اگرچه آمريكا و متحدانش در پرونده سوريه به شكست خود اعتراف نكرده و هرگز نخواهند كرد، اما ناكامي آنان در تحقق تمامي اهدافي كه از آغاز جنگ سوريه به‌دنبالش بودند،
عملا به‌معناي شكست طرح آنان است. بايد توجه داشت از زمان روي كار آمدن ترامپ، آمريكايي‌ها به‌طور آشكار در ارائه راهبردي واضح دچار مشكل بوده‌اند؛ درحالي‌كه ميان وزارت خارجه، وزارت دفاع و كاخ سفيد اختلافات جدي ديده مي‌شود. البته اين اختلافات در ساختار سياسي آمريكا امر جديدي نبوده و ضرورتا نشانه‌اي از ضعف نيست بلكه مي‌تواند قدرت تلقي شود، اما مشكل جديد آن است كه ترامپ با شخصيت عجيب و روش‌هاي سبك خود، كار را براي ديگران به‌منظور پذيرش سياست‌هايش سخت مي‌كند.
بر‌اين اساس مي‌توان گفت حضور آمريكا در سوريه ادامه خواهد داشت. اما بدون شك نزاع آمريكايي و روسي در داخل سوريه با ابزارهاي سياسي و شايد امنيتي (به‌ويژه از سوي آمريكايي‌ها كه از طريق كردها از حضور خود در سوريه صيانت مي‌كنند) ادامه خواهد داشت، درخصوص خروج نيروهاي روسي، از ديد من بهتر است عبارت بازتعريف موقعيت روس‌ها در سوريه مورد استفاده قرار بگيرد. قطعا مسكو وارد اين جنگ نشده و چنين هزينه‌هاي گزافي متحمل نشده كه سوريه را در بازه زماني كوتاهي ترك كند، اما مي‌توان انتظار داشت حضور روس‌ها پوشش‌هاي ديپلماتيك‌تري در چارچوب تعامل و توافق با دولت دمشق به‌خود بگيرد.
از سوي ديگر نبايد فراموش كرد روسيه با كردهاي متحد آمريكا دشمن نيست و اين امر به 2ابرقدرت اجازه هماهنگي گسترده‌تري را خواهد داد. به‌طور كلي خطوط اصلي منافع روسيه در سوريه در موارد زير خلاصه مي‌شوند: مقابله با تجزيه سوريه از طريق مقابله با تحركات انقلابي در داخل اين كشور؛ خاموش كردن آتش درگيري‌هاي نژادي و مذهبي؛
درگيري‌هايي كه به‌طور مستقيم تنوع نژادي و مذهبي موجود در سوريه را تهديد مي‌كند. بحران سوريه از همان ابتدا، ايستگاهي براي بازسازي توازن قوا در منطقه بود و غيبت مسكو در اين بحران به مثابه فقدان وزن بينالمللي اين كشور است. روسيه طرف هيچ‌يك از بحران‌هاي جديد منطقه‌اي نيست، بلكه صرفا به‌دنبال آرام كردن شرايط و ايجاد راه‌حل‌هاي سياسي است. اين مورد به خوبي موضع روسيه نسبت به تجاوزهاي اسرائيل به سوريه و حتي نزاع كردي تركيه را نشان مي‌دهد.