بعدها که جمعیت زیاد و ارتباط ما با زمین‌مان کم شد، احساس کردیم این خاکی که روی آن راه می‌رویم، هوایی که آن را نفس می‌کشیم و طبیعتی که گهگاهی افتخار می‌دهیم و در آن حضور پیدا می‌کنیم ارث پدری ماست. مشکل ما درست از همین جا شروع شد؛ مشکلی که هم گریبان ما را گرفت و هم گریبان سیاره‌مان را.
اگر می‌خواهید بدانید انسان چطور طبیعت را از بین می‌برد و این کار چه عواقبی دارد بد نیست به این موارد بیشتر دقت کنید! اینکه چقدر نسبت به این موارد حساس باشیم می‌تواند روی آینده سرزمین و از آن بزرگ‌تر زمین‌مان تأثیر‌گذار باشد.
- شکار و انقراض حیات‌وحش
شکار‌کردن به دلایل مختلفی اتفاق می‌افتد؛ یا قرار است غذایی به‌دست بیاید، یا تفریحی شود و یا کسی از روی حرص و طمع دست به شکار‌کردن حیوانات می‌زند. به‌دلیل همین شکارهای غیرقانونی و بی‌رویه، بسیاری از گونه‌های جانوری زمین در حال کم‌شدن هستند و با سرعت زیادی رو به منقرض‌شدن می‌روند. شکارچیان سوداگر زیادی دست به شکار ببر، پلنگ، گوزن، کروکودیل و حتی مارها می‌زنند چون از طریق فروش پوست آنها می‌توانند درآمد زیادی به‌دست بیاورند.
بسیاری دیگر از شکارچیان دست به شکار فیل‌ها می‌زنند تنها برای اینکه عاج این حیوان را بفروشند و بعضی‌های دیگر حتی به طوطی‌ها هم رحم نمی‌کنند چون پرهای رنگارنگ این حیوانات به راحتی به فروش می‌رود. خبر ناخوشایند اینکه اگر جلوی این شکارهای بی‌رویه گرفته نشود طی یک ربع قرن دیگر 25درصد گونه‌های جانوری فعلی منقرض خواهند شد؛ یعنی نوه‌های نسل فعلی دیگر نخواهند فهمید طوطی چه بوده یا یوزپلنگ چقدر زیبا می‌دویده است.
- انفجار جمعیت
واقعیت این است که سال‌هاست انسان مدرن در حال زندگی بر سطح زمین است اما این انسان قبل از 3-2 قرن اخیر مشکل چندانی برای زمین ایجاد نکرده بود. طی سال‌های اخیر زمین با مسئله انفجار جمعیت روبه‌روست؛ جمعیتی که باید تغذیه شود و غذای کافی به‌دست بیاورد؛ جمعیتی که هزاران نیاز دارد و برآورده کردن هر کدام از این نیازها بخشی از محیط زندگی او را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
- جنون برای تأمین غذا
وقتی انسان نیاز به غذا داشته باشد و قرار باشد این غذا از راه‌های غیرطبیعی تولید شود شرکت‌های بزرگ پرورش دام ایجاد می‌شوند که تنها دغدغه‌شان بالا بردن تعداد دام‌هاست. واقعیت تلخ درباره این مسئله فقط به شرایط نگهداری از دام‌ها و ماکیان برنمی‌گردد؛ شرایطی که گاهی وقت‌ها جان حیوان بیچاره را به لب می‌رساند!
وقتی تعداد دام‌ها و ماکیان تولیدی زیاد شود احتمال بروز بیماری‌های مختلف بین این حیوانات هم بیشتر می‌شود. از طرف دیگر وقتی تعداد دام‌ها و پرندگان زیاد شود قاعدتا تعداد مواردی که بیمار می‌شوند و از دست می‌روند هم بیشتر می‌شود و همین مسئله می‌تواند روی کیفیت آب مناطق اطراف تأثیر بگذارد.
- امان از کودهای شیمیایی
استفاده از کودهای شیمیایی و آفت‌کش‌ها می‌تواند برای هر چه بارورکردن محصولات کشاورزی بسیار مفید باشد اما مشکل از زمانی شروع می‌شود که بدانیم مواد شیمیایی بارور‌کننده محصولات گیاهی می‌توانند مستقیم وارد چرخه آب‌های زیر‌زمینی شوند و از آنجا به رودها بپیوندند و بعد هم به دل دریاها بریزند! نه اینکه آب باید سربالا برود و مسیر دیگری را طی کند،
بلکه ورود بارور کننده‌های شیمیایی به آب‌ها باعث زیادشدن رشد نوعی از جلبک‌های دریایی می‌شود. ازدیاد این جلبک‌ها جانوران آبزی را تحت‌تأثیر مستقیم قرار می‌دهد و به از بین رفتن بسیاری از این گونه‌ها منجر می‌شود.
- دژآلوده‌کردن خاک
جالب است بدانید که زمین در حالت عادی ظرفیت بازسازی کردن خودش را دارد اما وضعیتی که ما برای این سیاره خاکی ایجاد کرده‌ایم کوچک‌ترین شباهتی به عادی‌بودن ندارد! ما در حقیقت زمین‌مان را به رگبار بسته‌ایم و بی‌خودی خوش‌بین هستیم که قرار است معجزه‌ای اتفاق بیفتد و همه‌‌چیز را رو به راه کند!
یکی از کارهایی که ما در حق خاک این سیاره انجام داده‌ایم آلوده کردن آن با همان کودهای شیمیایی و آفت‌کش‌هایی است که قبل‌تر گفتیم روی حیات آبزیان تأثیر منفی می‌گذارد. استفاده مکرر از مواد شیمیایی برای بالابردن باروری خاک در نهایت به ناباروری آن می‌انجامد! یعنی زمینی که امروز بته بته گل می‌دهد فردا با یک باد کوچک به هوا خواهد رفت!
- آلوده‌کردن محیط
ممکن است تا اینجای کار بگویید ما که نه شکار می‌کنیم و نه جنگل‌زدایی! ولی تک‌تک ما بدون استثنا زیرمجموعه گروه سوم مقابله با طبیعت قرار می‌گیریم. همین که هر روز صبح ماشین را روشن می‌کنیم، همین که یک عالم دود را وارد هوا می‌کنیم، همین که می‌بینیم وقتی هوا سرد می‌شود یک قشر خاکستری تیره،
آسمان شهر را دربر می‌گیرد و باز هم به روی خودمان نمی‌آوریم؛ همه اینها نشان از مقصر بودن ما دارد. ما با انتخاب سبک زندگی‌مان طبیعت را دستکاری می‌کنیم و هیچ‌چیز به اندازه داشتن آگاهی به اصلاح سبک زندگی ما کمک نمی‌کند. در سایر بخش‌ها راه‌حل‌های خوبی برای اصلاح سبک زندگی داریم.
- آب را گل نکنیم
آیا می‌دانستید که نزدیک به یک‌میلیارد نفر در جهان به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند؟ تمام مواد شیمیایی به‌کار رفته در صنایع مختلف را به علاوه روغن و نفتی کنید که هرازگاهی از نفتکش‌ها وارد دریا می‌شود و بعد به بزرگ‌بودن ابعاد این فاجعه بیندیشید! آماده شنیدن یک آمار تکان‌دهنده دیگر هستید؟ سالانه 450میلیون کیلوگرم از آفت‌کش‌هایی که تنها کشاورزان ایالات متحده آمریکا مورد استفاده قرارمی‌دهند وارد جریان آب‌های سرزمین‌های دیگر می‌شود و نه‌تنها گونه‌های ماهیان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد که می‌تواند منجر به بالا رفتن احتمال ابتلا به سرطان و نارسایی‌های بدو تولد شود!
- راه‌هایی که غذا می‌پیماید
همه غذاها که در دسترس همه جمعیت زمین نیست! برای رساندن بسیاری از خوراکی‌ها به‌دست بسیاری از ساکنین این کره خاکی لازم است از سیستم حمل‌ونقل استفاده کرد. حالا هرقدر مسافتی که باید برای رساندن غذا به‌دست جمعیت طی شود طولانی‌تر باشد به همان نسبت تأثیراتی که وسایل حمل‌ونقل روی محیط‌زیست می‌گذارند هم بیشتر می‌شود. البته می‌دانید که تأثیرشان منفی است قاعدتا!
- سقف زمین سوراخ شده
زمین یک سقفی دارد به اسم لایه ازن که نمی‌گذارد اشعه سرطان‌زای فرابنفش به ما برسد. اما از وقتی که استفاده از گازهای آلاینده در برنامه هر روزه زندگی انسان‌ها قرار گرفته و از وقتی که گاز ملقب به گاز یخچال یا همان کلروفلوئورکربن وارد سیستم طبیعت ما شده، لایه ازن هم در حال از بین رفتن است طوری که اگر مراقب نباشیم سقف بالای سرمان را از دست خواهیم داد!
- هوایی که پاک نیست
از دیگر دستاوردهای ما انسان‌های نازنین برای محیط‌زیست‌مان استفاده مکرر از سوخت‌های فسیلی است. انگار قرار نیست هیچ وقت تمام شوند! خطر تمام‌شدن این سوخت‌ها به کنار، آلودگی وحشتناکی که ناشی از ورود گازهای آلاینده به هواست هم به کنار! آلودگی هوا نه فقط زندگی ما را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد که زندگی سایر گونه‌های زیستی را هم تهدید می‌کند.
براساس آمارهای منتشر شده اعلام شده است هر سال 5/3 میلیون مرگ زود هنگام بر اثر آلودگی هوای خانگی و 3/3 دهم میلیون مرگ پیش از هنگام بر اثر آلودگی هوای محیط بیرون اتفاق می‌افتد.