به گزارش خبرنگار مهر، محققان موسسه روماتیسم لیدز بریتانیا عنوان می‌کنند التهاب موضعی در سطوح مخاطی، نظیر لثه‌ها، ممکن است علامت خودایمنی سیستماتیک مشاهده شده در آرتروز روماتوئید باشد.
محققان در توضیح این ارتباط بیان می‌کنند که خودایمنی موجود در بیماری آرتروز روماتوئید از طریق واکنش آنتی بادی پروتئین‌های سیترولینه مشخص می‌شود و باکتری دهانی Porphyromonas gingivalis (Pg) تنها پاتوژن انسانی است که این آنزیم را داشته و می‌تواند موجب ایجاد پروتئین‌های سیترولینه شود.
«کالویر مانکیا»، عضو تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «نتایج ما نشان می‌دهد که آنتی بادی‌های مرتبط با آرتروز روماتوئید نظیر آنتی بادی‌های پروتئین ضدسیترولین، قبل از بروز هر نوع بیماری مفصلی وجود دارند. این موضوع نشان می‌دهد که آنها از محلی خارج از مفاصل نشات می‌گیرند.»
آرتروز روماتوئید یک بیماری التهابی مزمن است که بر مفاصل فرد تاثیر گذاشته و موجب درد و ناتوانی شده و می‌تواند بر اعضای داخلی هم تاثیر بگذارد.
این مطالعه شامل ۴۸ فرد در معرض خطر بود که آزمایش‌شان از لحاظ آنتی بادی پروتئین ضدسیترولین مثبت بود و دارای علائم اسکلتی-عضلانی بودند؛ ۲۶ بیمار مبتلا به آرتروز روماتوئید و ۳۲ فرد سالم در قالب گروه کنترل بودند.
DNA از پلاک ایجاد شده کنار لثه هر بیمار جدا شد و از لحاظ میزان سه نوع باکتری اندازه‌گیری شد: Pg، Aggregatibacter actinomycetemcomitans (Aa) و Filifactor Alocis.
نتایج نشان داد میزان دو نوع باکتری Pg و Aa در افراد در معرض خطر بالا بود. با این حال در افراد در معرض خطر، تنها Pg در محل دندانی افراد سالم به شکل قابل توجهی افزایش یافته بود و با بیماری لثه مرتبط بود.