به گزارش همشهري آنلاين به نقل از تلگراف، ساندنس را گردهمايي برترين مستقلسازان سينماي جهان در منطقه پاركسيتي در ايالت يوتا ميدانند؛ جايي كه شاهد پيدايش آثاري چون «سگهاي انباري» كوئنتين تارانتينو، «چهار عروسي و يك تشييع جنازه» و «ليتل ميس سانشاين» بوده است. فيلمهايي كه پس از نمايش در ساندنس همگي به فيلمهاي كلاسيك تاريخ سينما تبديل شدهاند.
هر سال در ساندنس نوبت يك فيلم است كه توجه همه را جلب كند و به موضوع داغ محافل سينمايي تبديل شود. امسال قرعه به نام فيلمي افتاد كه با توجه به راه افتادن جنبشهايي چون #MeToo در هاليوود (مبارزه با آزار جنسي زنان) در بهترين زمان ممكن ساخته شد و به نمايش درآمد؛ «داستان» ساخته جنيفر فاكس با بازي لارا درن روايتي تكاندهنده و تاثيرگذار از آزار جنسي زني است كه از قضا روي صندلي كارگرداني همين فيلم نشسته است.
«داستان» كه چهار ماه پيش در ساندنس به نمايش درآمد، حتي فيلمبينترين و سختجانترين تماشاگران جشنواره را ميخكوب و حيرتزده كرده بود. فاكس كه بيشتر در مقام تهيهكننده فيلمهاي مستند شناخته ميشود، ماجرايي دردناك از زندگي خود را در نخستين تجربه كارگرداني روايت كرده است؛ داستاني كه از 13 سالگي او آغاز ميشود و تا چهل و چند سالگي ادامه مييابد تا مشخص شود آزار جنسي محدود به سن و مكان خاص نيست.
كارگردان «داستان» پس از اكران آن در ساندنس به خبرنگاران گفته بود: «از وقتي 13 ساله بودم، ميخواستم اين داستان را بگويم؛ درست زماني كه «داستان» را در قالب يك متن داستاني نوشتم و آن را به كلاس انگليسي ارائه دادم. حتي وقتي خودم فيلم ميساختم اين ماجرا را در پس ذهنم داشتم. اين ماجراها ادامه داشت تا اينكه از مرز 40 سالگي گذشتم و با خودم گفتم من آمادهام. حالا ديگر آنقدر پخته شدهام كه آن را بسازم.»
پس از آنكه صدها زن در هاليوود و ميليونها زن در دنيا تجربههاي خود را از آزار جنسي مردان شيطانصفت با ديگران به اشتراك گذاشتند و پاي غولي چون هاروي واينستين هم در اين پرونده به ميان كشيده شد، شايد هيچ چيز بهتر از «داستان» نميتوانست تجربه واقعي آزار جنسي را به مردم نشان بدهد. فاكس هم به همين نكته اشاره ميكند: «ناگهان ديدم خيلي از زنان تجربهاي شبيه من داشتهاند. به همين دليل دست به كار ارائه روايت خودم از اين تجربه وحشتناك شدم.»
برخي صحنههاي فيلم چنان دردناك و تكاندهنده است كه برخي از تماشاگران «داستان» در ساندنس سالن را ترك كردند. جنيفر (با بازي ايزابل نليس) در 13 سالگي به كلاسهاي دو و ميداني و اسبسواري ميرود و آنجا از سوي مربيانش آزار ميبيند اما نكته اينجاست كه او تا سالها اين خاطرههاي مرگبار را به عنوان تجربههاي شيرين عاشقانه در ذهن خود حمل ميكند؛ اتفاقي كه شايد باعث ميشود تا چهل و چند سالگي نخواهد آنها را دوباره به ياد بياورد.
تجربه نمايش «داستان» در ساندنس چنان عجيب بود كه برخي رسانهها به «سكوت مرگبار» پس از پايان فيلم اشاره كردند. با اين حال، ستايش جهاني نثار آن شده و سايت معتبر راتن توميتوز به فيلم نمره 98 از 100 داده است. شبكه HBO «داستان» را در آخرين روزهاي ماه مي براي تماشاگران آمريكايي به نمايش گذاشت و اسكاي آتلانتيك در نخستين روزهاي ماه ژوئن مخاطبان خود را مهمان يكي از تكاندهندهترين فيلمهاي سال كرد.