شورای شهر هم در مرحله اولیه بررسی لایحه طرح ترافیک، پیشنهاد سهمیه برای اقشار خاص ازجمله برای صنف زحمتکش خبرنگار را درنظر گرفت. اما امکان تدوین این پیشنهاد در مرحله اول برقرار نشد. دلیل آن هم این بود که اعضای شورای شهر از این پیشنهاد استقبال چندانی نکردند. اما با بازگشت لایحه طرح ترافیک سال 97از هیأت تطبیق فرمانداری این امکان به‌وجود آمد تا این پیشنهاد ارائه شود.
شورای شهر در قالب یک تبصره، 3درصد از کل مجوزهای محدوده طرح ترافیک را برای استفاده از اقشار خاص درنظر گرفت. البته این 3درصد در اختیار شهرداری است تا تعیین تکلیف کند که به چه شکلی این میزان به خبرنگاران اختصاص یابد.
اما بعد از تصویب این لایحه، طرح ترافیک به هیأت تطبیق فرمانداری ارسال شد. آن هیأت ایراداتی بر این طرح گرفت و مجددا لایحه به شورای شهر بازگشت. هیأت رئیسه شورا هم لایحه را به کمیسیون عمران و حمل‌ونقل ارجاع داد و این کمیسیون پس از بررسی ایرادات، با پیشنهاد جدید آن‌را به صحن ارائه کرد. در جلسه کمیسیون عمران و حمل‌ونقل علاوه بر پیشنهادات هیأت تطبیق فرمانداری، دو پیشنهاد از سوی کمیسیون مطرح شد.
پیشنهاد اول به گروه بیماران خاص اختصاص داشت و پیشنهاد دوم هم برای خبرنگاران و اصحاب رسانه. براساس این پیشنهاد قرار شد که به این دو گروه تخفیف 90درصدی داده شود. یعنی این دو گروه تنها 10درصد از عوارض ورود به محدوده طرح ترافیک را پرداخت کنند. در جریان ارائه این پیشنهاد، برخی از اعضای محترم شورا مخالفت کردند. دلیل مخالفت آنها نیز «ایجاد رانت» اعلام شد. یک دلیل دیگر مخالفت هم این بوده که این تخفیف 90درصدی در دوره قبل وجود نداشته‌است.
اشکالی که بر این تخفیف گرفته شد این بود که «دقیقا مشخص نیست که این تخفیف شامل چه کسانی می‌شود». منظور دقیق اعضای محترم این بود که ممکن است این تخفیف به خبرنگاران نرسد و افراد دیگری از آن بهره‌ببرند. از طرفی اقشار دیگری هم هستند که به‌دلیل شغل‌شان باید به آنها هم تخفیف داده شود، مانند پزشکان، وکلا و برخی دیگر از گروه‌ها. اما نظر موافقان این بود که اولا تعداد خبرنگاران بسیار محدود است و تعداد آنها چندصد نفر بیشتر نیست.
دوما، همه به این اذعان داریم که یکی از ارکان دمکراسی، رسانه‌ها هستند. اگر حضور خبرنگاران به‌عنوان افکار عمومی جامعه را در شهر و در رویدادهای ملی و محلی تقویت و تسهیل نکنیم، ممکن است که در پیام‌رسانی به جامعه و در تقویت این رکن دمکراسی با مشکل روبه‌رو شویم.
به هر حال بخش قابل توجهی از نهادهای دولتی، تقنینی و قضایی در محدوده طرح ترافیک قرار دارند. مجلس شورای اسلامی، شهرداری، وزارت امور خارجه، قوه قضاییه و نهاد ریاست‌جمهوری و بسیاری از نهادها در محدوده طرح ترافیک قرار دارند. خبرنگارها برای رساندن پیام این نهادها به جامعه نیازمند تردد به محدوده طرح ترافیک هستند. چه از منظر شفاف‌سازی و چه از نظر ارائه اطلاعات و اخبار که نیاز مردم است، باید تردد این گروه تسهیل و تقویت شود.
نباید فراموش کنیم که در میان اعضای شورای شهر از بسیاری از اقشار نماینده حضور دارد. هم‌اکنون نمایندگانی از پزشکان، حقوقدانان و وکلا در شورای شهر تهران عضویت دارند. اما نکته مورد توجه که بسیاری از اعضای شورای شهر بر این امر واقف هستند این است که پزشکان و وکلا با توجه به خدمات مورد نیاز و ارزشمندشان به جامعه، به اندازه خدمتی که ارائه می‌دهند، دستمزد دریافت می‌کنند. در واقع حقوق و مزایای آنها به اندازه خدمتشان است.
اما خبرنگاران از چنین امکانی برخوردار نیستند و درآمد اندکی دارند. این گروه اگر بخواهند با ورود به طرح، همان هزینه‌ای را پرداخت کنند که یک وکیل یا پزشک می‌دهد، به‌نظر می‌رسد که این از عدالت به دور است. عدالت چیزی نیست که ما به همه به یک اندازه کمک کنیم. عدالت این است که به هر کسی به اندازه نیازش کمک کنیم.