دونالد ترامپ رئيس‌جمهور آمريكا در سخنراني خود كه در اكتبر 2017برگزار شد به اين موضوع اشاره داشت كه درباره برجام هيچ‌گونه اظهارنظر مثبتي نخواهد داشت. به همين دليل كنگره را در برابر كار انجام شده‌اي قرار داد كه نسبت به برجام اظهارنظر كند. نگرش كنگره تا‌كنون مبتني بر ابهام بوده است. كميته روابط خارجي مجلس سنا و نمايندگان آمريكا موضوع را در وضعيت ابهام و تعليق مرحله قرار داده‌اند. آنان نيز همانند رئيس‌جمهور آمريكا نتوانسته‌اند درباره الگوهاي رفتاري آمريكا در آينده و در ارتباط با برجام اظهارنظر كنند. در چنين شرايطي است كه موضوع برجام هنوز در ساختار سياسي و راهبردي آمريكا مبهم باقي مانده است و همچنين در چنين شرايطي مي‌توان به اين موضوع اشاره داشت كه علت استنكاف دونالد ترامپ و كنگره درباره پذيرش و يا ابطال برجام چيست؟
پاسخ به اين پرسش را بايد در ارتباط با واقعيت‌هاي برجام مورد توجه قرار داد. واقعيت‌هاي توافقي كه اهداف اصلي ايالات متحده را برآورده مي‌ساخت. الگوي كنش كنگره در سال‌هاي گذشته نيز نشانه‌هايي از ابهام را منعكس مي‌سازد. به اين ترتيب سياست رسمي ايالات متحده در برخورد با برنامه جامع اقدام مشترك را نمي‌توان معطوف به پذيرش برجام دانست. زيرا آمريكايي‌ها تمايلي به انجام تعهدات خود به‌ويژه پايان دادن به تحريم‌ها نشان نداده‌اند.
از سويي ديگر اگر ايالات متحده برنامه جامع اقدام مشترك را ناديده انگارد و آن را مورد انكار قرار دهد با چالش‌هاي سياسي امنيتي و را هبردي روبه‌رو مي‌شود.اولين چالش آن است كه متحدين آمريكا در روند مذاكرات هسته‌اي نسبت به سياست ايالات متحده در ارتباط با ايران واكنش نشان خواهند داد.
مورد دوم آنكه انجام چنين اقدامي منجر به كاهش اعتبار موافقت‌هاي بين‌المللي خواهد شد. سوم اينكه درصورت ابطال برجام، ايران به‌گونه‌اي اجتناب‌ناپذير هيچ‌گونه تمايلي براي همكاري با نهادهاي بين‌المللي به‌ويژه در حوزه راستي آزمايي هسته‌اي نشان نخواهند داد و نكته چهارهم آنكه ايران درصورتي كه كنگره يا دولت آمريكا تعهدات خود را درباره برجام انكار نمايد، در آن شرايط فعاليت‌هاي هسته‌اي خود را مجددا آغاز خواهد كرد.در آن شرايط ايران نه‌تنها پروتكل الحاقي را مورد پذيرش قرار نمي‌دهد بلكه نسبت به پادمان هسته‌اي آژانس بين‌المللي انرژي اتمي نيز تجديد نظر خواهد كرد. در چنين شرايطي ابهام امنيتي در سياست بين‌المللي بيشترو فراگير‌تر خواهد شد.