به گزارش همشهري آنلاين، تيه‌ري فرمو كه سال‌هاست مغز متفكر يكي از مهم‌ترين رويدادهاي سينمايي اروپا و دنياست، ساعت سه بامداد پس از نهايي كردن نام فيلم‌ها چشم بر هم نهاد و صبح زود از خواب برخواست تا مقابل بيش از 500 خبرنگار و گزارشگر از سراسر دنيا از انتخاب‌هاي خود دفاع كند. در چهره خندان و بشاش او در نشست تلويزيوني اعلام برنامه‌هاي كن 2018 نشان از مردي كه تنها چند ساعت خوابيده ديده نمي‌شد. فرمو پس از پايان نشست خبري در سالن ملاقات‌هاي دفتر جشنواره در چشم‌اندازي از سقف‌هاي بخش تاريخي پاريس پاسخگوي سئوال‌هاي ملاني گودفيلو شد.
- با توجه به حاشيه‌هاي روزهاي گذشته، آيا اصلا نگران نشست خبري اعلام برنامه‌هاي كن هفتاد و يكم نبوديد؟
اصلا و از اينكه سرانجام از فيلم‌هاي امسال رونمايي كردم بسيار خوشحالم. فرآيند انتخاب فيلم‌ها هم لذتبخش است هم سخت. اول بايد همه فيلم‌ها را ببيني و بعد درباره آنها بحث كني. دست آخر هم نوبت دردناك‌ترين بخش ماجرا مي‌رسد كه همان دادن پاسخ منفي به برخي فيلم‌هاست. البته اين كار را به شيوه‌اي انجام مي‌دهيم كه پل‌هاي پشت سرمان خراب نشود و فيلمسازان همچنان براي بازگشتن به كن اشتياق داشته باشند.
- برخي معتقدند فيلم سينمايي «پيترلو» به كارگرداني مايك لي به اين دليل مورد توجه هيات انتخاب كن قرار نگرفت كه پخش‌كننده فرانسوي نداشت. آيا اصلا چنين موردي در قوانين جشنواره وجود دارد؟
فيلمي كه در بخش مسابقه حضور مي‌يابد، بايد شرايط پخش در فرانسه را داشته باشد و اين درباره «پيترلو» هم صدق مي‌كرد. اين درست همان قانوني است كه به تازگي به مجادله ما با مديران شبكه نتفليكس انجاميد و معتقدم شايعه‌ها معمولا پايه و اساس درست ندارند.
- نخستين دوره جشنواره تلويزيوني كن همين اواخر در كاخ جشنواره برگزار شد و فضا هم با حضور تماشاگران جوان و مشتاق بسيار خوب بود. ضمن اينكه همه داشتند سلفي مي‌گرفتند. فكر نمي‌كنيد ممنوع شدن گرفتن سلفي فضا را در نهايت به ضرر جشنواره - مقابل شبكه‌هاي تلويزيوني - سوق بدهد؟
اصلا و معتقدم شرايط عكس چيزي است كه شما مي‌گوييد. همان‌طور كه در نشست خبري هم اعلام شد، جشنواره كن شرايطي بسيار مناسب براي تماشاگران جوان 18 تا 28 ساله فراهم كرده تا در برنامه «سه روز در كن» شاهد برنامه‌هاي ما باشند. در همان روز اول 600 نفر درخواست استفاده از برنامه را داشتند و ما خيلي راحت مي‌توانيم ميزبان 20 هزار جوان در جشنواره باشيم. كن‌سريز يك جشنواره عمومي است نه مثل كن رويدادي حرفه‌اي براي جلب نظر سينماي جهان. شما نمي‌توانيد بر اساس سلفي، آن جشنواره و سياست‌هايش را با كن مقايسه كنيد.
- سياست منع سلفي شما بسيار مورد توجه قرار گرفت. فكر مي‌كنيد بتوانيد آن را اجرايي كنيد؟
بايد ببينيم چه مي‌شود. همه بايد به قانون احترام بگذارند. در برلين، ونيز، مراسم اسكار و جوايز سزار مردم روي فرش قرمز نمي‌روند. دموكراسي و برادري روي فرش قرمز كن به گونه‌اي است كه ما از همه براي حضور روي آن دعوت مي‌كنيم و در عوض انتظار داريم آنها به قانون احترام بگذارند. ما 15 سال پيش سلفي را ممنوع نكرديم چون اساسا خبري از آن نبود اما امروز سلفي همه جا هست.
- تصويري كه ما از فرش قرمز در ذهن داريم، حضور ستاره‌ها روي آن است. حالا كه نوبت به مردم رسيده، چطور دموكراسي با ممنوع شدن سلفي برقرار مي‌شود؟
بله البته. مردم مي‌توانند در هر بخش ديگر زندگي‌شان سلفي بگيرند. آنها مي‌توانند در سن-تروپه سلفي بگيرند اما در جشنواره فيلم كن نه. وقتي شما براي عبادت كردن به كليسا مي‌رويد، طبيعي است كه شروع به گرفتن سلفي نمي‌كنيد.
- پس شما جشنواره كن را با كليسا مقايسه مي‌كنيد؟
(مي‌خندد) پيش‌تر آن را با فوتبال مقايسه كرده بودم و اين يكي تازه است!
- حضور يا غيبت نتفليكس تا مدت‌ها نقل محافل خواهد بود. آيا از تصميم مديران آن براي بيرون كشيدن فيلم‌هايشان از كن غافلگير شديد؟ فكر مي‌كنيد چرا تد ساراندوس چنين تصميمي گرفت؟
من بيانيه آنها را نخوانده‌ام.
- از ممنوع شدن سلفي انتقاد كرده‌اند.
پس سلفي گرفتن را دوست دارد! ببينيد، ما با نتفليكس حرف زديم و مذاكره‌مان خيلي خوب پيش رفت. آنها يك مدل اقتصادي دارند كه نمي‌خواهند تغييرش بدهند و فرانسه هم قانوني دارد مبني بر اينكه فيلم‌هاي حاضر در كن بايد براي تماشاي عموم مردم در دسترس باشند. سال گذشته آنها به كن آمدند اما پس از آن از برنامه نمايش فيلم‌ها در سينماها شانه خالي كردند. امسال ما قانون را به آنها را يادآوري كرديم. مي‌توانستند بگويند «باشد، فيلم‌هاي ما را در بخش خارج از مسابقه نمايش بدهيد» يا «درباره فيلم آلفونسو كوارون قانون نمايش عمومي را مي‌پذيريم.» من دوست داشتم اين را از زبان آنها بشنوم و هنوز هم مي‌خواهم چنين كاري بكنند. اگر اينطور شود، مديران نتفليكس مثل قهرمان‌ها ستايش خواهند شد.
- فكر مي‌كنيد جشنواره كن و نتفليكس آشتي كنند؟
تا اين لحظه من فقط در حق آنها لطف كرده‌ام. سال گذشته نتفليكس دو فيلم در كن داشت و من بابت آن بسيار سرزنش شدم. حتي كم مانده بود شغلم را از دست بدهم. من تد ساراندوس (رئيس نتفليكس) را بسيار دوست دارم و معتقدم روزي دوباره با هم روي فرش قرمز خواهيم رفت. خيلي چيزها عوض مي‌شود؛ نتفليكس، كن. فيلم كوارون بسيار زيباست و همين‌جا بايد از نتفليكس براي كامل كردن فيلم اورسن ولز تشكر كنم.
- آيا نگرش شما و جشنواره كن نسبت به زنان تغيير كرده است؟
مسئوليت من سينماست و به همين دليل نمي‌توانم و نبايد درباره موضوع زنان حرف بزنم. انتخاب‌هاي كن بر اساس ارزش‌هاي هنري است نه اجتماعي و وقتي پاي زنان به ماجرا كشيده مي‌شود، جشنواره ترجيح مي‌دهد با انجمن‌ها، شخصيت‌ها و هنرمندان همكاري كند. در سال‌هاي پيش رو تعداد فيلمسازان زن در بخش رسمي بيشتر و بيشتر خواهد شد و رتبه و جايگاه زنان همچنان بالاتر مي‌رود.
- در آستانه پنجاهمين سالگرد شورش‌هاي ماه مه سال 1968 فرانسه كه به تعطيلي جشنواره كن انجاميد، آيا مي‌توانيد شرايط امروز را با 50 سال پيش مقايسه كنيد؛ اعتصاب خطوط ريلي، ناآرامي‌هاي دانشگاه نانتر پاريس، انتقاد از سياست‌هاي جشنواره و البته احتمال اينكه ژان-لوك گدار بار ديگر به كن بازگردد؟
در جشنواره فيلم كن هميشه بهار 1968 است. هر روز، هر سال. امسال 50 سالگي شورش‌هاي 1968 است اما احساس مي‌كنم جامعه مي‌خواهد به آينده بنگرد و به ديگر نقاط دنيا. فهرست فيلم‌هاي امسال هم چنين چيزي را نشان مي‌دهد. ما از مصر، كنيا و لبنان فيلم داريم و مي‌خواهيم دورتر برويم. مي‌خواهيم جهاني شويم و همه موارد مورد نياز يك جشن خوب را داريم.