به گزارش ایسنا، «نوتیسیا دل پرو» نوشت: «ماریو بارگاس یوسا» ـ نویسنده پرویی برنده نوبل ادبیات ـ با همکاری گروهی از سربازان داوطلب، نمایشگاهی ادبی در زندان «والدمورو» مادرید اسپانیا برگزار کرد و تعدادی کتاب به زندانیان هدیه داد.
نویسنده «سور بز» نام نمایشگاه خود را «ادبیات و زندگی» گذاشت و در این رویداد خیرخواهانه، برای زندانیان درباره ادبیات و تاثیر آن بر انسان‌ها صحبت کرد.
او در سخنرانی خود گفت: مطالعه ما را از دنیای کوچک‌مان بیرون می‌برد و فضاهای جدیدی را به ما نشان می‌دهد، جایی که می‌توانیم ثابت کنیم انسان‌ها بیشتر وجوه مشترک دارند تا تفاوت. خواندن کتاب‌های خوب روی دیدگاه ما تاثیر می‌گذارد و باعث می‌شود بفهمیم هر یک از ما منظر خاص خود را در نگاه کردن به دنیا داریم.
«یوسا» همچنین گفت: به خاطر لذتی که کتاب خواندن از پنج‌سالگی به من داده، تصمیم گرفته‌ام خود را وقف ادبیات کنم.
نویسنده «گفت‌وگو در کاتدرال» ادامه داد: رمان‌های من از تجربه‌های زیستی‌ام نشات می‌گیرند، از تصاویری که در ذهنم مانده‌اند و هسته یک داستان را شکل می‌دهند.
«یوسا» ۵۰ عنوان کتاب از جمله ترجمه رمان‌های خود به زبان‌های مختلف مانند رومانیایی، بلغاری، مجاری، پرتغالی، لهستانی، روسی، آلبانیایی و صربستانی را به زندانیان «والدمورو» اهدا کرد.
«ماریو بارگاس یوسا» متولد ۱۹۳۶، از مطرح‌ترین چهره‌های ادبیات آمریکای لاتین به‌شمار می‌رود. او در پنج دهه گذشته، آثاری را مانند «سور بز»، «خانه سبز» و «گفت‌وگو در کاتدرال» خلق کرده است. این نویسنده در عرصه سیاست و مقاله‌نویسی هم دست توانایی دارد و آثارش در روزنامه‌های معتبر اسپانیولی‌زبان به چاپ می‌رسد. شهرت «یوسا» با نخستین رمانش - «زندگی سگی» - آغاز شد.
این رمان‌نویس پرویی هفتم اکتبر سال ۲۰۱۰ برنده جایزه نوبل ادبیات شد. حدود ۲۰ سال نام او جزو کاندیداهای این جایزه بود. «یوسا» در سال ۱۹۹۴ به عنوان عضو آکادمی اسپانیا برگزیده شد و در سال‌های گذشته در بسیاری از دانشگاه‌های آمریکا، آمریکای جنوبی و اروپا تدریس کرده است. این نویسنده توانست در سال ۱۹۹۵ جایزه «سروانتس»، مهم‌ترین جایزه ادبی نویسندگان اسپانیولی‌زبان، را از آن خود کند و همچنین در سال ۱۹۹۶ برنده جایزه صلح آلمان شد.