روي کاغذ با ماژيک نوشته شده بود: شلوار قواسي موجود است. اولش نفهميدم چي نوشته‌اند. چند قدم که از آن مغازه دور شدم، تازه متوجه شدم. نوشته بود: شلوار غواصي موجود است.
دوباره برگشتم و به آن جمله و آدم‌هاي توي مغازه نگاه کردم. يک لحظه به خودم شک کردم نکند من اشتباه فکر مي‌کنم. يعني خود فروشندگان جوانش متوجه اين غلط املايي نشده بودند؟ نمي‌دانم چرا باورم نمي‌شد.
به راهم ادامه دادم، اما هم‌چنان ذهنم مشغول آن واژه بود. فکر کردم يعني تا به حال کسي بهشان نگفته املاي آن واژه غلط است؟ فکر کردم اصلاً خوب نيست که مغازه‌اي با دکوراسيون شيک و فروشندگان آراسته و قيمت‌هاي بالا، غلط املايي داشته باشد.
جايي ديگر ديدم بنري روي ديوار زده اند که: «از شهروندان محترم تقاظا مي‌شود در اين مکان آشغال نريزند.»
و در نمايشگاه بهاره، يکي از غرفه‌ها با ماژيک روي کاغذ نوشته بود: «هم پس مي‌گيريم، هم تعويض داريم. بدون غيد و شرط.»
از اين موارد زياد است. شايد شما هم نمونه‌هايي از اين دست، در اطرافتان ديده باشيد. بعضي‌وقت‌ها فکر مي‌کنم شايد اين غلط‌هاي املايي براي جلب توجه و در نتيجه جذب بيش‌تر مشتري باشد؛ مثل تابلوي سر در مغازه‌اي در مسيرم که رويش نوشته: «لباصکار».
مرضيه کاظم‌پور
خبرنگار جوان از پاکدشت
عكس: حديث گرجي، 13ساله
خبرنگار افتخاري از تهران