دکتر سید محسن طباطبایی مزدآبادی نائب رئیس انجمن علمی اقتصاد شهری ایران در نشستی که در پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برگزار شد با بین اینکه علیرغم شوکهای ناگهانی و فزاینده‌ای که در اثر اتفاقات سیاسی اجتماعی و یا حوادث طبیعی طی سالهای اخیر به صنعت گردشگری در مقیاس جهانی وارد شده است این صنعت همچنان رشد خود را حفظ کرده و از تاب آوری بالایی برخوردار بوده است، گفت: گردشگری برای ششمین سال متوالی سریعترین رشد را در بین بخشهای مختلف اقتصاد جهانی داشته و رونق بخش زندگی میلیونها نفر از طریق ایجاد شغل و کاهش فقر و ترویج توسعه بوده است.
وی با بیان اینکه این صنعت توانسته است اشتغال پایدار را رقم بزند با نزدیک کردن اقوام و فرهنگ ها به هم به صلح بین‌المللی کمک کند، یادآور شد: گردشگری فقط در سال 2016 ، بیش از 3% رشد در GDP داشته و 6 میلیون شغل ایجاد کرده است.
مدرس دانشگاه تهران افزود: این صنعت در سال گذشته میلاید، 10درصد از تولید ناخالص جهانی را تولید کرده است از کل اشتغال جهانی یک دهم را به خود اختصاص داده است، همچنین 6/6 درصد صادرات کل جهان و 30درصد صادرات بخش خدمات در این بخش شکل گرفته است است.
طباطبایی مزدآبادی با بیان اینکه در سال 2030 قریب به 2 میلیارد گردشگر بین المللی وجود خواهد داشت، ادامه داد: پیش بینی ها نشان می دهد تا 5 سال آینده از هر 10 نفر شاغل در دنیا یک نفر در حوزه گردشگری مشغول به فعالیت خواهد بود.
وی با تاکید براینکه در کشور ما علیرغم وجود جاذبه های فراوان و با وجود آنکه بر مبنای شاخص‌های یونسکو جزو ده کشور پر جاذبه جهان هستیم اما به لحاظ شاخص رقابت پذیری در زمینه گردشگری در سال 2017 در رتبه 93 جهان قرار داریم، خاطرنشان نمود: تولید ناخالص داخلی کشور از این بخش حدود 10 میلیارد دلار بوده و 2.2 درصد اشتغال کشور در این بخش است این در حالیست که قرار است بر مبنای چشم انداز 1404 به 20 میلیون گردشگر بین المللی برسیم و درآمد 25میلیارد دلاری از این بخش داشته باشیم.
نائب رئیس انجمن علمی اقتصاد شهری ایران با اشاره به اینکه برای کشور ما که موضوع اشتغال یک امر حیاتی است و نرخ بیکاری 12درصد را تجربه می کنیم و بخش کشاورزی کشور در اثر تغییرات اقلیم و خشکسالی در مرز بحران قرار دارد موضوع گردشگری بسیار پر اهمیت است، تاکید کرد: متاسفانه در زمینه اولویت بخشی به بخش گردشگری ایران در رتبه نازل 117 قرار دارد و این نشان می دهد باور و عزم جدی برای تقویت توریسم علیرغم واقف بودن به اهمیت آن در بین سیاستگذاران و برنامه ریزان کمتر وجود دارد.