همشهری آنلاین: بازیگر تحسین‌شده سینمای فرانسه از شغل رویایی دوران کودکی، ترس از آسانسور و دلیل علاقه خود با گلف بازی کردن با دونالد ترامپ می‌گوید.

به گزارش همشهري آنلاين، ايزابل هوپر سال 1977 به نامي شناخته‌شده در سينماي جهان تبديل شد و يك سال بعد جايزه بهترين بازيگر زن را از جشنواره كن گرفت؛ افتخاري كه در 2001 با «معلم پيانو» تكرار شد. او در 2016 براي «او» تا يك قدمي فتح اسكار پيش رفت و البته دومين جايزه سزار خود را برد. هوپر 65 ساله كه 9 ژوئن متن‌هاي ماركي دوساد را در ساوث‌بنك سنتر لندن مي‌خواند، در اين گفتگو با خبرنگار گاردين از خاطره‌ها، شادي‌ها، ترس‌ها و آرزوهايش مي‌گويد. او با يك فيلمساز ازدواج كرده و سه فرزند دارد.

  • شادترين لحظه‌هاي زندگي؟

خوشبختانه بيشتر وقت‌ها خوشحال بوده‌ام و اين را نمي‌توانيد از نقش‌هايي كه بازي كرده‌ام حدس بزنيد. خيلي خوشحالم كه هميشه فرزندانم را با خودم دارم، به ويژه سر صحنه فيلمبرداري. وقتي داشتم در نشنال تيه‌تر نقش مري استوارت را بازي مي‌كردم، دخترم در لندن بود.

  • بزرگ‌ترين ترس زندگي؟

گير افتادن در آسانسور.

  • قديمي‌ترين خاطره‌هاي زندگي؟

مادرم داشت مي‌گفت «امروز مي‌خواهيم به استخر شنا برويم». استخر در يك جزيره كوچك در رود سن بود و ما براي رسيدن به آن مي‌بايست سوار قايق مي‌شديم. خوشحالي آن روز مادرم يكي از بهترين خاطره‌هايي است كه از او دارم.

  • يك ويژگي كه باعث مي‌شود دلت براي خودت بسوزد؟

اينكه بايد بميرم.

  • اگر قدرتي وراي تصور مي‌داشتي؟

بريتانيا را به پيش از برگزيت برمي‌گرداندم و واسطه آشتي ميان دونالد ترامپ با كيم جونگ-اون (رهبر كره‌شمالي) مي‌شدم؛ حتي اگر لازم بود با ترامپ گلف بازي كنم.

  • غيرجذاب‌ترين ويژگي ظاهري؟

هيچ.

  • اگر مي‌توانستي چيزي را به دنيا و زندگي بازگرداني؟

نمايشنامه‌هاي گمشده آيسخولوس و سوفوكل.

  • شغل‌هاي رويايي دوران كودكي؟

آرزو داشتم يك اسكيت‌باز ماهر شوم و پرستار خانه كودك.

  • كارهايي كه دوست داري پيش از مرگ انجام بدهي؟

كشف تمام شهرهاي بزرگ كه هنوز نديده‌ام؛ از مونته‌ويدئو تا مدرس و از تفليس تا سانتياگو در شيلي.

  • گناه‌آلودتر لذت زندگي؟

خودم را يك قاتل مرموز تصور مي‌كنم؛ مثل آنها كه در كتاب‌هاي آگاتا كريستي هستند.

  • بزرگ‌ترين عشق زندگي؟

خودش مي‌داند. خودشان مي‌دانند.

  • چيزي كه مي‌تواند شب‌ها بيدار نگه‌ت دارد؟

يك فيلم خوب، يك كتاب خوب، يك فيلمنامه خوب، يك تماس تلفني طولاني.

  • چه كساني را به مهماني شام رويايي‌ات دعوت مي‌كني؟

افلاطون و دار و دسته‌اش؛ سقراط، فيدروس، آريستوفان و پس از آن فلوبر، ماري كوري، لئوناردو داوينچي و كارل دراير، فيلمساز دانماركي.

  • دوست‌داشتني‌ترين جايي كه الان مي‌خواستي باشي؟

«بهشت زميني جايي است كه من هستم.» (ولتر)