براساس گزارش ميل‌آنلاين، صورت اين مرد كه به انسان كرومانون يا Cro-Magnon شهرت دارد، پوشيده از غده‌هاي بزرگ و متورم است كه بزرگترن آنها روي پيشاني‌اش قرار دارد. محققان معتقدند اين غده‌ها تومورهايي خوش‌خيم بوده‌اند كه به واسطه نوعي بيماري ژنتيكي به نام نوروفيبروماتوسيس به وجود مي‌آيد.
اسکلت اين مرد 150 سال پيش،در سال 1868 ميلادي در يك پناهگاه سنگي واقع در جنوب غرب فرانسه كشف شده و به موزه انسان‌شناسي در فرانسه منتقل شد.
در محل پیشانی و در قسمت راست جمجمۀ این اسکلت که گمان می‌رود به مردی چهل ساله تعلق دارد، ضایعه‌ای حلقه‌ای شکل به اندازۀ 37 در 27 میلیمتر دیده می‌شد. وجود این ضایعه برای محققان موضوعی شگفت‌انگیز محسوب می‌شد اما کسی قادر به توضیح آن نبود.
فرضيه‌هاي براي توضيح وجود این حفره مطرح شده‌اند از جمله تغییرات احتمالی در استخوان پس از مرگ به دلیل نوع خاک، ابتلای مرد به نرمی استخوان، ابتلا به اکتینومیکوز، ابتلا به هيستوسيتوز سلول لانگرهانس استخوان جمجمه و درنهایت افتادن تدریجی قطره‌های آب در غار روی جمجمه که به مرور زمان باعث ایجاد حفره‌ایی در آن شده است.
این جمجمه پس از سال‌های طولانی بار دیگر به مناسبت سالگرد کشف آن مورد بررسی قرار گرفت تا دلیل ایجاد چنین آسیبی در پیشانی مشخص گردد. سرانجام فیلیپ شارلیه، آسیب شناس و متخصص پزشکی قانونی در فرانسه به همراه تیم پژوهش خود موفق شد چهرۀ مرد را به کمک فناوری‌های نوین پزشکی از جمله اسکن‌های پیشرفته بازسازی کند.
با بازسازی چهره او مشخص شد که این مرد کرومانون به دلیل یک بیماری ژنتیکی از یک ضایعۀ پوستی رنج می‌برده است. در واقع تمام صورت مرد از غده‌هايي پوشانده شده‌بود که ناشي از نوعي بیماری بودند که تومورهایی در زیر پوست و در مسیر اعصاب محیطی بوجود مي‌آورد. در فک بالا و پايين و در کانال داخلی گوش چپ این مرد نیز غده‌هاي مشابهي ديده مي‌شوند.
در غار محل کشف این اسکلت، در مجموع 5 اسکلت کشف شده‌است که گمان می‌رود دو اسکلت به کودکان و سه اسكلت به بزرگسالان تعلق دارند و به گفته محققان باوجود ابتلاي مرد به اين بيماري ناخوشايند، او از جامعه طرد نشده بود و با دیگران در غار زندگي كرده و در كنار آنها دفن شده‌است.