به گزارش همشهري آنلاين به نقل از ساوث‌چاينا مورنينگ پست، چوي يون-هي سال‌ها سرشناس‌ترين و محترم‌ترين بازيگر زن سينماي كره‌جنوبي بود و در دهه 1960 به بزرگ‌ترين ستاره اين كشور تبديل شد. در آن زمان كيم ايل-سونگ رهبر كره‌شمالي بود و فرزندش كيم جونگ-ايل مسئوليت وزارت تبليغات را بر عهده و در عين حال علاقه‌اي وافر به فيلم و سينما داشت. همين علاقه به سينما باعث شد به ماموران خود دستور بدهد ستاره سينماي همسايه جنوبي را بربايند و به كره‌شمالي منتقل كنند.
چوي و شوهرش شين سانگ-اوك جزو بهترين‌هاي سينماي كره‌جنوبي بودند. تا اينكه در اواخر دهه 1970 از هم جدا شدند و اين جدايي سرآغاز دوران افول هر دو بود. چوي كه سرخورده شده بود، در 1978 به دعوت مردي به نام وانگ دونگ-ايل راهي هنگ‌كنگ شد تا در فيلمي به كارگرداني او ايفاي نقش كند. غافل از اينكه وانگ در واقع مامور مخفي دولت كره‌شمالي است و با همكاري دوستانش چوي را ربود و به داخل مرزهاي شمالي منتقل كرد.
از سوي ديگر، شين هم كه از پيشنهاد يك كارگردان گمنام به همسر پيشين خود آگاه شده و به او درباره رفتن به هنگ‌كنگ هشدار داده بود، به اصلي‌ترين مظنون در ناپديد شدن چوي تبديل شد. شين براي رفع اتهام از خود سفري شخصي را آغاز كرد تا بلكه چوي را بيابد. شش ماه بعد او هم در هنگ‌كنگ ربوده و به مرزهاي شمالي برده شد تا به همسر پيشين خود بپيوندد. برنامه وزير تبليغات كره‌شمالي اين بود كه شين و چوي جاني تازه به سينماي كمونيستي بدمند.
مشهورترين زوج سينمايي كره‌جنوبي كه حالا در تبعيدي ناخواسته در مرزهاي شمالي به سر مي‌بردند، از 1983 تا 1985 چند فيلم براي دولت كره‌شمالي ساختند؛ از جمله پروژه‌اي بر اساس فيلمنامه رهبر وقت اين كشور و فيلمي به نام «پولگاساري» كه آن را معادل «گودزيلا» مي‌دانستند. كار ديگر شين و چوي اين بود جرم فرار به كره‌شمالي را به گردن رهبران همسايه شمالي بيندازند و از خود رفع اتهام كنند.
بهترين فرصت براي فرار از دست ماموران كره‌شمالي سال 1986 براي زوج سينمايي دست داد؛ زماني كه آنها براي معرفي يكي از فيلم‌هاي خود به اتريش رفته بودند. شين و چوي به سفارت آمريكا در وين پناهنده شدند و پس آنكه از سوي ماموران سيا مورد بازجويي قرار گرفتند، طعم آزادي را چشيدند.
شين كه به آمريكا رفته و چند فيلم در هاليوود ساخته بود، در 1994 به كره‌جنوبي بازگشت و يك دهه بعد از عوارض ناشي از هپاتيت و پيوند كبد درگذشت. چوي هم كه ساكن سئول شده بود، هرگز به سينما بازنگشت اما چند جايزه براي يك عمر فعاليت پرثمر سينمايي از هموطنان خود گرفت.