ابوترابی‌فرد، تحصیلات حوزوی خود را در سال ۱۳۴۴ در نجف آغاز کرد سپس در تهران تا سال ۱۳۵۶ نزد اساتیدی چون مجتبی تهرانی، تنکابنی، فلسفی، مجتهدی تا مرتبه خارج فقه و اصول ادامه داد. سپس در قم و درس خارج فقه اشخاصی چون هاشم آملی؛ فاضل لنکرانی و بطور خاص آیت الله بهجت فرا گرفت و همزمان وارد مؤسسه در راه حق شد و از درس مصباح یزدی و مظاهری استفاده کرد.
ابوترابی‌فرد بعد از انقلاب اسلامی ایران به مسئولیت عقیدتی و سیاسی وزارت دفاع انتخاب شد و در جبهه میانی و جنوبی جنگ ایران و عراق مشغول فعالیت شد. در سال ۱۳۷۲ با حکم سید محمد صدر به عنوان نماینده ولی فقیه در دانشگاه بین‌المللی امام خمینی قزوین و در دوران ریاست محسن قمی بر نهاد رهبری در دانشگاه ها به عنوان مسئول نهاد رهبری دانشگاه تهران انتخاب شد.
ابوترابی‌فرد در سال ۱۳۸۴ به عضویت جامعه روحانیت مبارز تهران درآمد.
وی در ششمین، هفتمین و هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی نماینده مردم قزوین و آبیک بود و در نهمین دوره نیز نمایندگی مردم تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر را برعهده داشت. وی در دوره نهم مجلس نایب رئیس اول مجلس شورای اسلامی ایران بود. وی که سابقه امامت جمعه شهرستان قزوین را داشته است، در 25 بهمن سال 96 از سوی مقام معظم رهبری به امامت جمعه موقت تهران منصوب شد.