به گزارش همشهري آنلاين به نقل از گاردين، بر اساس ادعاهای ایزابلا کواتروچی، در اصالت هفت طراحی و هشت تابلوی نقاشی رنگ روغن از هنرمند نامدار ایتالیایی تردیدهای جدی وجود دارد. این تردید شامل شش تابلوی رنگ روغن منسوب به مویز کیسلینگ، دوست و همکار مودیلیانی هم می‌شود. آثاری که سال گذشته در نمایشگاهی در جنوا به نمایش درآمد، از مجموعه‌داران و موزه‌های فعال در ایتالیا، سوئیس، سرزمین‌های اشغالی فلسطين، آرژانتین و آمریکا به امانت گرفته شده بود.
خانم کواتروچی در گزارش خود چنین آورده است که آثار مودیلیانی به شکلی ناشیانه و خامدستانه جعل شده‌اند. ضمن اینکه قاب‌های نقاشی‌های از اروپای شرقی و آمریکا آمده و از نظر محتوایی و تاریخی ارتباطی چندان به مودیلیانی و شیوه کار او ندارند. گزارش کواتروچی - که یک کارشناس هنری مستقل است - در خبرگزاری رسمی آنسا در ایتالیا منتشر شده و انتظار می‌رود پای پلیس را برای تحقیقات بیشتر به ماجرا بکشاند.
نمایشگاه آثار مودیلیانی از سال گذشته به مدت چهار ماه در پالاتزو دوکاله یا همان قصر دوگ (از معتبرترین نگارخانه‌های ایتالیا) در جنوا ادامه داشت و سه روز پیش از موعد مقرر بسته شد. تا امروز سه نفر در رابطه با احتمال نمایش آثار تقلبی و جعلی مورد بازخواست و بازجویی رسمی قرار گرفته‌اند که رودی چیاپینی، نمایشگاه‌گردان برنامه از آن جمله است. او می‌گوید تمام نقاشی‌ها اصل است و اگر کسی در اصالت آثار تردید دارد، باید ادعای خود را ثابت کند: «من پایین هرم هستم و اگر کسی می‌خواهد به اصل ماجرا پی ببرد، باید به راس هرم برود.»
این برای بار چندم است که صحت و اصالت آثار نقاش قرن بیستم ایتالیا مورد تردید قرار می‌گیرد و از آنجا که متخصصان برای تایید اصالت به اجماع نمی‌رسند، بررسی‌ها همیشه ناتمام و بدون نتیجه می‌ماند. یکی از تابلوهای احتمالا جعلی هم چهره همسر مدیر برنامه‌های مودیلیانی است که از 1998 در یک مجموعه شخصی در میلان بوده و سال 1959 در مدرن آرت گالری ایتالیا به نمایش درآمده است. هر چند مقام‌های رسمی اعلام کرده‌اند این تابلو به دلیل داشتن ارزش‌های فراوان برای میراث فرهنگی ایتالیا تحت شرایط خاص می‌تواند خرید و فروش شود.
آمادئو کلمنت مودیلیانی 12 ژوییه 1884 در لیورنو به دنیا آمد و 24 ژانویه 1920 در 35 سالگی در پاریس از دنیا رفت. او در 1906 به پاریس مهاجرت کرد و با هنرمندانی چون پابلو پیکاسو و کنستانتین برانکوشی آشنا شد. ارزش کارهای مودیلیانی در دوران زندگی چندان آشکار نبود و پس از مرگ کارشناسان و هنرپژوهان نقاشی‌ها و مجسمه‌هایش را جدی گرفتند.