مریم رسولیان در گفت و گو با ایرنا، همسر آزاری جسمی، عاطفی و جنسی را از انواع مصادیق همسرآزاری نام برد و افزود: بخش زیادی از خشونت عاطفی مبتنی بر این موضوع است که در زندگی بین دو فرد روابط منطقی و درستی وجود ندارد و اگر مهارت‌های ارتباطی بین زوج‌ها بیشتر شود خودبخود این نوع از خشونت کاهش می‌یابد و اصلاح می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: همسرآزاری عاطفی شامل رفتار بین فردی، رفتار کلامی، عدم توجه و قهر کردن است. همچنین بی‌توجهی به اینکه فرد به خواسته‌هایش مانند ارتباط با خانواده‌اش، دکتر رفتن و ادامه تحصیل برسد، نیز از مصادیق همسرآزاری عاطفی به شمار می‌رود.
وی اضافه کرد: همسرآزاری فیزیکی نیز شامل صدمه زدن است؛ این صدمه زدن به هر طریقی مانند پرت کردن شیء، هل دادن تا تهدید با ابزار خطرناک مانند چاقو می‌تواند اتفاق بیفتد.
رئیس انجمن روانپزشکان ایران درباره همسرآزاری جنسی نیز گفت: برخی مردان طبق فرهنگ شکل گرفته در گذشته، تمتع جنسی حتی به زور را حق خود می‌دانند و نسبت به همسر خود نگاه ابزاری دارند، این مساله نیز از مصادیق همسرآزاری است که افزایش آگاهی در این زمینه می‌تواند تاحدی کمک کننده و پیشگیرانه باشد. به آن معنا که اگر فرد بداند این رفتارش چه آسیبی می‌زند و چه عوارضی دارد دیگر آن کارها را نمی‌کند.
رسولیان خاطرنشان کرد: همسرآزاری بطورقطع منجر به بروز آسیب‌های اجتماعی دیگر می‌شود و نخستین تاثیر آن روی کودکان است و کودکان آن خانواده ، آسیب می‌بینند.
وی ادامه داد: خود این کودکان بعدا یا قربانی خشونت یا مرتکب خشونت می‌شوند و این آسیب به همین شکل ادامه پیدا می‌کند تا اینکه به دنبال آن طلاق ایجاد می‌شود. همچنین همسرآزاری منجر به عدم وفاداری زن نسبت به زندگی می‌شود.
رئیس انجمن روانپزشکان ایران اظهار داشت: هنگامی که راجع به خشونت خانگی صحبت می‌کنیم علاوه بر همسرآزاری، سالمندآزاری و کودک آزاری نیز زیرمجموعه آن قرار می‌گیرد. اما براساس آمار، همسرآزاری در جامعه ما بیشتر از حد سالمندآزاری یا کودک آزاری است و تقریبا همه جای دنیا هم همینطور است.
رسولیان یادآور شد: درباره آمار همسرآزاری تقریبا در دنیا در حد متوسط قرار داریم اما سالمندآزاری و کودک آزاری در ایران نسبت به کشورهای دیگر کمتر است.