به گزارش همشهري آنلاين، آسانلو كه نقاش و مجسمهساز است، پیش از این مجسمههای برنزی از چهرههاي برتر فرهنگ و هنر ايرانزمين از جمله ملکالشعرا بهار، عزتالله انتظامی، غلامحسین امیرخانی، مرتضی ممیز، جلیل شهناز، پروفسور فضلالله رضا، پروفسور محمدحسن گنجی، سلمان هراتی و ضیاءالدین امامی ساخته كه همه آنها در اماکن فرهنگی، هنری و دانشگاهی نصب شدهاند.
او با اشاره به زمانبر بودن ساختن سرديس زندهياد كيارستمي گفت: «رسیدن به آنچه به لحاظ حسی از مجسمه انتظار داریم، فرآيندي طولانی است و من مدتها قبل از ساختن اثر به بررسی شخصیت و تصاویر کیارستمی پرداختم. در طول طراحی این سردیس بارها طرح تغییر کرد و جزئیاتی مانند نوع نگاه، حالت چهره و سر را بارها عوض كردم تا آنچه میخواستیم از نظر شبیهسازی و حسی از کیارستمی نمایش دهیم حاصل شود.»
آسانلو در ساختن سردیس سينماگر شهير و تنها ايراني برنده نخل طلايي كن به دو چیز توجه کرده است؛ ساختن بدن و سرشانه تنومندتر از اندام طبیعی و ديگر عینکی که هرگز از مرحوم كيارستمي جدا نميشد. او چشمهای سردیس را به صورت میلیمتری مطابق چشم کیارستمی ساخت تا نگاه نافذ به آینده را بازسازی کند. آسانلو از روی عینک کیارستمی یک عینک با دست ساخت و روی سردیس قرار داد.
در قسمت پایه سردیس هم نگاتیوهایی قرار گرفته که درون تنه مجسمه پیچیده و روی آن با چاقو زخمهایی ایجاد شده است. این زخمها حاکی از آسیبهایی است که روند تاریخی جامعه ما به زندهياد كيارستمي وارد کرد و نماد برخوردهایی كه با او شد. مرحوم كيارستمي مشاور عالی نگارخانه بوم بود و در تاسیس و راهبری آن نقش محوری داشت.
بوم اسفند 91 با نمایش مجموعه عکسهای سفیدبرفی و ویدئوآرت جاده عباس کیارستمی آغاز به کار کرد و آخرین نمایشگاه آن زندهیاد «چهار فصل» مروری بر 30 سال عکاسی او بود كه دی 94 تا مرداد 95 در بوم به تماشا درآمد. نمايشگاه گزيده شش مجموعه عکسهای کیارستمی بود.
سردیس زندهياد عباس کیارستمی برای همیشه در فضای باز در مقابل ديدگان علاقهمندان قرار دارد. نگارخانه بوم به نشانی خیابان ولی عصر، خیابان ارمغان غربی، شماره یازده تا چهارم اسفند نمایشگاه پرویز تناولی و آتلیه نیاوران را به تماشا گذاشته است.