به گزارش ایسنا، عباسعلی کدخدایی سخنگوي شوراي نگهبان در ششمین همایش نقش پژوهش در فرآیند قانونگذاری اظهار کرد: قانونگذاری بدون رعایت نکات تخصصی و روشهای دقیق پژوهش امکانپذیر نیست. باید به نظرات کارشناسان و متخصصان توجه لازم شده و از آن در قانونگذاری استفاده شود.
وی ادامه داد: با وجود اینکه نمایندگان اختیارات لازم را برای قانونگذاری دارند ولی قطعا باید در این راه از نظرات کارشناسی استفاده شود. این همان راهی است که کشورهای پیشرفته طی کردند. نمونه بارز آن اتحادیه اروپا است که برای تصویب قانونی صبر می کنند تا نظر کمیته های تخصصی نیز ارائه شود و هیچگاه بدون این نظرات قانونگذاری نمی کنند.
اهم اظهارات كدخدايي را در ادامه بخوانيد:
*( در واکنش به نطق محمود صادقی که روز گذشته در مجلس شورای اسلامی گفته بود «نمایندگان عصاره فضائل شورای نگهبان هستند»،)شورای نگهبان طبق قانون به صلاحیت‌های نامزدهای انتخابات رسیدگی می‌کند، اگر قانون اشکال دارد، اصلاح شود.اینکه نماینده‌ای در نطق مجلس بیان می‌کند که نمایندگان عصاره فضائل شورای نگهبان هستند به خود این نماینده مربوط است ،اما شورای نگهبان طبق قانون عمل می‌کند و اگر قانون اشکال دارد، قانون اصلاح شود.
*(با اشاره به کاهش جلسات علنی مجلس در دوره کوتاهی و سوءتفاهم‌هایی که برای برخی به وجود آورد.) تصور غلطی است که فکر شود مجلس اگر جلسه علنی ندارد، پس بیکار است بلکه نمایندگان در کمیسیون‌های تخصصی مجلس و پیگیری‌ها و مطالعات مربوط به قانونگذاری و نظارت فعال هستند و برای سرکشی به حوزه‌های انتخابیه و رسیدگی به مشکلات موکلان‌شان فعال هستند.
*مرکز پژوهش‌های مجلس کارهای بسیار خوبی را انجام داده اما اثرگذاری کارها بسیار مهمتر است. البته آقای جلالی به موضوع تخصیص نیافتن کامل بودجه اشاره‌ای داشتند. این مشکل همه دستگاه ها از جمله شورای نگهبان است که بودجه به طور کامل تخصیص پیدا نمی کند.
*فرضا مصوباتی که شورای نگهبان فرستاده می شود که هماهنگی در بندهای آن وجود ندارد. این ناشی از نبود دقت در کار کارشناسی کافی می باشد لذا باید تمامی ابعاد قوانین مصوب در کنار جامع نگری آن دیده شود که در نهایت بتواند مشکلات مردم را رفع نماید نه اینکه قوانینی تولید شود که هر کدام در زمان اجرا با یکدیگر تعارضی داشته باشد. این اتفاق باعث گمراهی مجریان و خدایی نکرده سو استفاده برخی از افراد می شود لذا باید دنبال تصویب قوانین جامعی باشیم که لازمه آن انجام کار کارشناسی است.
* رسیدن به این مهم با بررسی موضوعی آنهم در چند جلسه علنی مجلس امکانپذیر نیست چون نمی تواند در چند جلسه تمامی ابعادی یک قانون را بررسی کرد. به همین دلیل است که بنده معتقدم باید تعداد جلسات علنی مجلس کمتر شود. ضرورتی ندارد که هر هفته از یکشنبه تا چهارشنبه مجلس جلسه علنی داشته باشد.البته منظور این نیست که جلسات علنی تعطیل شده و نمایندگان مسافرت بروندبلکه باید کارها در کمیسیون‌های تخصصی و به صورت کارشناسی پیش رود حتی ممکن است مجلس هفته‌ای یک جلسه داشته باشد که بازهم کفایت می کند. چون قرار است نماینده مجلس فکر کند و با اندیشه خود موضوعی را به تصویب برسند که شاید چندین سال یا حتی چنید دهه جامعه را درگیر خود کند. به همین دلیل برررسی موضوعات در اتاقهای فکر و با حضور کارشناسان و در نهایت تصویب در مجلس امری ضروری به شمار می آید.
*ما از زمان بررسی مصوبات مجلس تلاش می کنیم که از نمایندگان و کارشناسان و مجریان دعوت کرده و از نظرات آنها استفاده می کنیم. اگر لازم باشد آنها را به صحن عمومی شورای نگهبان نیز دعوت می کنیم. البته به نظر بنده این اقدامات کافی نیست و ما در شورای نگهبان نیز نتوانسته‌ایم به اندازه کافی به موضوع پژوهش بپردازیم.
*بايد این سیکل به صورت انتقال موارد از جامعه به مجلس باشد. بدین شکل که مشکلات جامعه و مردم رصد شده و با نظرخواهی از مردم قوانین به تصویب برسد. در نظام‌های قانونگذاری دنیا پیش نویس قوانین برای بخش‌های مختلف جامعه فرستاده می شود تا نخبگان جامعه در ظرف زمانی مشخصی نظراتشان را بیان کنند. در این شرایط اگر آن قانون مورد استقبال جامعه باشد، به تصویب می رسد و اگر جامعه عکس العمل منفی داشته باشد دیگر ضرورتی برای تصویب آن نیست
*تصویب برنامه و بودجه برای ما یک عذاب است چون وقت زیادی از ما و مجلس می گیرد و در نهایت ظرف چند روز باید مواردی به تایید برسد که ا ختلاف نظرات بسیاری پیرامون آن است. نمونه بارز آن را می توان در برنامه ششم دید که باید بررسی شود که سال آینده یعنی یک سال پس از اجرایی شدن آن چند درصد برنامه اجرا شده است.