به گزارش شبکه خبری عربی 21، موسسه واشنگتن در گزارشی به قلم آنا بورشوسکایا با اشاره به تاریخ روابط عربستان و روسیه از سال 19930 میلادی، افزود: دو کشور طی دوره گذشته رویکردی جداگانه نسبت به بحران های منطقه و دنیا داشته‌اند.
در گذشته با وجود تلاش‌های پی در پی، روسیه نتوانسته بود به ریاض نزدیک شود، اما شرایط، به ویژه پس از قدرت گرفتن ملک سلمان در سال 2015 میلادی، تغییر کرد و دیدارهایی تاریخی میان رهبران دو کشور صورت گرفت.
- منافع روسیه
بر اساس گزارش موسسه واشنگتن، روسیه تمایل دارد روابط اقتصادی خود را با ریاض افزایش دهد، پوتین فردی عمل گرا و واقع بین است و می‌داند که اقتصاد راکد روسیه به سرمایه گذاری خارجی نیازمند است؛ همچنین مسکو منافع نفتی مشترکی نیز با ریاض دارد.
روسیه و سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) در دسامبر سال 2016 میلادی تصمیم گرفتند که سطح تولید نفت خود را کاهش دهند؛ این امر باعث شد تا قیمت هر بشکه نفت به 50 دلار برسد؛ در شرایطی که قیمت هر بشکه نفت به زیر 40 دلار رسیده بود، تصمیم روسیه و اوپک پیشرفت نسبتا خوبی بود، اما این قیمت هم همچنان برای تامین کسری بودجه روسیه ناکافی بود. در این گزارش تاکید شده که پوتین همچنان در تلاش است تا ایالات متحده را، از متحدانش جدا کند.
- منافع ریاض
اما منافع ریاض جایی دیگر است؛ عربستان فهمیده که 'بشار الاسد' رئیس جمهور سوریه به این زودی ها از قدرت کنارگیری نمی کند، لذا می خواهد از طریق مسکو (با دمشق) وارد مصالحه شود؛ به نظر می رسد دونالد ترامپ هم مانند باراک اوباما رئیس جمهور پیشین آمریکا، می خواهد مسؤلیت سوریه را به دست پوتین بسپارد، لذا عربستان چه بخواهد و چه نخواهد باید با روسیه ارتباط داشته باشد.
عربستان سعی می کند تا انگیزه های اقتصادی روسیه را بیشتر کند، به امید آنکه مسکو نسبت به تهران موضع بی طرفی پیشه کند؛ همچنین ریاض امید دارد که پوتین عربستان را در جنگ یمن کمک کند؛ اما احتمالا این امیدها ناکام می ماند و پوتین از سرمایه گذاری عربستان به گرمی استقبال می کند، لکن مسکو سر مواضع خود درباره ایران پایبند می ماند.
نویسنده این گزارش می افزاید، با نگاهی به سابقه طولانی بی‌اعتمادی میان مسکو و ریاض انتظار نمی‌رود که تغییری اساسی در روابط دو کشور رخ دهد؛ هنوز هم مشخص نیست دو طرف به وعده‌های خود پایبند بوده اند یا نه؟ با این که ریاض به سمت مواضع مسکو درباره سوریه کشیده شده، اما ترس‌های عربستان از نفوذ ایران در منطقه کاسته نشده و احتمالا ریاض همچنان نگران ارتباط روسیه با مسلمانان داخل مرزهای خود می‌ماند.
از سویی دیگر، پوتین از سرمایه گذاری های عربستان در روسیه خوشحال می شود، اما این برای تغییر سیاست های کشورش کافی نیست؛ به عنوان مثال روسیه برعکس عربستان سیاست ایران را برای صدور انقلاب اسلامی، تهدیدی اساسی نمی داند؛ پوتین ایران را برگ برنده ای علیه ایالات متحده می داند و قصد ندارد از آن بگذرد؛ در آخر می توان گفت روسیه بیشتر از عربستان برگ برنده دارد.