فردا قرار است شهروندان تهرانی درخت بکارند، به نام و یاد مادر؛ پیوند 2موجود عزیز و بینهایت قابل احترام.پیش از شروع هفته درختکاری بود که از شهرداری تهران خبر رسید قرار است امسال مردم شهر به یاد و نام مادرانشان درخت بکارند. با حوادث و اتفاقهای تلخی که در سال96رخ داد، این ایده شاعرانه میتواند التیامی بر زخمهای شهر باشد.
چشم بههم بزنیم تهران شهری خواهد شد با درختانی که به نام مادران است؛ مادران همه شهروندان. اما در کنار آن این شهر چه میزان المان و نماد از «مادر» دارد؟ تهران شهری زنانه نیست اما المانهای مادر در گوشه گوشه این شهر جای گرفتهاست.
بیش از 127میدان در پایتخت وجود دارد که هر کدام نامی دارند و دلیلی بر نامگذاری.
در میان آنها، شاید قدیمیترین میدانی که به نام مادر نامگذاری شده میدان مادر باشد که در منطقه3 جای گرفتهاست؛ میدانی که پیشتر به نام میدان محسنی نامیده میشد، اما بهدلیل مجسمه مادر در آن به نام مادر تغییر یافت. اگرچه چندی پیش سخن از حذف این مجسمه و تغییر نام آن به میان آمد، اما عملی نشد. هیچکس تصور نمیکرد که مجسمهای که قدیمیترین نشانه «مادرانگی» شهر تهران است، حذف شود که نشد.
در جای دیگر شهر و در جنوب پایتخت، میدانی دیگر به نام مادر نامگذاری شدهاست؛ میدانی در منطقه20. وسط شهر هم نشانی از مادر هست.تقاطع خیابان شهید بهشتی- سهروردی با مجسمهای به نام مادر یاد آوری به هر شهروندی است که از کنار آن میگذرد. شرق هم نشانی از مادر دارد.
میدان شهر زیبا در خیابان آیتالله کاشانی با مجسمه 3متری مادر آراسته شدهاست.به این ترتیب تهران شهری است که در هر گوشهای از آن نشانی از مادر دیده میشود. گرچه ساختن نمادی ملموستر از دوستداشتنیترین موجود جهان همچنان جزو نیازهای شهری در پایتخت ایران است؛ نمادی که حتی تصاویری منحصر به فرد از آن قابل انتشار در رسانههای بینالمللی باشد.
تا فرارسیدن آن روز دل خوش میکنیم به همین فردا که قرار است درختی به یاد و نام مادر بکاریم؛ درختی به نام همه مادران این سرزمین. شاید یک دهه بعد، المانهای مادر در پایتخت، به اندازه انگشتان یک دست نباشد و جای جای شهر رنگ و بوی کسی را بدهد که بیشک، آغوش احساس کودکانه ماست.