براساس گزارش ساينس، بررسيهاي راداري اين منطقه نشان ميدهد تغييرات در اين منطقه تحت تاثير انفجار شديد رخ دادهاند. اين آزمايش در ماه سپتامبر سال 2017 ميلادي انجام شدهاست، لرزههاي ناشي از آن با زمينلرزهاي به شدت 6.3 ريشتر برابري ميكرد.
براساس دادههاي به دست آمده،دانشمندان دريافتهاند كه كوههاي اطراف اين منطقه نيم متر كاهش ارتفاع و 3.5 متر افزايش مساحت داشتهاند. دانشمندان حوزه لرزهنگاري جنايي سالهاست كه با استفاده از تجهيزات لرزهنگاري فعاليتهاي جاهطلبانه دولتهاي سركش را كه در زمينه توليد سلاحهاي مرگبار فعاليت دارند زير نظر گرفتهاند.
با اينهمه به گفته محققان نظارت بر عوارض زميني آزمايشهاي زيرزميني از فضا تكنيكي است كه چندان مورد استفاده قرار نگرفتهاست. به گفته محققان دانشگاه فني نانيانگ در سنگاپور، اين اولينباري است كه تصوير جابهجايي كامل و سهبعدي سطح زمين به واسطه آزمايس سلاحي اتمي ثبت شده و به نمايش عمومي درآمدهاست.
فناوري رادار ديافراگم مصنوعي يا SAR براي محاسبه تعداد نقاطي كه براي ثبت تصويري كامل و سهبعدي از منظره روي زمين نياز است، صرفنظر از وضعيت آب و هوايي از حركات ماهوارهاي بهره ميبرد. اطلاعات ثبت شده توسط ماهوارههاي تصويربرداري TerraSAR-X آلمان و ALOS-2 ژاپن براي ايجاد تصاوير قبل و پس از انفجار در منطقه كوهستان منتپ، قلهاي به ارتفاع 2205 متر در شمال شرق كره شمالي، با يكديگر تركيب شدند.
مجتمع آزمايشهاي اتمي كوه منتپ محلي بودهاست كه هر 6 انفجار آزمايشي كره شمالي در آن انجام گرفتهاست. انفجارهاي پيشين نسبت به انفجار سپتامبر 2017 بسيار ناچيز و ضعيف بودهاند، انفجاري كه در عمق 450 متري از زمين رخ داد و قدرتي برابر انفجار 120 تا 304 كيلوتن TNT داشت. اين در حالي است كه بمب اتمي كه در سال 1945 هيروشيما را ويران كرد به اندازه 15 كيلوتن قدرت داشت.
تركيب تصاوير و محاسبات ماهوارهاي و دادههاي لرزهنگاري تصويري از كوه تحت فشار را نشان داد، ويژگي كه با عنوان "نشانگان كوه خسته" شناخته ميشود،به معني تضعيف به واسطه انفجارهاي زيرزميني مداوم.
اين كوه كه تا پيش از آخرين انفجار تحت تاثير انفجارهاي پيشين دچار شكافها و آسيبهاي شديد شدهبود، پس از آخرين انفجار دچار كاهش ارتفاعي نيم متري،ايجاد شكافي به عمق 50 متردر دل سنگهاي گرانيتي و ريختگي در بخش بسيار وسيعي از دامنه شد. در اثر اين انفجار كل كوهستان به لرزه درآمد.
درحدود 8.5 دقيقه پس از لرزههاي اوليه، رديابها لرزههايي ديگر با شدتي كمتر را رديابي كردند كه احتمالا ناشي از فروريختن تونل محل انجام آزمايش بود و آنچه از اين آزمايشها به جا ماندهاست،كوهي بسيار كوتاهتر از قبل است.