به گزارش ایسنا، اولین فصل از بهار یعنی فروردین ماه، مصادف است با تولد ۱۵ هنرمند سینمایی ایران که به همین مناسبت و به رسم ماه‌های گذشته مروری داریم بر سابقه هنری و حرفهای این هنرمندان.
ژاله علو (شوکت علو) متولد اول فروردین ۱۳۰۶ در تهران است. این هنرمند در عمر پربار ۹۰ ساله خود در حوزه‌های مختلفی از جمله گویندگی رادیو، دوبله و بازیگری تئاتر، سینما و تلویزیون و همچنین سرودن شعر را تجربه کرده است.
او از اواخر دهه ۳۰ ایفای نقش در فیلمهای سینمایی را شروع کرد و آخرین حضور او بر روی پرده سینماها برای فیلم سینمایی «کارناوال مرگ» بوده که اواخر دهه ۸۰ به نمایش درآمد.
نخستین فعالیت‌های هنری وی گویندگی در رادیو بوده است. وی به اجرای نمایش‌های رادیویی نیز می‌پرداخت و از پایه‌گذاران برنامه داستان شب بود، به همین سبب اجرا در رادیو، وی را بر آن داشت که نام «ژاله» را برای خود برگزیند.
او آغازگر دوبلۀ کارتون در ایران بود و بسیاری از کارتون‌های والت دیسنی، مانند پینوکیو، سفید برفی، زیبای خفته، سیندرلا، صد و یک سگ خالدار و ... به کارگردانی وی دوبله شده است. ژاله علو از برگزیدگان هشتمین همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۹ است.
ژاله علو این روزها در منزل خود استراحت میکند و هرازگاهی هم برای ایفای نقش در سریالهای رادیویی حاضر می‌شود.
جمشید هاشم پور بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون سوم فروردین ۱۳۲۳ در شهر تهران متولد شد. این هنرمند در دوران فعالیت حرفهای خود تاکنون در نقشها و ژانرهای گوناگونی از اکشن و دفاع مقدس گرفته تا درام و کمدی ایفای نقش کرده و تاکنون در حدود ۱۰۰ فیلم سینمایی حضور داشته است.
به گفته منتقدان و سینماگران این هنرمند سعی کرده با تجربه بازی در نقشهای گوناگون از کلیشه شدن در حوزه بازیگری اجتناب کند و هربار حرف جدیدی برای مخاطبان داشته باشد.
هاشم‌پور پیش از انقلاب و در دهه چهل با بازی در فیلم سینمایی «جهنم سفید» ساخته ساموئل خاچیکیان فعالیت سینمایی خود را آغاز کرد و فیلم سینمایی «دارکوب» به کارگردانی بهروز شعیبی آخرین اثری است که او در آن ایفای نقش کرده و در سی‌وششمین جشنواره فجر به نمایش درآمد که البته برای بازی در این فیلم نیز برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.
این هنرمند برای بازی در فیلمهای دیگری چون «میم مثل مادر»، «واکنش پنجم»، «سفر به فردا»، «مسافر ری»، «هیوا»، «آخرین بندر» و «عشق و مرگ» نیز نامزد و یا برگزیده دریافت جایزه در جشنواره‌های مختلف داخلی شده است.
او در دوران فعالیت هنری‌اش همکاری با کارگردانانی چون مسعود کیمیایی در فیلم «خط قرمز»، کیانوش عیاری در فیلم «روز باشکوه»، محمدرضا اعلامی در «نقطه ضعف»، علی حاتمی در فیلم «دلشدگان»، رسول ملاقلی پور در فیلم «هیوا»، داود میرباقری در «مسافر ری»، سعید اسدی در فیلم «آواز قو»، محمدحسین حقیقی، تهمینه میلانی برای فیلم «واکنش پنجم» ، محمدعلی سجادی در «جنایت» ، بهمن فرمان‌آرا در «یک بوس کوچولو»، «قتل آنلاین» به کارگردانی مسعود آب پرور، «از دوردست» رامین محسنی، «سنگ، کاغذ، قیچی» سعید سهیلی، «قاعده بازی» احمدرضا معتمدی و ... را در کارنامه کاری خود دارد.
جواد نوروزبیگی از تهیه کنندگان سینمایی ایران، سوم فروردین ماه ۱۳۴۵ در تهران متولد شد. این فیلمساز که فارغ التحصیل مدیریت آموزشی از دانشگاه امام حسین است تاکنون در حوزه‌های مختلفی در سینما از جمله تهیه کنندگی حدود ۳۰ اثر، مجری طرح و مدیرتولید، تدارکات نظامی و مشاور نظامی فیلمها فعالیت کرده است.
نوروزبیگی برای تهیه فیلمهای «اعترافات ذهن خطرناک من» ،«بهمن» و «من دیه گو مارادونا هستم» جایزه ویژه هیئت داوران را از جشنواره فیلم فجر دریافت کرده است.
از دیگر آثاری که این فیلمساز تهیه کنندگی آنها را برعهده داشته میتوان از «تابستان داغ»، «جاودانگی»، «سلام بمبئی»، «ماحی»، «ملبورن»، «خرس»، «من و زیبا»، «پستچی سه بار در نمی‌زند» و ... اشاره کرد.
حسین جعفریان متولد پنجم فروردین ۱۳۲۳ در تهران است. او که فارغ‌التحصیل سینما و تلویزیون از دانشکده هنرهای دراماتیک و مدرسه عالی تلویزیون و سینما است در سال ۱۳۵۲ در رشته فیلمبرداری فعالیت هنری‌اش را آغاز کرد.
با وجود آنکه جعفریان فعالیتش را در سالهای پیش از انقلاب شروع کرده، اما به گفته خودش فعالیت رسمی او به سالهای بعد از انقلاب و به اوایل دهه ۶۰ برمی‌گردد. او با این که همواره ادبیات (فیلمنامه‌نویسی) و کارگردانی را به فیلمبرداری ترجیح می‌داده، اما هیچ‌گاه فرصت کارگردانی برایش فراهم نشده و فقط توانسته به غیر از فیلمبرداری، در حوزه نویسندگی چند فیلمنامه فعالیت کند.
از جمله فیلم‌هایی که او به عنوان مدیر فیلمبرداری حضور داشته میتوان به «تاتوره»، «بی‌بی چلچله»، «شاخه‌های بید»، «نرگس»، «مجسمه»، «زیر درختان زیتون»، «هتل کارتن»، «بانوی اردیبهشت»، «دو زن»، «نسل سوخته»، «زیر پوست شهر»، «شب یلدا»، «طلای سرخ»، «یک شب»، «یک تکه نان»، «جایی برای زندگی»، «عصر جمعه»، «چهارشنبه‌سوری»، «دیوار»، «طلا و مس»، «درباره الی»، «کیفر»، «بوسیدن روی ماه»، «رستاخیز»، «چ» و «۵۰ قدم آخر» اشاره کرد.
جعفریان برای فیلم «نرگس» از دهمین جشنواره فیلم فجر دیپلم افتخار گرفت و برای فیلم «دیوار» نیز موفق به دریافت سیمرغ بلورین شد و در دوره‌های دیگر با فیلمهای «درباره الی»، «دو زن»، «بانوی اردیبهشت»، «جایی برای زندگی»، «عصر جمعه»، «رستاخیز» و «بوسیدن روی ماه» کاندید دریافت جایزه شد و در افتتاحیه جشنواره سی و سوم فیلم فجر نیز مورد تقدیر قرار گرفت.
محمود کلاری مدیر فیلمبرداری سینما درباره حسین جعفریان بیان کرده بود که او مصداق کامل عبارتCinema tographer به مفهوم سینماپرداز است، او از جمله سینماپردازانی ست که ذوق هنرمندانه و درک عمیق زیبایی‌شناسی خلاقانه‌اش را در جهت اعتلای فیلم بکار می‌گیرد.
زنده‌یاد خسرو شکیبایی از دیگر فروردینی های سینمای ایران، هفتم فروردین سال ۱۳۲۳ در کرمان به دنیا آمد و در ۲۸ تیر سال ۱۳۸۷ در اثر عارضه قلبی در تهران درگذشت و امسال دهمین بهاری است که در نبود او سالروز تولدش را تبریک می‌گوییم.
شکیبایی فارغ‌التحصیل رشته بازیگری در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود و در طول دوران فعالیت هنری‌اش در بیش از ۴۰ فیلم سینمایی و در ژانرها و نقشهای متنوع و گوناگون ایفای نقش کرد.
او تا پیش از انقلاب فقط در عرصه تئاتر فعالیت داشت و پرویز پرستویی دراین‌باره به ایسنا گفته بود که من قبل از ورودم به عرصه بازیگری به دیدن تئاترهای حرفهای می‌رفتم و شیفته بازی خسرو بودم و صدای دلنشین او همچنان در گوشم طنین‌انداز است.
حضور در صحنه تئاتر و نمایش«شاهزاده و گدا» باعث شد که داریوش مهرجویی او را به عنوان بازیگر «هامون»برگزیند. هادی مرزبان کارگردان این نمایش درباره آن روزها گفته است که قرار بود خسرو در نمایش «آهسته با گل سرخ» نقش جلال را بازی کند.
شبی به اتفاق همسرش پروین کوشیار به خانه‌ی ما آمدند و او گفت:« به من پیشنهاد بازی در یک فیلم شده که اگر بازی کنم تا شب عید خانه‌دار می‌شوم.» نگاهش کردم و گفتم«می‌دانی به هنر تو خیلی اعتقاد دارم اما برو و خانه‌دار شو!» بعد از مدتی سکوت اولین جمله‌اش این بود: «خیلی بی‌معرفتی! به همین سادگی بروم؟!» و چهره‌اش درهم شد، دوباره گفت:« لامصب یه چیزی بگو! بگو نرو!» اما من گفتم «خسرو برو و خانه‌دار شو!» پروین خانم گفت:« دنبال بهانه‌ای است که نرود.» به هر حال رفت و فیلم «هامون» را بازی کرد.
شکیبایی بعد از آن در فیلمها و کاراکترهای دیگری در سینما چون «اسد» و «صفا»ی فیلم «پری» یا «گشتاسب» فیلم «سارا»،«رضا»ی «کیمیا» یا پدر دوقلوهای «خواهران غریب»، راننده خسته «اتوبوس شب» یا روشنفکر سرخورده «درد مشترک»، «مدرس» یا «مراد بیگ» بازی کرد.
شکیبایی به خاطر بازی در فیلم «هامون» داریوش مهرجویی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول را در هشتمین جشنواره فیلم فجر به دست آورد. او همچنین برای بازی در فیلم «کیمیا» احمدرضا درویش هم برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول از سیزدهمین جشنواره فیلم فجر شد. او در بیشتر فیلم‌هایی که نقش آفرینی کرد نقش اول را برعهده داشت و علاوه بر آثار سینمایی و نمایش‌های متعدد در سریالهای تلویزیونی چون «خانه سبز»، « روزی روزگاری» و ... ایفای نقش کرد.
تصویر خسرو شکیبایی بر روی سی و چهارمین پوستر جشنواره فیلم فجر قرار گرفت و قرار است که سردیس این هنرمند در شهرک سینمایی غزالی در کنار سردیس‌های دیگر هنرمندان قرار بگیرد.
پوریا شکیبایی فرزند خسرو شکیبایی که هم چهرهای شبیه به پدر و صدایی مانند صدای خسروی سینمای ایران دارد، راه پدر را ادامه داده و در حوزه سینما، تئاتر و تلویزیون فعالیت میکند.
پوران درخشنده از دیگر فیلمسازان بهاری سینمای ایران، در هفتم فرورین ماه در کرمانشاه متولد شد. درخشنده که در دانشکده فعلی صدا و سیما تحصیلات خود را به پایان رساند، فعالیت هنری خود را با مستند سازی آغاز کرد حدود ۳۰ اثر مستند تولید کرد و اکنون به عنوان یکی از فیلمسازان زن دغدغه‌مند که در آثارش به مشکلات و مسایل اجتماعی می‌پردازد شناخته می‌شود.
او تا کنون در کارنامه کاری خود کارگردانی بیش از ۱۰ اثر، نویسندگی ۸ فیلم سینمایی و تهیه حدود ۱۰ فیلم را برعهده داشته است. او برای ساخت و تهیه آثارش نامزد و یا برنده جوایزی در جشنواره‌های داخلی شده است که از جمله آن میتوان به فیلمهای «زیر سقف دودی»، «هیس... دخترها فریاد نمی‌زنند»، «بیست»، «بچه‌های ابدی»، «رویای خیس»، «رابطه»، «زمان از دست رفته»، «شمعی در باد»، «عشق بدون مرز» و «پرنده کوچک خوشبختی» اشاره کرد.
وی علاوه بر فعالیت در حوزه فیلمسازی، عضو مرکز بین المللی فیلمسازی برای کودکان و نوجوانان ( CIFEJ )، انجمن های فیلمسازان زن آمریکا (WIF)، کارگردانان مستقل آمریکا ( IFP ) و نایب رئیس شورای مرکزی کانون کارگردانان سینمای ایران است.
منوچهر اسماعیلی متولد هشتم فروردین ۱۳۱۸ در کرمانشاه است. این دوبلور پیشکسوت به جای بسیاری از بازیگران ایرانی و خارجی صحبت کرده و به تدریج صدایش جزو شخصیت و ویژگی‌های فردی آن بازیگر شده است که از جمله آنها میتوان به آنتونی کویین، گریگوری پیک، چارلتن هستن، یول براینر، ریچارد برتن، سیدنی پوآتیه، پیتر فالک و مارچلوماسترویانی اشاره کرد.
اسماعیلی با وجود آنکه پدرش فردی مذهبی و مخالف ورودش به فعالیت هنری بود، کار هنری خود را در تئاتر آغاز کرد و سپس وارد حوزه دوبله شد.
او در گفت‌وگویی با ایسنا درباره دوبله فیلم «مادر» ساخته علی حاتمی نیز گفته بود: آخرین همکاری من با مرحوم حاتمی در این فیلم است. در فیلم "مادر" بوده که در این فیلم جای سه شخصیت اصلی صحبت کردم، پسر بزرگ خانواده که نقش آنرا محمد علی کشاورز بازی می‌کرد، پسر عقب افتاده خانواده با بازی اکبر عبدی و برادر ناتنی که جمشید هاشم پور آنرا بازی می‌کرد.
از جمله آثار ایرانی که اسماعیلی در آنها نقش گفته و یا سرپرستی دوبلاژشان را بر عهده داشته میتوان به «خاک»، «تنگنا»، «قیصر»، «بلوچ»، «داش آکل»، «حسن کچل»، «دایره مینا»، «سوته دلان»، «رضاموتوری»، «غزل»، «دایی جان ناپلئون»، «ضربت»، «خط قرمز»، «هزاردستان»، «تاراج»، «طلسم»، «مادر»، «بایکوت» ، «دستفروش»، «عروسی خوبان»، «پرستار شب»، «سرب»، «مهاجر»، «ردپایی بر شن» ، «بهار»، «بای سیکل ران»، «دزد عروسک‌ها»، «حماسه مجنون»، «سرعت»، «امام علی(ع)»، «کاراگاه»، «دکل»، «ترن»، «دو خواهر»، «پهلوانان نمی‌میرند» و «ناخدا خورشید» اشاره کرد و در افتتاحیه سی‌وششمین جشنواره فیلم فجر از این دوبلور پیشکوست تجلیل شد.
رخشان بنی اعتماد متولد ۱۴ فروردین ۱۳۳۳ در تهران، فعالیت خود را با دستیاری کارگردان در فیلمهای «آفتاب نشین‌ها»، «گل‌های داوودی»، «تحفه‌ها» و «تنوره دیو» آغاز کرد و در دهه ۷۰ با ساخت فیلمهای سینمایی «نرگس»، «روسری آبی»، «بانوی اردیبهشت» و «زیر پوست شهر»توانست یکی از جریان سازان زن سینماگر ایران باشد.
بنی‌اعتماد در سال ۶۶ «خارج از محدوده» را ساخت که آن هم برنده جایزه جشنواره فیلمهای کمدی ایتالیا شد و در سالهای بعد فیلمهای «زرد قناری» و «پول خارجی» را جلوی دوربین برد تا اینکه در سال ۷۰ «نرگس» را ساخت و همچنین تهیه کنندگی فیلم «حیران» و کارگردانی فیلم سینمایی «قصه‌ها» که در سال ۹۰ ساخته شد را در کارنامه کاری خود دارد.
او با ساخت فیلم سینمایی «نرگس» برنده سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از جشنواره فجر شد و در سالهای بعد با دیگر فیلم‌هایش سیمرغ بهترین فیلم، فیلمنامه را گرفت و به نوعی رکوردار دارندگان سیمرغ‌های جشنواره شد و سپس برای ساخت «گیلانه» و «خون‌بازی» هم جوایزی را دریافت کرد.
این فیلمساز که در حوزه ساخت مستند نیز فعالیت داشته از حدود سال ۹۳ سری فیلمهای مستندی به نام "کارستان" را تولید میکند و تاکنون شش مستند از این مجموعه در سینماهای هنرو تجربه به نمایش در آمده و هدف از ساخت این مجموعه مستند روایت تصویر زندگی کارآفرینان ایرانی است.
آلن برونه فیلمساز فرانسوی که کتابی درباره سینمای «رخشان بنی‌اعتماد» نوشته، در لندن مقاله‌ای باعنوان «مادر در سینمای بنی‌اعتماد» را ارائه کرد و در سخنرانی‌اش، به بررسی اهمیت نقش و جایگاه مادر در سینمای بنی‌اعتماد پرداخت.
به گفته وی هیچ فیلمسازی به خوبی «رخشان بنی‌اعتماد» نتوانسته تصویر مادر را در سینمای ایران خلق کند.
نوید محمدزاده بازیگر سینما و تئاتر ۱۷ فروردین ۱۳۶۵ در ایلام متولد شد. او که فعالیت سینمایی خود را از سال ۱۳۸۶ با بازی در فیلم «در میان ابرها» به کارگردانی روح الله حجازی آغاز کرد تا کنون در ۱۰ فیلم سینمایی نقش آفرینی کرده است و آخرین حضور او روی پرده سینما برای فیلم سینمایی «مغزهای کوچک زنگ زده» است که در سی‌وششمین جشنواره فجر به نمایش درآمد اما هنوز اکران عمومی نشده است.
این هنرمند که جوایز متعدد و معتبری را از جشنواره‌های مختلف داخلی و خارجی دریافت کرده است، علاوه بر بازی در فیلمهای سینمایی، روی صحنه تئاتر هم درخشان بوده و فعالیت کرده است که از جمله آن میتوان به اجرای نقش «بیل سایکس» در نمایش «الیورتوئیست» اشاره کرد و همچنین اکنون در نمایش «دیابولیک: رومئو و ژولیت» به کارگردانی آتیلا پسیانی بازی میکند.
محمد زاده در فیلمهای سینمایی دیگری چون «بدون تاریخ، بدون امضاء (۱۳۹۵) »، «خفه‌گی (۱۳۹۵) »، «ابد و یک روز (۱۳۹۴) ، «خشم و هیاهو (۱۳۹۴) »، «لانتوری (۱۳۹۴) »، «ناهید (۱۳۹۳) »، «عصبانی نیستم! (۱۳۹۲) » و « لرزاننده چربی (۱۳۹۱) » هم نقش آفرینی کرده است.
او برای بازی در فیلم «مغزهای کوچک زنگ زده» کاندیدا دریافت سیمرغ بلورین بهترین نقش اول مرد و همچنین برای بازی در فیلم «بدون تاریخ بدون امضا» هم برگزیده سیمرغ بلورین بهترین نقش مکمل مرد شد. محمدزاده جوایز دیگری هم از جشن خانه سینما و جشنواره فجر گرفته است.
از جمله جوایز دیگری که او موفق به دریافت آن شده میتوان به جایزه بهترین بازیگر مرد بخش افق‌های هفتادوچهارمین جشنواره فیلم ونیز برای بازی در فیلم «بدون تاریخ بدون امضا» و همچنین جایزه بهترین بازیگر مرد در نوزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم «براتسیلاوا» در کشور اسلواکی اشاره کرد که البته این جایزه را به مردم زلزله زده کرمنشاه اهدا کرد.
مصطفی شایسته از دیگر سینماگران ایرانی متولد این ماه است. او در ۲۰ فروردین ۱۳۳۷ متولد شد و تجربه کارگردانی ۲ فیلم سینمایی، تهیه ۹ فیلم و همچنین مدیریت تولید ۸ اثر و مجری طرح ۱۰ فیلم را در رزومه فعالیت سینمایی خود دارد.
شایسته فعالیت در سینما را سال ١٣۶٧ با فیلم «روز با شکوه» به کارگردانی کیانوش عیاری آغاز کرد و برای فیلم «بی پولی» و «کافه ستاره» و همچین فیلم «کنعان» موفق به دریافت سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجر شد.
فیلم سینمایی «امتحان نهایی» جدیدترین اثری است که او تهیه آن را برعهده داشته و عادل یراقی کارگردانی آن را انجام داده است. فیلم سینمایی «خبر خاصی نیست» در سال ۹۳ و همچنین «من همسرش هستم» در سال ۹۰ دو اثری است که او آنها را کارگردانی کرده است. شایسته در سی و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر جزو داوران بخش سودای سیمرغ سینمای ایران نیز بود.
محمود کلاری از عکاسان و فیلبرداران پیشکسوت سینمای ایران از دیگر فروردینی‌های سینمای ایران است. او که تاکنون فیلمبرداری و یا مدیریت فیلم برداری بیش از ۸۰ اثر را برعهده داشته است، فعالیت‌های دیگری چون کارگردانی، نویسندگی، بازیگری و حتی طراحی صحنه را نیز انجام داده است.
او پیش از حضور در سینما عکاسی می‌کرده و چندین نمایشگاه هم برگزار کرده بود. سپس فعالیت در حوزه فیلمبرداری را در سال ۱۳۶۳ با فیلمبرداری فیلم «جاده‌های سرد» آغاز کرد. از میان آثاری که او مدیریت فیلمبرداری آنها را نیز بر عهده داشته است میتوان به فیلم «بچه‌های آسمان» مجید مجیدی که نامزد اسکار شد و همچنین فیلم «جدایی نادر از سیمین» اصغر فرهادی که برنده اسکار شد نیز اشاره کرد.
او در دوران فعالیت سینمایی‌اش با هنرمندان و کارگردانان برجسته‌ای کار کرد و البته که سینماگران از او به عنوان یکی از برترین فیلمبرداران یاد می‌کنند که عامل موفقیت بسیاری از آثار سینمایی بوده است. آخرین اثری که او فیلمبرداری آن را انجام داده است، فیلم سینمایی «بمب» به کارگردانی پیمان معادی بوده است که در جشنواره سی‌وششم فجر نیز به نمایش درآمد و کلاری نامزد دریافت جایزه به عنوان بهترین فیلمبردار نیز شد.
این هنرمند در جشنواره‌های مختلفی داور بوده و همچین موفق به دریافت جوایز متعددی در جشنواره‌های داخلی و خارجی هم شده است که از جمله آن میتوان به بزرگداشت از سوی انجمن فیلمبرداران فرانسه AFC و دریافت تندیس کم فلکس و همچنین بزرگداشتهایی در جشنواره فیلم فجر، برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری از بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم «جدایی نادر از سیمین»، برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری از هجدهمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم «بوی کافور، عطر یاس» و ... نام برد.
محمدعلی کشاورز از بازیگران ماندگار و پیشکسوت سینمای ایران، در ۲۶ فروردین ۱۳۰۹ در اصفهان متولد شد. این هنرمند که دارای نشان درجه یک فرهنگ و هنر است، در سینما، تئاتر و تلویزیون بارها در نقشها و ژانرهای گوناگون حضور داشته است.
او در بازیگری، همراهِ علی نصیریان، جمشید مشایخی، مرحوم داود رشیدی و عزت‌الله انتظامی ۵ بازیگر مرد ماندگار تاریخ تئاتر و سینما و تلویزیون ایران به‌شمار می‌آیند. کشاورز در آستانه ۸۸ سالگی‌اش در حدود ۵۰ فیلم سینمایی، بیش از ۳۰ سریال تلویزیونی و چندین تئاتر و تله‌تئاتر ایفای نقش کرده است.
این هنرمند ایفاگر نقشهای ماندگاری در تاریخ سینما بوده است که از جمله آنها میتوان به فیلمهای «خشت وآینه»، «آقای هالو»، «رگبار»، «صادق کرده»، «شطرنج باد»، «کمال‌الملک»، «مردی که موش شد»، «کفش‌های میرزا نوروز»، «مادر»، «پول خارجی»، «دلشدگان»، «روز واقعه»، «ناصرالدین شاه اکتورسینما» ، «خسوف»، «زیردرختان زیتون»، «غزال» و مجموعه‌های «دایی جان ناپلئون»، «هزاردستان»، «افسانه سلطان وشبان»، «سربداران» ، «گرگ‌ها»، «پدرسالار» و «روشن‌تر از خاموشی» اشاره کرد.
کشاورز که خیلی کم پیش می‌آید در گفت‌وگوهای تفصیلی حضور داشته باشد در گفت‌وگویی با ایسنا در سال ۸۶ نکات جالبی را گفت مانند اینکه او در رشته پزشکی در دانشگاه قبول شده بود اما بعد از رفتن به اتاق تشریح از ادامه دادن در این رشته تحصیلی انصراف داد. او باور دارد که احمد رسول زاده که در بسیاری از فیلمها به جای او صحبت کرده صدایش بسیار شبیه او است و موقعی که با او صحبت میکند احساس میکند که با خودش صحبت میکند.
این بازیگر بعد از سالها کم کاری در فیلم «فرزند صبح» به کارگردانی و نویسندگی بهروز افخمی مقابل دوربین رفت و ایفاگر نقش کوتاهی بود و تا به امروز آخرین فعالیت بازیگری‌اش محسوب می‌شود.
او همچنین گفته است که با اکثر کارگردان‌های مطرح کار کرده‌ام و از میان آنها با علی حاتمی چون هم دانشکده بودیم خیلی راحت بودم اما از همه بهتر فرخ غفاری بود که رهبری خیلی خوبی داشت ضمن آنکه بازیگر خیلی خوبی هم بود و در کمدی نظیر نداشت.
«روز واقعه» یکی از فیلم‌هایی است که به خاطر بهرام بیضایی فیلمنامه نویس کار بازی کردم. در این فیلم نقش یک کشیش ارمنی را داشتم که بسیار کوتاه بود و در دو روز فیلمبرداری شد. "پول خارجی" هم از فیلم‌هایی بود که توسط رخشان بنی اعتماد ساخته شد. این فیلم سناریو خوبی داشت و کار خوبی هم شد، اما نمی‌دانم چرا از نظر تماشاگر موفق نبود. با فریال بهزاد هم در فیلم "روزی که خواستگار" آمد همکاری داشتم که این فیلم هم فیلنامه خوبی داشت که کوتاه شد و در بعضی صحنه‌ها هم به خاطر حضور شتر نمی‌شد درست کار کرد. اگر دو سه بازیگر بهتر درکار بودند فیلم بهتری می‌شد. "انتظار" ساخته محمد نوری نژاد که سالهای زیادی از ساخت آن می‌گذرد نیز از جمله آخرین کارهایی است که من در آن نقش آفرینی کرده‌ام.
از دیگر سینماگران متولد فروردین مجید مجیدی است. او در ۲۸ فروردین ماه سال ۱۳۳۸ در تهران متولد شد. مجیدی در طول دوران فعالیت‌اش در حوزه‌های‌های مختلفی از بازیگری در حدود ۱۰ فیلم سینمایی تا کارگردانی ۹ فیلم و نویسندگی فیلمنامه ۱۱ اثر و تهیه سه فیلم فعالیت داشته و در کارنامه کاری خود ثبت کرده است.
مجیدی در سال ۱۳۷۰ برای اولین بار پشت دوربین ایستاد و فیلم «بدوک» با فیلم‌نامه‌ای از خودش و سیدمهدی شجاعی در جشنواره فجر شرکت کرد این در حالی بود که پیش از این در دهه ۶۰ به عنوان بازیگر در سینما حضور داشت.
«بدوک» به عنوان بهترین فیلم اول یک فیلمساز انتخاب شد و دیپلم افتخار هیات داوران را هم برای فیلمنامه به دست آورد. این‌گونه سینمای ایران در سال ۱۳۷۰ صاحب فیلمساز تازه‌نفسی شد که آخرین اثرش هم به نام «آن سوی ابرها» را در کشور هند ساخت که البته با وجود آنکه قرار بود در اواخر بهمن ماه ۹۶ در سینماها به نمایش درآید، تاکنون اکران نشده است.
در کنار آثاری چون «بچه‌های آسمان»، «رنگ خدا»، «بید مجنون»، «آواز گنجشک‌ها» که هر کدام با استقبال خوبی در کشور و همچنین جامعه بین‌الملل مواجه شدند، فیلم سینمایی «محمد رسول الله» به کارگردانی و نویسندگی او از جمله کارهای اوست که به دوران کودکی پیامبر اکرم (ص) می پردازد.
مجیدی تاکنون چهار سیمرغ بلورین کارگردانی را برای فیلمهای «آواز گنجشک‌ها»، «رنگ خدا»، «بید مجنون» و «باران» از جشنواره فیلم فجر دریافت کرده است و همچنین فیلم «بچه‌های آسمان» نماینده سینمای ایران در جایزه اسکار شد و درنهایت جزو ۵ نامزد نهایی جایزه بهترین فیلم خارجی زبان اسکار ۱۹۹۷ قرار گرفت و همچنین قسمتی از فیلمنامه این اثر که نویسندگی و کارگردانی او ساخته شد، در کتاب ادبیات دوره دبیرستان آورده شد.
او دو بار برنده جایزه بهترین فیلم و جایزه کلیسای جهانی در جشنواره بین‌المللی فیلم مونترال شده است. مجیدی برای فیلم «پدر» تقدیرنامه فیلم برتر را از چهاردهمین جشنواره فیلم لندن کسب کرده است. همچنین مجیدی جایزه ویژه هیئت ملی بازبینی فیلم را برای فیلم «آواز گنجشک‌ها» در سال ۲۰۰۹ به دست آورد و نامزد خرس طلایی جشنواره بین‌المللی فیلم برلین برای همین فیلم در سال ۲۰۰۸ شد.
فیلم آخرش «آنسوی ابرها» نیز که در هند ساخته شده است،قرار است بزودی در جشنواره جهانی فجر به عنوان فیلم افتتاحیه به نمایش درآید.
حمید فرخ نژاد
حمید فرخ نژاد متولد ۲۸ فروردین ۱۳۴۸ در شهر آبادان است. او فارغ التحصیل تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است، فعالیت سینمایی خود را با بازی در فیلم «در کوچه های عشق» به کارگردانی خسرو سینایی در سال ۶۹ آغاز کرد. سپس در سال ۱۳۷۸ با بازی در فیلم «عروس آتش» که دومین فیلم سینمایی او و همچنین دومین همکاری‌اش با خسرو سینایی محسوب می‌شد، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را در هجدهمین جشنواره فیلم فجر بدست آورد.
او علاوه بر بازیگری در بیش از ۳۰ اثر سینمایی و ۵ فیلم تلویزیونی تجربه کارگردانی، دستیاری کارگردان، نویسنده و تهیه کنندگی نیز در کارنامه هنری خود دارد.
آخرین حضور او بر روی پرده نقره سینماها بازی در فیلم «بمب» پیمان معادی است که در سی و ششمین جشنواره فجر به نمایش در آمد. با این حال خبرها حاکی از این است که او در فیلم سینمایی «دختر شیطان» به کارگردانی قربان محمدپور که محصول مشترک سینمای ایران و بالیوود است در هندوستان بازی میکند و فیلمبرداری آن از اسفند ماه سال ۹۶ آغاز شده است. فرخ نژاد در این فیلم با بازیگران بالیوودی چون جکی شروف، گلشن گروور، سیمران میشکروتی، ایشا روات، فردین حفیظی هم بازی است.
فرخ نژاد در طول دوران بازیگری خود تا کنون با کارگردانانی چون خسرو سینایی، ابراهیم حاتمی‌کیا، رضا کریمی، کاظم معصومی، اصغر فرهادی، محسن امیریوسفی، علی عطشانی، شهرام اسدی، محمدعلی باشه آهنگر، رسول صدرعاملی، سعید سهیلی، پرویز شیخ‌طادی، مسعود اطیایی و... همکاری کرده است.
از جمله موفقیتهای این هنرمند میتوان به دریافت جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد سی و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم استرداد - (۱۳۹۱)، برنده جایزه بهترین بازیگر مرد پنجاه و چهارمین دوره جوایز سینمای آسیا و اقیانوسیه برای فیلم شب واقعه - (۲۰۱۰)، برنده جایزه تندیس حافظ بهترین بازیگر مرد برای فیلم به رنگ ارغوان - (۱۳۸۹)، برنده جایزه بهترین بازیگر مرد یازدهمین دوره جشنواره فیلم دفاع مقدس برای فیلمهای دموکراسی تو روز روشن و شب واقعه - (۱۳۸۹)، برنده جایزه بهترین بازیگر مرد اولین دوره جشنواره جام جم برای فیلم حبیب - (۱۳۹۰)، برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو برای فیلم طبل بزرگ زیر پای چپ - (۲۰۰۶)، برنده جایزه بهترین بازیگر سال به انتخاب منتقدان مجله فیلم (۱۳۸۰ و ۱۳۸۱) و ... اشاره کرد.
جلال مقدم متولد آخرین روز از فروردین سال ۱۳۰۸ در نیشابور است. او با نوشتن نقد بر یک فیلم کانادایی از اوایل دهه ۱۳۳۰ شروع به کار با مطبوعات آن زمان کرد و در مجله هایی از قبیل «پیک سینما» و «آتشبار» نقد می‌نوشت. سپس فعالیت هنری خود را در سینما از سال ۱۳۳۷ با فیلم «جنوب شهر» به عنوان نویسنده آغاز کرد. از سال ۱۳۴۷ مشاور در حوزه رادیو و تلویزیون ایران بود. این هنرمند در یک حادثه تصادف در ۲۹ فروردین ۱۳۷۵درگذشت.
او در بیش از ۱۵ اثر سینمایی به عنوان بازیگر حضور داشت و همچنین نویسندگی ۷ فیلم و کارگردانی ۸ اثر را در طول دوران فعالیت‌اش انجام داد.
چمدان (۱۳۶۵) آخرین اثری بود که او کارگردانی کرد و پس از آن تا قبل از دنیا رفتنش، بیشتر در حوزه بازیگری فعالیت کرد و فیلم «شاخ گاو» به کارگردانی کیانوش عیاری در سال ۷۴ آخرین حضور او بر روی پرده سینما بود.
«خانه خدا» فیلمی ویژه درباره مراسم و مناسک حج است و از نخستین فیلمهای مستند است که در آذر و دی ۱۳۴۵ در سینماهای تهران و شهرستان‌ها (شیراز، تبریز، آبادان، مشهد و همدان) به نمایش عمومی درآمد و با اقبال گسترده مردم روبه‌رو شد. در عنوان‌بندی این فیلم نامی از کارگردان درج نیست و از جلال مقدم به‌عنوان مشاور نام برده شده است؛ شاید به این دلیل که بار عمده فیلم بر دوش فیلمبرداران بوده است. نسخه بازسازی شده‌ی این فیلم در سی‌وپنجمین جشنواره‌ی جهانی فجر نمایش داده شد.