این در حالی است که دادههای پژوهشی در زمینه یادگیری زبان و زبان دوم از آموزش زودهنگام آن پشتیبانی میکنند. کودک طبیعی در دوره سن پیش از مدرسه همزمان قادر است به یادگیری چند زبان بهصورت شفاهی بپردازد. یادگیری زبان دوم و سوم بهصورت زبان خواندن و نوشتن، در دوره سنی دبستان کارآمد است.
حمایت از یادگیری زبان دوم چه بهصورت شفاهی و طبیعی و چه بهصورت خواندن و نوشتن در سنین بالاتر در دوره متوسطه به تقریب خالی از حمایت پژوهشی است. آموزش دیرهنگام زبان انگلیسی در دوره متوسطه در کشورمان یکی از دلایل عدم موفقیت آن است. این یک سؤال جدی است، اگر میخواهیم آموزش زبان انگلیسی در مدارس با موفقیت ناچیز همراه باشد چرا سرمایهگذاری میکنیم؟
نگارنده بهعنوان عضو شورای عالی آموزش و پرورش در دولت دوم دوره اصلاحات به یاد دارم در حدود سال1382 آموزش زبان انگلیسی در دوره ابتدایی در دستور جلسه شورای عالی آموزش و پرورش قرار گرفت. ریاست جلسه با مرتضی حاجی، وزیر وقت آموزش و پرورش بود. موافقان آموزش زبان انگلیسی در دبستان به نقش دوره حساس یادگیری زبان در آموزش این ماده درسی تأکید داشتند. دوره حساس یادگیری زبان بر این پایه مبتنی است که یادگیری زبان هرچه زودتر آغاز شود، مؤثرتر است.
مخالفان بر اثر فرهنگی آموزش زبان انگلیسی در دوره کودکی تأکید داشتند. اینکه این آموزش به گسترش سبک زندگی غربی در مدارس و فرهنگ ما کمک میکند؛ اما سرانجام پس از رأیگیری موضوع آموزش زبان انگلیسی در دوره ابتدایی به تصویب اعضا رسید. در آن جلسه غالب اعضای حقوقی و برخی از استادان دانشگاه بهعنوان عضو حقیقی با این موضوع موافقت داشتند. به یاد دارم دکتر حداد عادل و حجتالاسلام مصباحیمقدم از مخالفان این مصوبه بودند.
سرانجام باتوجه به اختیارات قانونی شورای عالی آموزش و پرورش، این موضوع بهتصویب رسید که آموزش زبان انگلیسی از دوره ابتدایی آغاز شود. شرح مذاکرات جلسه و مصوبه آن در اسناد شورای عالی آموزش و پرورش موجود است ولی هرگز آن مصوبه جهت اجرا ابلاغ نشده است.
باتوجه به اهمیت این موضوع بجاست این نیاز در دستور گفتمان کارشناسی متخصصان تعلیم و تربیت و سیاستگذاران آموزش و پرورش قرار گیرد. البته این نکته نیز شایان توجه است که آموزش زبان انگلیسی در دوره ابتدایی در شرایط کنونی بهعنوان یک ماده درسی از پشتوانه قانونی برخوردار نیست ولی آموزش آن بهعنوان فعالیت فوقبرنامه در مدارس منع قانونی ندارد.