به گزارش همشهري آنلاين، اجراي مراسم اين دوره را براي دومين سال پياپي جیمی کیمل بر عهده داشت و طبق معمول در آن خيلي اتفاق‌هاي بامزه و عجيب افتاد؛ از شوخی كيمل با رسوايي پاكت اشتباهي سال گذشته تا برندگاني كه طولاني‌تر از حد معمول سخنراني مي‌كردند. مجري هم همان ابتداي مراسم در اشاره‌ای تلویحی به ماجرای اشتباه اعلام شدن نام برنده بهترین فیلم گفت: «وقتی نام هر برنده اعلام شد، براي آمدن روي صحنه خیلی عجله نکنید!»
هر چند به نظر مي‌رسد در 90 سالگي مراسم اسكار همه چيز بايد طبق برنامه پيش برود و كم و كسري وجود نداشته باشد اما طولاني شدن برنامه امسال باعث شد خيلي از روزنامه‌نگاران و گزارشگرها شوخي و جدي از خجالت برنامه‌ريزان اسكار دربيايند. آنچه پيش رو داريد، نكته‌هايي است كه در چهار ساعت برگزاري اسكار به چشم آمد و مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت.
* گی‌یرمو دل‌تورو سومین فیلمساز مکزیکی در سال‌های اخیر است که جایزه اسکار بهترین کارگردان را از آن خود می‌کند. پیش از او، الخاندرو گونزالس ایناریتو برای «بردمن» و آلفونسو کوارون برای «جاذبه» (نخستین مکزیکی برنده اسکار بهترین کارگردانی) موفق شده بودند نام کشور خود را در تاریخ اسکار ثبت کنند.
* جردن پیلی نخستین نویسنده سیاهپوست لقب گرفت که در رشته بهترین فیلمنامه غیراقتباسی برنده اسکار می‌شود. او که در رشته‌های بهترین کارگردان و بهترین فیلم هم نامزد اسکار بود، پس از گرفتن جایزه خود گفت که دست‌کم 20 بار کار نوشتن فیلمنامه را متوقف کرده، چون فکر می‌کرده به پایان رساندن آن غیرممکن است. پیش از پیلی 39 ساله تنها سه نویسنده سیاهپوست دیگر نامزد دریافت جایزه بهترین فیلمنامه غیراقتباسی شده بودند: سوزان دوپاسی در 1972 برای «بانو بلوز می‌خواند»، اسپایک لی در 1989 برای «کار درست را انجام بده» و جان سینگلتن در 1991 برای «پسرا و محله».
* راجر دیکینز که در 40 سال حضور در عرصه سینما 13 بار نامزد اسکار شده و همواره ناکام مانده بود، سرانجام در چهاردهمین نامزدی برای «بلید رانر 2049» اسکار بهترین فیلمبرداری را برد. او مدیریت فیلمبرداری شاهکارهایی چون «رستگاری شاوشنک»، «فارگو»، «جایی برای پیرمردها نیست»، «اسکای‌فال»، «سیکاریو» را بر عهده داشت و برخی معتقدند در 68 سالگی بهترین فیلمبردار حال حاضر سینمای جهان است.
* ریتا مورنو که در 1962 برای «داستان وست ساید» برنده اسکار بهترین بازیگر زن مکمل شده بود، در اسکار 2018 درست همان لباسی را به تن داشت که 56 سال پیش پوشیده بود. بازیگر 86 ساله امسال برای اهدای یک جایزه به دالبی تیه‌تر آمده بود.
* جیمز آیوری 89 ساله که در رشته بهترین فیلمنامه اقتباسی برای «با نام خودت به من زنگ بزن» اسکار برد، حالا دیگر پیرترین برنده در تاریخ 90 ساله مراسم اهدای جوایز اسکار است. هر چند او پیرترین نامزد نیست و این عنوان به انیس واردا تعلق دارد؛ فیلمساز نامدار فرانسوی که او هم امسال در 89 سالگی برای مستند «چهره‌ها، روستاها» نامزد اسکار بود و دست خالی سالن دالبی تیه‌تر را ترک کرد. واردا فقط هشت روز از آیوری بزرگ‌تر است.
* «شکل آب» که در 13 رشته نامزد دریافت جایزه بود، نخستین اسکار خود را یک ساعت پس از شروع مراسم برای طراحی تولید گرفت. دومین جایزه فیلم هم حدود دو ساعت بعد از راه رسید که مربوط به بهترین موسیقی متن برای الکساندر دسپلا بود.
* آلیسن جنی در نخستین و تنها نامزدی خود در اسکار درخشید و برای بازی در «من، تونیا» جایزه بهترین بازیگر زن مکمل را برد. بازیگر 58 ساله آمریکایی از 1984 در عرصه فیلم و سینما فعال است.
* جردن پیلی سومین مرد در تاریخ 90 ساله اسکار است که همزمان در سه رشته بهترین فیلم، بهترین کارگردان و بهترین فیلمنامه نامزد دریافت جایزه می‌شود. وارن بیتی برای «بهشت می‌تواند منتظر بماند» در 1979 و جیمز ال بروکس برای «شرایط مهرورزی» در 1984 در این سه رشته نامزد شده بودند.
* کوبی برایانت، فوق‌ستاره بسکتبال آمریکا و جهان سال گذشته از دنیای ورزش خداحافظی کرد و بلادرنگ وارد دنیای سینما شد. او با نخستین تجربه نویسندگی و تهیه‌کنندگی خود برای انیمیشن «بسکتبال عزیز» اسکار برد تا نام خود را علاوه بر تالار افتخار مشاهیر NBA، در تاریخ سینما هم ثبت کند. جان ویلیامز کبیر موسیقی متن این انیمیشن پنج دقیقه‌ای را ساخته است که پاییز امسال در مراسم بازنشستگی شماره‌های پیراهن برایانت در باشگاه لس‌آنجلس لیکرز (8 و 24) به نمایش درآمد.