همين دوستي باعث شده كه مردم، هم‌زمان از آمدن بهار و شروع سال نو شاد شوند و جشن بگيرند.
البته مي‌دانيم كه در اين جشن‌ها تنها نيستيم. هم نوروز را در گستره‌ي فرهنگ ايراني، مردم چندين كشور جشن مي‌گيرند و هم دوستي با طبيعت و لذت تماشاي سبزشدن زمين، مردم كشورهاي ديگري را هم به ابراز شادي وامي‌دارد. به‌خاطر همين خيلي‌ها به‌ميمنت فرارسيدن بهار جشن مي‌گيرند.
جشن مردم چين و ژاپن در شرق آسيا و جشن «بوييدن نسيم» در مصر از اين قبيل است. هرچند در ميان برخي از مردم اين نواحي، رد نوروز را هم مي‌توان گرفت. تعامل ايرانيان با مردم مصر، چين و مغولستان و... و ارتباط مستمر مردمان اين كشورها و مهاجرت‌ها، فرهنگ جشن‌گرفتن نوروز را به بسياري از نقاط دنيا برده است.
در اين‌جا، از دريچه‌ي دوربين عكاسان، در تهران و هفت كشور منطقه، گشت كوتاهي مي‌زنيم تا كمي فراتر از مرزهاي سياسي در حال و هواي نوروز نفس بكشيم. بهار آمده است. مگر نه؟
عكس: عطا طاهركناره/ خبرگزاري فرانسه
چند سال است كه فقط در خانه‌هايمان تخم‌مرغ رنگي درست نمي‌كنيم؛ هنرمندان هم تخم‌مرغي‌هاي بزرگي درست مي‌كنند كه در فروردين تماشاي آن‌ها حس عيد و جشن نوروز را در ميان مردم شهر زنده نگه مي‌دارد.
دختران نوجوان و جوان قزاقستاني هم شاد و خندان، با رنگ‌هاي سرخ و سپيد و زرد و فيروزه‌اي به پيشواز نوروز مي‌روند.
افغانستاني‌ها، نوروز را دسته‌جمعي جشن مي‌گيرند؛ مثل اين‌جا، در مزارشريف.
دختر نوجوان باكويي (جمهوري آذربايجان) شاد و لبخندزنان، لباس خوش‌رنگ محلي بر تن، شادي جشن نوروز را با خود ميان مهمانان مي‌برد.
كردها هرجاي دنيا كه باشند دل از نوروز نمي‌كنند. مثلاً اين‌جا در ديار بكرِ تركيه با لباس‌هايي به رنگارنگي طبيعت بهاري، به پيشواز سال نو مي‌روند.
هرچه در نوروز كم و زياد بشود، هفت تا سين سرجايشان هستند. پخت سمنو با آداب مخصوص هم جاي خود را دارد؛ چه اين‌جا در تاجيكستان و چه هرجاي ديگر.
مردم ازبكستان از همان قديم‌ها جانشان با بهار و نوروز گره خورده و هيچ‌گاه اين جشن را از دست نمي‌نهند. ديگر فرقي نمي‌كند در تاشكند و سمرقند و بخارا باشند يا اين‌جا در زرافشان.
اسب و اسب‌سواري، از زندگي تركمن‌ها جداشدني نيست، حتي در جشن نوروز.