فاصله بين اوج محبوبيت و حضيض ذلت در مادريد، كوتاه‌تر از هر جاي ديگري است.
فاصله بين وقتي كه روي بلندترين نقطه سانتياگوبرنابئو ايستاده‌اي و همه آن سكوهاي سفيد نامت را فرياد مي‌كشند، با زماني كه آن دستمال‌هاي سفيد لعنتي از جيب هواداران مادريدي بيرون مي‌آيند و به نشانه اعتراض در هوا چرخ مي‌خورند، گاهي بيشتر از چندماه نيست.
«سرخيو راموس» چندماه بعد از گل سرنوشت‌سازش در فينال ليگ قهرمانان اروپا، هو شد؛ فقط به خاطر اين‌كه در دو مسابقه اشتباهات فردي زيادي داشت.
اين همان سرنوشتي بود كه براي رونالدوي برزيلي، مك‌منمن، اشنايدر و كريم بنزما هم اتفاق افتاده بود.
حتي كريس رونالدو هم كه همه فكر مي‌كنند به خاطر گل‌ها و خاطراتي كه براي مادريدي‌ها ساخته، امان‌نامه دارد، چندباري قرباني سوت‌هاي اعتراض‌آميز مادريدي‌ها شده است.
سوت‌هايي كه كم‌كم دوباره صدايشان دارد شنيده مي‌شود. اولتراها و دستمال‌هاي سفيدي كه اين‌بار هم بيرون خواهند آمد و انگار قرباني‌شان را انتخاب كرده‌اند؛ قرباني‌اي كه تمام ركوردهاي تاريخ باشگاه را ظرف دوسال جابه‌جا كرد.
اما حتي هشت جامي كه زيدان در اين مدت براي مادريدي‌ها گرفت، نمي‌تواند ناجي او باشد، وقتي دستمال‌هاي سفيد بيرون بيايند.
- بن‌بست تاكتيكي!
رئالمادريد در سانتياگوبرنابئو بي‌اثر و بي‌ثمر حمله مي‌كند. با هر توپي كه كريس رونالدو خراب مي‌كند و رفلكس‌هاي ناشي از استرس او، انگار چندسي‌سي زهر به تن رئال تزريق مي‌شود.
زهري كه آن‌ها را گيج‌تر و بي‌برنامه‌تر و سردرگم‌تر مي‌كند. اين سكانس‌هاي تكراري دوباره دارند در جدال با ويارئال هم تكرار مي‌شوند.
چهارمين شكست رئال، بعد از زانو زدن برابر بتيس، خيروناي تازه‌صعود‌كرده و بارسلونا در حال شكل گرفتن است. در سه‌شكست قبلي، بنزما عامل بدبختي ناميده شده بود.
مهاجم فرانسوي كه اين فصل فقط دوگل زده بود، بهترين گزينه براي معرفي كردن به رسانه‌ها بود. براي همين هم بعد از تعطيلات ژانويه هيچ ردي از او در تمرينات رئالمادريد نبود.
با اين‌كه باشگاه مدعي بود بنزما مصدوم شده، اما هيچ جزئياتي از مصدوميتش منتشر نشد. عامل بدبختي رئالمادريد، مقابل ويارئال حضور نداشت، اما مشكلات رئالمادريد كماكان ادامه داشت.
مشكلاتي كه بايد به دست زيدان حل شود، اما دغدغه زيدان اين روزها حفظ جايگاه پسرش به عنوان گلر چهارم باشگاه است و به خاطر همين هم با جذب «كپا» گلر بيلبائو مخالفت كرد.
رئال زيدان كه در خانه به هيولايي بي‌رحم مي‌مانست و هيچ حريفي از موج حمله‌هايش در امان نبود، اين فصل در خانه برابر والنسيا، لوانته، بتيس، تاتنهام، فوئلبادا، بارسلونا و ويارئال به پيروزي نرسيده است.
ورزشگاهي كه همان‌قدر كه باشكوه است، قربانگاه ستاره‌هاي زيادي هم بوده است و همه احتمالات مي‌گويند بعد از كريم بنزما، زيدان آخرين قرباني‌اي است كه سانتياگوبرنابئو براي نيستي‌اش تلاش مي‌كند.
- نفرين 2018
سال 2017 براي زيزو شبيه زندگي بود؛ شيرين و تلخ؛ سفيد و سياه. صعود و سقوط. رئال مادريد زيدان در همين سال براي 40مسابقه بدون شكست ماند و ركورد 39بازي بدون شكست بارسلوناي انريكه را از كتاب ركوردها پاك كرد.
طلسم دوبار قهرماني پياپي در ليگ قهرمانان اروپا را شكست و مادريد او تنها باشگاهي شد كه از عنوان قهرماني‌اش در اروپا دفاع مي‌كند.
حتي تا همين‌چندهفته پيش هم مشغول مبارزه براي گرفتن جام بود؛ الجزيره امارات و گرميوي برزيل را در آخرين روزهاي سال 2017 شكست داد تا آخرين قهرماني‌اش در سال روبه پايان هم ثبت شود.
اما آخرين روزهاي سال 2017 براي تلخ‌كامي زيدان كافي بود. شكست با سه‌گل در ال‌كلاسيكوي خانگي براي تلخ شدن سال2017 كفايت مي‌كرد.
با اين‌كه زيدان از بدشانسي تيمش مي‌گفت، اما او مقهور والورده شده بود؛ همان‌جايي كه براي اولين‌بار در اين فصل به متئو كواچيچ اعتماد كرد تا جلوي مسي و رفقايش را بگيرد.
و نتيجه‌اي كه ثابت مي‌كند تاكتيك زيدان ناكارآمد بود. پيش از شروع ال‌كلاسيكو، بنرهاي بزرگي در ورزشگاه نصب كرده بودند كه رويش نوشته شده بود: «كريسمس سفيد... خيلي سفيد.»
بنرهايي كه قرار بود به كاتالان‌ها طعنه بزنند كه در سال جديد هم به جاي آبي‌اناري، سفيد رنگ سال خواهد بود. اما 90دقيقه بعد، همه‌چيز در سانتياگوبرنابئو سياه به نظر مي‌‌رسيد، سياه سياه. كريسمس سياه زيدان هنوز ادامه دارد.
- رئال گل‌نزن
تاريخ رئالمادريد هميشه با بازيكنان بزرگ و خيال راحت مربيان براي انتخاب تركيب اصلي گره خورده است. رئالمادريد در دهه 50 ميلادي با ستاره‌هايي مثل دي‌استفانو، پوشكاش، پاكو و خيلي‌هاي ديگر آقاي اروپا بود.
درست مثل مادريد دو- سه فصل اخير كه دست زيدان براي انتخاب بازيكن باز بود. كريس رونالدو، بنزما، بيل، موراتا، خامس، ايسكو تنوع هجومي فوق‌العاده‌اي به رئال مادريد داده بودند.
سال گذشته دقيقا در همين مقاطع فصل بود كه آلوارو موراتا مثل يك ناجي وارد زمين مي‌شد و گره از كار زيدان باز مي‌كرد. ژانويه‌اي كه موراتا 4گل براي رئالمادريد زد.
گل‌هايي كه در 4مسابقه بعد از تعطيلات ژانويه، 10امتياز به اندوخته‌هاي مادريدي‌ها اضافه كردند. اما تصميمات عجيب زيدان در تابستان به خودزني شبيه بود.
موراتاي بيست‌وچهارساله در اوج دوران آمادگي باشگاه را ترك كرد، خامس كلمبيايي با قراردادي قرضي سر از بايرن‌مونيخ درآورد و استخدام مهاجمان جديد مانند لواندوفسكي و ديبالا هم فقط در حد ايده و شايعه باقي ماند و هيچ‌وقت از تيتر مطبوعات اسپانيايي فراتر نرفت.
مثلث بنزما، رونالدو، بيل اين فصل ناكارآمدتر از هميشه به نظر مي‌رسند. افت كريم بنزما در دوفصل گذشته واضح‌تر از نور خورشيد به چشم آمده است.
مصدوميت گرت بيل چيز تازه‌اي نيست و كريس رونالدو در سي‌وسه‌سالگي با نيروي بدني‌اي كه به شكل ملموسي كاهش پيدا كرده، در بدترين دوران فوتبالش سر مي‌كند. اين روزها موعد درو كردن توفاني است كه زيدان و پرز در تابستان كاشتند.
اعتماد به دو فوروارد سي‌ويك و سي‌وسه ساله و يك مهاجم هميشه‌مصدوم، به جاي دوبازيكن جوان بدترين سياست نقل‌‌وانتقالاتي باشگاه در دهه اخير بود. رونالدو، بنزما و بيل حتي نتوانسته‌اند تعداد گل‌هايشان را در اين فصل به عدد پنج رسانند.
اين يعني پائولينيو، هافبك‌دفاعي بارسلونا با شش گل‌زده، عملكرد بهتري در بخش هجومي تيمش داشته است.
دومهاجم روي نيمكت هم نمايش فاجعه‌باري داشته‌اند؛ ماركوس آسانسائو و لوكاس وازكز، هيچ نشانه‌اي از دوستاره جوان و مستعدي كه پارسال نشان داده بودند، همراه ندارند.
هر باشگاهي با فلسفه‌اش زنده است. يوونتوس هر وقت تعداد كلين‌شيت‌هايش پايين بيايد، بايد نگران باشد.
بايرن‌مونيخ هر وقت مالكيت توپ را به حريف بدهد دچار مشكل مي‌شود و رئالمادريد اگر گل نزند، به گياهي شباهت دارد كه اكسيژني براي تنفس ندارد.
رئال زيدان، در سال 2018 نه اميدي به قهرماني دارد، نه اكسيژني براي بازيابي و فتوسنتز و نه مهاجماني كه مشكل گلزني لوس‌بلانكوس را حل كنند.
منبع : همشهري جوان