به گزارش ایرنا، محققان در این مطالعه پیش‌بینی‌های 27 مدل آب و هوایی جهان را گردآوری کردند تا دریابند کدام مناطق زمین در معرض بیشترین خطر خشکسالی دائمی تا پایان قرن حاضر هستند.
خشکسالی دائمی یا Aridification به فرآیندی اطلاق می‌شود که در آن یک منطقه به طور فزاینده‌ای خشک می‌شود؛ وضعیتی که تغییر طولانی مدت و نه یک نوسان فصلی است.
نتیجه آنالیز محققان که هفته جاری در مجله Nature منتشر شد، نشان می‌دهد که 20 تا 30 درصد مناطق جهان به طور قابل توجهی خشک‌تر از محدوده‌های خشکی تعیین شده توسط تغییرات سالانه میزان بارش خواهند شد.
به گفته چانگ یوئی پارک نویسنده این مطالعه و محقق دانشگاه علوم و فناوری "سوترن" در شنزن چین، خشکسالی دائمی یک تهدید جدی است زیرا به شدت می‌تواند بر موضوعاتی مانند کشاورزی، کیفیت آب و تنوع زیستی تاثیر گذارد. وی افزود: این پدیده همچنین موجب خشکسالی و وقوع آتش‌سوزی بیشتر در جنگل‌ها می‌شود.
محققان در این مطالعه میزان احتمالی بروز خشکسالی دائمی را برای سطوح مختلف گرم شدن آب و هوای زمین از جمله یک افزایش 1.5 و دو درجه سلسیوس در متوسط دمای زمین بررسی کردند.
هدف توافق پاریس این است که گرمایش کره زمین به میزان 2 درجه سانتی‌گراد بالاتر از دمای متوسط دوران قبل از صنعتی شدن محدود شود.
این مطالعه جدید نشان می‌دهد که محدود کردن گرمایش زمین به یک افزایش 1.5 درجه ای دما می‌تواند بسیاری از پیش‌بینی‌ها را درباره خشکسالی دائمی از بین ببرد. نرخ خشکسالی اکنون در بیشتر قسمت‌های زمین در حال افزایش است زیرا زمین در حال حاضر افزایش یک درجه سلسیوس را در متوسط دمای زمین تجربه کرده است.
به گفته محققان، بخش‌هایی از جنوب شرق آسیا، جنوب اروپا، جنوب آفریقا، آمریکای مرکزی و جنوب استرالیا که بیش از 20 درصد جمعیت امروز جهان را در خود جا داده‌اند، از محدود نگاه داشتن سطح گرمایش زمین به زیر 1.5 درجه سلسیوس، بیشترین منفعت را خواهند برد.