پیمان سعادت در این مقاله که خطابش کشورهای اروپایی است به آنها گفته است پایان برجام ۶ نتیجه مشخص و خطرناک خواهد داشت.
او اولین نتیجه را «تضعیف چندجانبهگرایی و تقویت یکجانبهگرایی» خوانده و با برشمردن اقداماتی که ایالات متحده در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ به صورت یکجانبه انجام داده، مانند خروج از پیمان پاریس، خروج از برجام و انتقال سفارت آمریکا به بیتالمقدس به اروپا هشدار میدهد که نباید اجازه داد این جنبش یکجانبهگرایی به پیش برود.
سفیر ایران در بروکسل همچنین تاکید میکند: «اروپا باید به ارزشهای خود توجه نماید و این موضوع را مد نظر قرار دهد که دونالد ترامپ بدون مشورت با کشورهای اروپایی و بدون ارزش قائل شدن برای نظرات آنها، به صورت یکجانبه تصمیم میگیرد. این روند باعث میشود که اعتبار و حاکمیت اروپا تضعیف شود.»
آقای سعادت همچنین در این مقاله مینویسد: «اروپا و دیگر اعضای باقی مانده در برجام باید برای حفاظت از حقوق بینالملل اقدامی انجام دهند. چرا که آمریکا با نقض قطعنامه ۲۲۳۱ عملا به اعتبار شورای امنیت و سازمانهای بینالمللی لطمه زده است.»
این دیپلمات عالیرتبه ایرانی همچنین در مقاله خود میگوید: «اروپا باید ارزش راهبردی برجام را برجسته نماید. آقای ترامپ متوجه نشده که کشتن برجام چه اثرات مخربی برای صلح و امنیت بینالمللی به همراه دارد. اما اروپا باید به این نکته توجه داشته باشد که از بین رفتن این توافق هستهای میتواند عواقب خطرناکی به همراه داشته باشد و منازعه غیر قابل کنترلی را در منطقه خاورمیانه پدید آورد.»
سفیر ایران در بروکسل همچنین به لزوم توجه به نظرات آژانس بینالمللی انرژی اتمی اشاره میکند و مینویسد: «بیتوجهی به نظرات آژانس بینالمللی انرژی اتمی میتواند نتایج خطرناکی به همراه داشته باشد. آژانس در ۱۱ گزارش مختلف خود پایبندی ایران را بر برجام تایید کرده است. بی اعتنایی به این نظرات میتواند رژیم منع گسترش سلاحهای کشتار جمعی را به سمت سقوط هدایت کند. به دلایل استراتژیک اروپا باید برای حفاظت از منع گسترش تسلیحات کشتار جمعی، این توافقنامه را زنده نگاه دارد.»
سعادت در بخش دیگری از مقاله خود به نقش و جایگاه ایران اشاره میکند. «ایران کشوری نیست که برجام را نقض کرده است، اتفاقا ایران کشوری است که در این مسیر لطمه دیده است. پس در نتیجه باید اعتماد ایران جلب شود. برجام بدون حضور یکی از اعضای ۵+۱ هم میتواند ادامه داشته باشد، اما بدون حضور ایران برجامی وجود نخواهد داشت. ایران بیش از این که به بیان تعهدات از سوی اروپا نیاز داشته باشد، به تخصیص ضمانتها و ارائه منافع اقتصادی نیاز دارد.»
سفیر ایران در بروکسل در بخش پایانی مقاله خود مینویسد: «رفتار ایران نباید سو برداشت شود. این که ایران تا امروز به توافق پایبند مانده به این معنا نیست که در توافقی نامتعادل باقی خواهد ماند. برجام یک تثبیت کننده استراتژیک برای صلح منطقهای و بینالمللی است اما برای نجات آن اروپا دیگر اعضای باقیمانده در این توافق باید بین اقدامات منسجم و موقتی انتخابی درست داشته باشند.»