به گزارش همشهري آنلاين به نقل از گاردين، 187 سال پيش كه تابلوهاي نقاشي جوزف مالورد ويليام ترنر و جان كانستبل در رويال آكادمي كنار هم قرار گرفتند، جنجالي بزرگ به پا شد. كانستبل كه مسئول آويزان كردن تابلوها بود، ابتدا بهترين جاي عمارت سامرست هاوس (مكان آن زمان رويال آكادمي) در مركز لندن را به نقاشي ترنر اختصاص داد اما درست پيش از افتتاح نمايشگاه، تابلوي خود را به جاي نقاشي ترنر آويزان كرد تا هنرمند آتشين‌مزاج در مهماني شام حسابي از خجالت او درآيد.
نقاشي كانستبل «كليساي جامع سالربري از ميدوز» نام دارد؛ تابلويي كه او آن را همان سال 1831 درست يك سال پس از مرگ همسرش ماريا كشيد و كارشناسان معتقدند آنچه در يك منظره باراني و شاعرانه ديده مي‌شود، نور اميد در دل يك هنرمند دلشكسته است. «كليساي جامع سالربري از ميدوز» در پنج سال گذشته در گالري‌هاي سراسر بريتانيا به نمايش درآمده و دست‌كم يك ميليون نفر آن را تماشا كرده‌اند.
كانستبل كه اين تابلو را بهترين نقاشي كارنامه خود مي‌دانست، در 1831 آن را براي مدتي كوتاه كنار «كاخ كاليگولا و پل» به نمايش درآورد. اين تابلو منظره يادمان‌هايي قديمي است كه به خاك افتاده‌اند و منتقدان معاصر آن را يكي از زيباترين و معنادارترين نقاشي‌هاي تاريخ ارزيابي كرده‌اند.
نكته جالب اينكه دو هنرمند نامدار بريتانيايي يك سال بعد يعني در 1832 دوباره تابلوهايي خود را روي يك ديوار مشترك آويزان كردند و در رويال آكادمي به نمايش گذاشتند؛ نقاشي پيچيده كانستبل «افتتاح پل واترلو» بود كه حدود يك دهه روي آن كار كرده بود و تابلوي ترنر يك منظره ساده از دريا.
«كليساي جامع سالربري از ميدوز» و «كاخ كاليگولا و پل» در نمايشگاه «آتش و آب» در تيت به نمايش درآمده‌اند تا دوستداران هنر از نزديك شاهد تخيل شاعرانه ترنر و طبيعت‌گرايي ناب كانستبل باشند.