به گزارش ایسنا، این مطالعه که در مجله ساینس منتشر شده نشان می‌دهد اسب‌های "شوالسکی" (تاخی) که پیشتر تصور می‌شد آخرین گونه از اسب‌های وحشی باقی مانده روی زمین است در واقع اسب‌های اهلی بوده‌اند که از چنگ صاحبان خود فرار کرده بودند.
این مطالعه بر اساس عملیات باستان‌شناسی در دو منطقه شمالی قزاقستان به نام‌های "بوتای" و "کراسنیی" که اولین شواهد از اهلی کردن اسب‌ها در بیش از پنج هزار سال قبل در آنجا بدست آمده بود، صورت گرفت. برای دستیابی به اطلاعات دقیق‌تر، محققان بین‌المللی توالی‌یابیِ ژنوم‌های ۲۰ اسب از بوتای را بر اساس دندان‌ها و استخوان‌های کشف شده از این مناطق و نیز ۲۲ اسب از سراسر اوراسیا را انجام دادند. سپس ژنوم‌های این اسب‌های باستانی را با ژنوم‌های ۱۸ اسب باستانی که از قبل منتشر شده بود و ۲۸ اسب جدید مقایسه کردند.
بر این اساس محققان متوجه شدند که اسب‌های شوالسکی از اسب‌های رام شده‌ای که حدود پنج هزار سال پیش توسط مردم بوتای در شمال قزاقستان نگهداری می‌شوند، هستند. این بدین معنی است که این اسب‌هایی که مردم تصور می‌کردند اسب‌هایی وحشی هستند در واقع اسب‌های شکاری بودند که از چنگ صاحبان‌شان فرار کرده بودند.
اسب‌های شوالسکی هم اکنون توسط اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) به عنوان گونه در معرض خطر انقراض در نظر گرفته شده‌اند.
یک استاد زیست‌شناسی تکامل و بوم‌شناسی از دانشگاه کالیفرنیا در سانتاکروز گفته اگرچه اکنون از این اسب‌ها به عنوان اسب‌های شکاری و نه اسب‌های وحشی یاد می‌شود ولی همچنان ما باید از آنها به عنوان جمعیت اسب‌های وحشی حفاظت کنیم.