تاریخ انتشار: ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷ - ۱۷:۵۱

همشهری آنلاین: کلاهک‌های حفاظتی در هر انتهای هر کروموزوم سلول‌های بدن وجود دارند که تلومر نامیده می‌شود و مانع از آسیب دیدن کروموزوم هنگام تقسیم سلول می‌شود.

هر سلول در بدن مجموعه‌ای از ژن‌ها را حمل می‌کند که برای هر فرد منحصربه‌فرد است.

این ژن‌های ساخته‌شده از DNA در زنجیره‌های بلندی به هم متصل هستند که کروموزوم نام دارند. کروموزوم‌های در سلول‌ها به‌طور جفتی وجود دارند، به‌طوری‌که هر سلول ما دارای ۲۳ جفت کروموزوم است.

تلومرها که در انتهای رشته کروموزوم قرار می‌گیرند، از هزاران توالی کوتاه DNA بی‌مصرف ساخته می‌شوند که در غلافی پروتئینی قرار می‌گیرند.


 


هر بار که سلول تقسیم می‌شود، تلومرها اندکی کوتاه می‌شوند. هنگامی‌که کاهش طول تلومرها به حد معینی برسد، دیگر نمی‌توانند از کروموزوم‌ها حفاظت کنند و معمولاً سلول می‌میرد.

سلول‌های سرطانی می‌توانند با استفاده از آنزیمی به نام «تلومراز» طول تلومرهایشان را ثابت نگهدارند و حتی آن‌ را افزایش دهند. به‌این‌ترتیب سلول‌های سرطانی می‌توانند به‌طور مداوم و به طور غیر قابل کنترلی تقسیم شوند و فرد بیمار را به خطر بیندازند.