در این محوطه، ۱۸۰ آنتن فرکانس بالا قرار دارند که ارتفاع هرکدام از آن‌ها به حدود ۲۲ متر می‌رسد. هر یک از این آنتن‌ها دست‌بالا ۳۶۰۰ کیلووات توان دارند، یعنی چیزی حدود ۷۵ برابر یک ایستگاه رادیویی معمولی که البته این مقدار انرژی، کسر بسیار ناچیزی از میزان تشعشعاتی است که در هنگام یک توفان خورشیدی معمولی به زمین می‌رسد. با وجود آن‌که رصدخانه به‌طور مستمر کار می‌کند، آنتن‌های فرکانس بالا، تنها در مواقعی خاص مانند زمان‌هایی که فعالیت تحقیقاتی بخصوصی موردنیاز باشد به کار می‌افتند. چنین وضعیتی تقریبا ماهی یک‌بار پیش می‌آید.
متأسفانه باید به نظریه‌پردازان توطئه و طرفدارانشان بگوییم که هارپ به‌هیچ‌عنوان قادر به دست‌کاری آب‌وهوا نیست. امواج راديويي مخابره‌شده به وسیله‌ی هارپ نمی‌تواند توسط تروپوسفر (troposphere) یا استراتوسفر (stratosphere) جذب شوند. تنها یونوسفر (ionosphere) است که این امواج را جذب می‌کند و خب، چندین کیلومتر با بالاترین لایه‌های اتمسفری فاصله دارد.
بخش‌های مختلف لایه‌ی یونوسفر تقریبا به‌صورت دائم و هر روزه با امواج و تشعشعات خورشیدی ساخته و جایگزین می‌شوند. شب‌هنگام، سطح یونیزه شدن در ارتفاع پایین‌تر یعنی بین هشتاد تا صدوشصت کیلومتری به‌سرعت کم می‌شود، اما در ارتفاعات بالاتر یعنی ارتفاع بالاتر از ۳۲۰ کیلومتر تقریبا تمام شب طول می‌کشد تا این بخش‌های یونیزه‌شده پراکنده شوند. در طول شب، زمانی که یونوسفر طبیعی در وضعیت حداقلی خود قرار دارد، هارپ می‌تواند نوعی شفق قطبی ضعیف را تولید کند. البته با این‌که این امواج، تأثیر زیادی ندارند، اما می‌توان با دستگاه‌های خاص رصد، تأثیرشان را دید. در طول روز، امواج خورشیدی آن‌قدر با قدرت یونوسفر را یونیزه می‌کنند که اثرات بسیار ضعیف هارپ نمی‌توانند کوچک‌ترین تأثیری بر این لایه بگذارند. بنابراین به‌محض این‌که آنتن‌های هارپ خاموش شوند، اثرات آن تقریبا بلافاصله از بین می‌روند.
- هارپ چگونه كار مي‌كند؟
آنتن‌هاي هارپ امواج راديويي را مستقيما به سمت بالا، به سوي يونوسفر ارسال مي‌كنند. حرارتي‌كه در نتيجه‌ي اين امواج ايجاد مي‌شود در يونوسفر موجب پديد آمدن بي‌نظمي‌هايي در تراكم الكترون‌هاي اين ناحيه مي‌شوند. اين بي‌نظمي‌‌ها اجازه مي‌دهند تا امواج ارسالي از ماهواره‌ها بدون برخورد به يونوسفر به زمين برسند.
High Frequency Active Auroral Research Program *
- دانستنيها