چنین رویکردی مطمئنا به بهبود ابعاد مختلف پایتخت و البته سایر کلانشهرها از منظرهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سلامت، فنی و عمرانی و محیطزیست کمک خواهد کرد. بر همین اساس اعضای شورا در مسیر پر پیچ و خم موجود، با نگاه واقعبینانه عمل کردهاند که یکی از این پیچها انتخاب شهردار جدید بهحساب میآید؛ اینکه اعضا با بررسیهای زیاد، توانستهاند 7 گزینه را با مسائلی که نیاز است، از میان افراد مطرح، انتخاب کنند.
پیش از آنکه در رابطه با چرایی 7گزینه منتخب شورای شهر، صحبت کنیم، بیان چند نکته ضروری مینماید. در نکته نخست باید گفت برنامههایی که مدیریت شهری فعلی تنظیم کرده و میکند همگی به دور از نگاههای جناحی است و در راستای آنچه شهروندان مطالبه میکنند، قرار دارد. صدالبته که قضاوت در این خصوص بهعهده مردم خواهد بود اما در این فرصت کوتاه 8ماهه، مرور دستاوردها گویای واقعیتهایی انکارناپذیر میشود.
این درصورتی است که بهخاطر وجود آسیبهای اجتماعی سطح شهر از یکسو و موضوعاتی که در دوره گذشته مدیریت شهری به تهران بهخصوص از نظر مشکلات مالی، شهرسازی و عمرانی وارد شد، از سوی دیگر، کار سختی پیشروی مدیران شهری قرار داشته و دارد.
با همه اینها، 21عضو شورای شهر تهران به پشتوانه آرای بالای مردم، گام در راهی گذاشتند که بهطور حتم پر از دستاندازهای سیاسی و اختلافی است. حال شورای پنجم شهر تهران، ری، تجریش و شمیرانات، هدف را ابتدا پایبندی به میثاقشان با مردم قرار داد. این نکته نیز به تدوام مطرح میشود که شورای شهر باید به جایگاه واقعی خودش از لحاظ نظارتی، حقوقی و تصمیمگیری برسد؛ مسئلهای که در گرو انسجام شورا قرار دارد.
بر پایه چنین تفسیری، میتوان گفت که نتیجهگیری درخصوص عملکرد شورای شهر تهران که هنوز به یکسالگی خود نرسیده زود باشد. با وجود این، مصوبات و الزامات شورا نشان از رویکرد مبارزه با فساد و توسعه عادلانه امکانات در شهر دارد. این چنین است که شورای پنجم همچنان بر محور اصلی خود یعنی حفظ بدنهای که مردم به آن اعتماد کردهاند، دارد.
ناگفته نماند از کنار مواردی که از دل شورا بیرون میآید نمیتوان به سادگی گذشت. در واقع شورای شهر تهران جایگاهی بس مهم دارد و به همین دلیل، اعضا با مطرح شدن نام محسن هاشمی بهعنوان یکی از کاندیدای نهایی صندلی شهرداری پایتخت در بهشت، همواره به ماندن ایشان تأکید کردهاند.
بهعبارت دقیقتر این نشان میدهد باقی ماندن هاشمی چقدر بااهمیت بوده چراکه خروجش قطعا به ضرر شورا تمام میشده است؛ با وجود آنکه بیشک محسن هاشمی دارای کارنامه اجرایی و مدیریتی قوی بوده و بهعنوان شهردار تهران تأثیرگذاری دقیقی داشته باشد. اما عملکرد او را بر مسند رئیس شورای شهر طی این مدت را نمیشود نادیده گرفت و این نیز باعث شد تا اعضا رأی به ماندنشان بدهند.
ما 2 گزینه پیشرو داشتیم؛ یکی پایداری، انسجام و پیام وحدت شورا و اینکه بر عهدمان به رأی مردم تهران مانده و پایبند هستیم. گزینه دیگر این بود که میان گزینههای مطرح، شهرداری توانمند، پاکدست و پرتلاش را انتخاب کنیم. بخش عجیب ماجرا این بود که ما هاشمی را در هر گزینه داشتیم. یعنی اگر میخواستیم شهرداری با ویژگی مورد نظر انتخاب کنیم، قطعا او در رأس بود ولی از سوی دیگر رفتنش، ضرر شورا را در پی داشت و پیام نامناسبی میداد.
پس تصمیمی که اعضا گرفتند در تاریخ شورای پنجم شهر تهران به یادگار خواهد ماند و جای خوشحالی دارد. اعضا نیز با صدای رسا میگویند هم بر میثاقشان با شهروندان باقیمیمانند و هم به عهدی که بین خود و رئیس شورا بستهاند، پایبندند و اینگونه تا آخرین روز 4ساله مدیریت شهری فعلی، حرکت میکنند.