به گزارش ایسنا، شایعهای درباره خفاش خونآشام یا خفاش وَمپایر در فضای مجازی منتشر شد که موضوع تحقیق پزشکان دانشگاه نورت استافورد شایراز انگلستان بود و در ایران وجود ندارد و از نظر جغرافیایی در نواحی استوایی مکزیک، آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی است در حالی که خفاشهای ایران به استثنای یک گونه که میوهخوار است بقیه حشرهخوارند.
در جهان ۱۳۰۰ گونه خفاش شناخته شده که ۴۹ گونه خفاش متعلق به ۸ خانواده از ایران است، گزارش شده که شامل خانوادههای خفاشهای میوهخوار، خفاشهای دم موشی، خفاشهای مقبرهای، خفاشهای نعل اسبی، خفاشهای بینی برگهای، خفاشهای دم آزاد، خفاشهای شامگاهی و خفاشهای بال خمیده میشوند.
خفاشها زیستگاهشان را تحت تاثیر دﻭ عامل انتخاب میکنند: وجوﺩ پناهگاﻩ مناسب و دسترسی به منابع غذایی مناسب دﺭ فاصله پروﺍﺯﻯ. گونههاﻯ مختلف معمولا اﺯ ساختماﻥها ﻭ بناهاﻯ تارﯾخی (مانند پیپیسترلها)، دﺭختان (خفاشهای جنگلی)، شکافها (خفاشهاﻯ ﺩمموشی) ﻭ غاﺭها ﻭ قناتها (مانند خفاش بالبلند) به عنوان خوﺍبگاﻩ رﻭﺯﺍنه استفادﻩ میکنند. گونههای شناخته شده خفاش، لانهسازی نمیکنند و احیانا سوداگران به قصد سودجویی زیستگاههای این حیوان را تخریب و ناامن میکنند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست (پام)، خفاشها با پایین نگه داشتن تعداد حشرات، نقش مهمی در کنترل آفات مزارع، باغها و حشرات مزاحم برای انسان دارند. برخی از آنها نیز در گردهافشانی و انتشار بذر نقش دارند ﻭ با این ﻛاﺭ به ترمیم پوششهاﻯ گیاهی و ﺍحیاﻯ جنگلها کمک میکنند بنابر این با توجه به نقش اکولوژیک بسیار مهم این گونهها در سیستمهای حیاتی، حفاظت و مدیریت این گونهها بسیار حائز اهمیت است.