براساس گزارش ساينس الرت،نوع نوع تب فضايي حتي زماني كه بدن فضانوردان در وضعيت استراحت قرار دارد نيز بروز مي‌كند. اما اين افزايش دما به يكباره رخ نمي‌دهد،بلكه طي ماه‌ها اقامت در فضا و تطبيق بدن با شرايط خلاء ايجاد مي‌شود.
بدن فضانوردان پس از دو و نيم ماه اقامت در فضا، در زمان ورزش به 40 درجه سانتيگراد مي‌رسد و در زمان فعاليت‌هاي عادي و حتي استراحت دماي بدن آنها يك درجه بالاتر از 37 درجه عادي است.
محققان دانشگاه پزشكي شاريت برلين براي محاسبه دماي بدن فضانوردان از فناوري تركيبي جديدي متشكل از حسگرهاي سطحي و حرارتي استفاده كردند.
محققان با استفاده از اين حسگرهاي فوق حساس كه روي پيشاني نصب مي‌شوند،توانستند دماي بدن 11 فضانورد را در زمان‌هاي مختلف، پيش از آغاز سفر فضايي و در حين اقامتشان در ايستگاه فضايي اندازه‌گيري كنند.
محققان دريافتند دماي دروني بدن انسان در وضعيت خلاء با سرعت بيشتري نسبت به زمين افزايش پيدا مي‌كند. اين از آن رو است كه محيط بي‌وزني با فاكتورهاي كليدي تنظيم دماي بدن انسان در تعامل است، عواملي مانند گرمايي كه بدن به محيط اطراف منتقل مي‌كند و يا ميزان عرقي كه براي خنك شدن بدن ترشح مي‌شود.
براي مثال عرق بدن در فضا به كندي تبخير مي‌شود و اين يعني در زمان ورزش در فضا بدن بيش از اندازه داغ شده و تخليه حرارت مازاد براي بدن به مشكلي بزرگ تبديل مي‌شود و اين مشكلات مي‌توانند در سفرهاي طولاني‌تر فضايي، براي مثال سفر به مريخ دردسرساز شوند.