به گزارش همشهري آنلاين به نقل از ایران‌آرت، ستاره ایرلندی-آمریکایی که نخستین‌بار در 9 سالگی مقابل دوربین سریال «کلینیک» رفته بود، از همان ابتدا بازیگری آینده‌دار نشان داد. چهار سال بعد وارد سینما شد و در سومین تجربه سینمایی در 13 سالگی برای «تاوان» تا یک قدمی فتح اسکار و گلدن گلوب رفت. همکاری با پیتر جکسن در «استخوان‌های دوست‌داشتنی» در 2010 یک نامزدی بفتا برایش به ارمغان آورد و البته او را به چهره‌ای محبوب تبدیل کرد.
هشت سال پس از «تاوان» جو رایت و در شرایطی که رونن در دومین دهه زندگی به گزینه بسیاری از فیلمسازان مهم تبدیل شده بود، پروژه بلندپروازانه «بروکلین» از راه رسید و بازیگر جوان زاده محله برانکس در نیویورک برای بازی در آن همزمان نامزد دریافت جوایز اسکار، گلدن گلوب و بفتا شد. پیتر ویر، نیل جردن، اندرو نیکول، کوین مکدانلد، وس اندرسن (هتل بزرگ بوداپست) و رایان گاسلینگ کارگردان‌هایی بودند که رونن را برای بازی در فیلم‌های خود برگزیدند.
یک دهه پس از ورود رسمی به سینما، به نظر می‌رسید «لیدی برد» همان پروژه‌ای است که سرانجام ستاره جوان را به تمام آرزوهایش می‌رساند. این کمدی عاشقانه و نوجوانانه به کارگردانی گرتا گرویگ 34 ساله با 10 میلیون دلار ساخته شد و نخستین‌بار در جشنواره تلوراید به نمایش درآمد. 34 میلیون دلار فروش و درخشش در فصل جوایز آغازی بود که رونن را به آرزویش رساند و او در هفتاد و پنجمین دوره مراسم اهدای جوایز گلدن گلوب بهترین بازیگر زن موزیکال یا کمدی شد.
سیرشا که یک رگ ایرلندی هم دارد، پس از دریافت جایزه خود همان کاری را کرد که این روزها خیلی‌ها می‌کنند؛ تقسیم کردن شادی پس از پیروزی با مادرش مونیکا از طریق امکان فیس‌تایم گوشی آیفون! رونن 23 ساله در سخنان خود از همه آنها که کمک کرده‌اند به اینجا برسد تشکر کرد و حالا منتظر است نتیجه بازی خود را در «لیدی برد» در ماه‌های آینده ببیند؛ یک نامزدی بفتا و به احتمال فراوان سومین نامزدی برای کسب اسکار.
نوجوانی که با بازی تاثیرگذارش در «استخوان‌های دوست‌داشتنی» اشک بسیاری را درآورده بود، نردبان موفقیت را پله پله بالا آمد و حالا با هر هنرنمایی‌اش لبخند به لب تماشاگران می‌آورد؛ خنده‌ای ناشی از افزوده شدن یک ستاره تازه به معدود بازیگرانی که از کودکی شروع کردند و امروز هر کدام ستاره‌ای بزرگ در آسمان سینمای جهان هستند. رونن درست همان شبی جایزه گلدن گلوب گرفت که نیکول کیدمن هم 35 سال پس از ورودش به دنیای بازیگری درخشید و برای مینی‌سریال «دروغ‌های بزرگ کوچک» برای پنجمین‌بار (از 13 نامزدی) برنده گلدن گلوب شد.