به گزارش ایسنا، اینها بخشی از اظهارات عباس عطار، عکاس خبری و بینالمللی ایرانی درباره عکاسی در جریان وقوع انقلاب اسلامی ایران است. او از انقلاب اسلامی ایران عکاسی و لحظات آن را ثبت کرد. از مشهورترین عکسهایی که این عکاس ایرانی در طول انقلاب گرفته، عکسهای مربوط به پایین کشیدن مجسمه رضا و محمدرضا پهلوی از روی پایههای بتونی این مجسمهها در تهران است. عکسهایش از کشتار 17 شهریور و حلبیآباد هم در جریان انقلاب و قبل از آن بازتاب بیرونی زیادی داشت.
این عکاس که عضو آژانس عکس «مگنوم» بود و مدتی ریاست آن را بر عهده داشت، ۵ اردیبهشت ۱۳۹۷ در 74سالگی در پاریس درگذشت.
عکاسی در ایران ضعیف نیست
او معتقد بود عکاسی در ایران رشد کرده و یکی از دلایل آن، بهوقوع پیوستن انقلاب است و نمود آن را در آثار رضا دقتی، محمود کلاری، کاوه کاظمی و آلفرد یعقوبزاده میتوان دید.
عطار در اینباره اظهار کرده بود: «عکاسی در ایران ضعیف نیست و عکاس مستند در ایران رشد خوبی دارد و اگر در مراسمی ۳۰ عکاس حرفهای حاضر باشند، بهطور حتم ۵۰ عکاس غیرحرفهای و دانشجویی این رشته نیز حضور دارند؛ اما ضروری است کمی به آنها سخت گرفته شود و آژانسهای عکاسی بهوجود آیند. »
این عکاس همچنین اعتقاد داشت که عکاسی، فقط عکاسی کردن نیست، بلکه در کنار آن باید کتاب خواند و زندگی کرد. باید سعی کنیم که خوب ببینیم، با فرهنگ خود عکس بگیریم و به کمپوزیسیون عکس دقت داشته باشیم.
نبود کپی رایت ارزش کار عکاسان ایران را پایین آورده
عطار دربارهی حق کپی رایت در ایران نیز گفته بود: «نبود کپی رایت باعث شده است تا ارزش کار عکاسان ایران پایین بیاید. گرچه با نبودن این قانون میتوانند به رایگان از عکس مجلات و کتابها استفاده کننده، ولی این کار به ضرر عکاسان ایرانی است. »
من یک خبرنگار هستم، اجازه ندارم خودم را سانسور کنم
این عکاس با بیان اینکه من خبرنگار هستم و اجازه ندارم خود را سانسور کنم، اظهار کرده بود: «در دوران انقلاب اسلامی عکس میگرفتم و خود را یک تاریخ نگار میدانستم. به من گفته شد که عکسهایی شبیه آن عکس زنی که میرود و او را کتک میزنند نگیرم، اما من به آنها گفتم این برای تاریخ است؛ همان عکس را به آژانس مگنوم فرستادم. »
او درباره خط قرمزهای شخصی خود در عکاسی بیان کرده بود: «خط قرمزهای من درونی و بیرونی است و هیچگاه در محدودهی منزل کسی، عکس نمیگیرم و اگر آن عکس برایم بسیار مهم باشد، آن را تهیه میکنم ولی هیچ گاه آن را منتشر نمیکنم و اگر کسی دوست ندارد که از او عکس بگیرم، این کار را نمیکنم.»
عباس عطار چگونه به «مگنوم» راه پیدا کرد؟
عباس عطار درباره عضویتش در آژانس عکس مگنوم گفته بود: «عکاسان میتوانند نمونه عکسها خود را به دفاتر مگنوم در پاریس، لندن، توکیو و نیویورک بفرستند. دفترها آنها را جمعآوری میکنند و اگر عکسهای آنها بتوانند ۵۱ درصد از آرای اعضا را بهخود جذب کنند، آن عکاس عضو میشود. »
او ادامه داده بود: «عکاسی در سال اول فقط بهصورت آزمایشی است و در آژانس مگنوم ما فقط با او آشنا میشویم، اما ضروری است در مدت دو سال، دو سوم رای اعضا را بهدست بیاورد و بعد از آن کاندیدا شده و اگر رای نیاورد از این چرخه خارج میشود. سپس این اعضای نامزد دوباره نمونه عکسهای خود را آماده میکنند و اگر در این مرحله نیز دو سوم آرا، را به دست بیاورند، میتوانند عضو شوند. »
عطار اضافه کرده بود: «در این آژانس، بعضی از عکاسان کارهای تبلیغی انجام میدهند و پول زیادی نیز بهدست میآورند، اما اگر عکس کسی فروش نرود، هیچ پولی دریافت نمیکند. مگنوم برای پول تشکیل نشده و فقط برای آن است تا به عکاسان کمک کند تا کارهایی که خود دوست دارند، انجام دهند و عکس گرفتن از همه چیز مهمتر است. »
این عکاس همچنین درباره خط قرمزهای آژانس عکس مگنوم گفته بود: « تنها خط قرمز این آژانس دستکاریهای دیجیتال است. مثلا نباید در عکس از آدمها جداگانه عکاسی شود و زمینهی عکسها نیز جداگانه گرفته و سپس آنها با هم ترکیب شوند. اگر قرار شد که عکس به این صورت گرفته شود، حتما باید زیرنویس داشته باشد و در آن قید شود که این عکس دستکاری دیجیتالی شده است و نیز این عکس نباید با عکسهای دیگر ترکیب شود. »
به گزارش ایسنا این اظهارات عباس عطار به سال ۱۳۸۵ و حضور او در ایران و نشست نمایش نخستین فیلم ماه عکاسی ایران برمیگردد.
عکسهایی از بنیصدر و رجوی بعد از فرار
در اولین ساعات هفتم مرداد ۱۳۶۰خبرگزاریها و رادیو و تلویزیون خبر فرار ابوالحسن بنی صدر رییس جمهور معزول ایران را اعلام کردند. بنیصدر به فرانسه رفت و در آنجا پناهنده سیاسی شد.
عباس عطار عکاس مشهور ایرانی که در ان زمان در فرانسه به سر میبرد، پس از اعلام خبر فرار بنی صدر و مسعود رجوی به «ایل دو فرانس» در شمال فرانسه رفت و از آنها در محل اقامتشان عکاسی کرد. عکسهای عطار این دو را در حال مصاحبه، روزنامه خواندن، ورزش و تفریح نشان میدهد و معدود عکسهایی است که از پس از فرار رجوی و بنی صدر گرفته شده است.