محمدجواد حق‌شناس، رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران در سلسله نشست‌های ارائه پژوهش‌های مدیریت شهری که با موضوع "نامگذاری اماکن تهران" در محل شورای اسلامی شهر تهران برگزار شد، گفت: امروز اگر نامگذاری معابر را به عنوان یکی از مباحثی که در حوزه شهری مطرح است در نظر بگیریم باید به این نکته توجه داشته باشیم که نامگذاری‌ها باید با رویکردهای پژوهشی و خواست و اراده جامعه به عنوان یکی از مقوله‌هاي مهم شهری انجام شود.
محمد جواد حق‌شناس خاطر نشان کرد: می‌توان مکانیزم نظرسنجی اینترنتی را با کمک سازمان فناوری اطلاعات ایجاد کرد تا در محدوده زمانی حدود 10 روزه نظر شهروندان را درباره پیشنهادهاي نامگذاری‌ها اخذ کنیم. همچنین در رویکرد جدید از تکرار نام معابر تا حد امکان پرهیز و تلاش شده ضمن کسب رضایت از مبانی علمی برای نامگذاری‌ها بهره گرفته شود. همچنین از تغییر پیشگیری و شاخص‌های تاریخی، اجتماعی و فرهنگی رعایت شود.
به گزارش ایسنا، حق‌شناس افزود: تقریبا برای هر دوره شورای اسلامی شهر تهران به طور میانگین 1000 نامگذاری یا 1000 تغییر نام به ثبت رسیده، در حقیقت در حدود 18 سال برای چهار دوره که با توجه به شش ساله شدن یک دوره به طور میانگین 4.5 سال برای هر دوره در نظر گرفته شود، سالانه 250 تا 300 نام در شورای اسلامی شهر تهران انتخاب شده است اما موضوعی که در نامگذاری‌ها شاید مورد توجه قرار نگرفته این است که آیا رضایت اهالی آن مجموعه درباره تغییر نام وجود داشته یا خیر؟ که بررسی‌ها نشان می‌دهد شاخص رضایت در گذشته مورد توجه قرار نگرفته است.
او ادامه داد: در نامگذاری‌های معابر در گذشته در مواردی ممکن بود با درخواست خانواده یک شهید نام آن شهید بر روی آن کوچه گذاشته می‌شد ولی با اعتراض اهالی کوچه مواجه می‌شد که این موارد گاه کمیسیون نامگذاری را با چالش مواجه می کرد تا جایی که نهایتا مجبور به تغییر تصمیم در نامگذاری معبر شده است.
حق‌شناس تاکید کرد: معابر و اماکن جدیدی که طی سال‌های اخیر احداث شده‌اند نیاز به نامگذاری دارند،مانند ایستگاه‌های مترو که باید برای آنها نامگذاری انجام شود. اماکنی همانند پل‌ها و تونل‌ها که جدیدا احداث می‌شوند نیز نیازمند نامگذاری هستند. در موارد دیگری شهیدی که به خیل شهدا می‌پیوند و جامعه احساس می‌کند نسبت به اوباید ادای دین کند نیز نیازمند نامگذاری معبر و یا مکان جدیدی است. لذا در این موارد کمیسیون نامگذاری بر اساس شاخص‌ها اقدام می‌کند که در همه این موارد توجه به هویت مکانی و همچنین تقویت حافظه شهر باید مد نظر قرار گیرد.
رئیس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران در بخش دیگری از صحبت‌های خود بر لزوم تدوین آیین‌نامه جدید برای نامگذاری معابر و اماکن شهر تهران به عنوان یکی از نتایج پژوهش انجام شده اشاره کرد و افزود: باید نظر کمیته‌های مناطق، سازمان‌ها و شرکت‌های شهرداری تهران نیز در موضوع نامگذاری معابر اخذ شود. ظرف 10 ماه گذشته کمیسیون نامگذاری 15 جلسه برگزار کرده که تصویب حدود 50 مصوبه از نتایج کار آن بوده که همه مصوبات ابلاغ شده و حدود 20 مورد دیگر باقی مانده که باید به نتیجه برسانیم.
او به برخی از نامگذاری‌های انجام شده در دوره پنجم شورای اسلامی شهر تهران با رویکرد جدید شورا اشاره کرد که عبارتند از: بوستانی به نام شهید حججی، بوستانی به نام دامپزشک، بوستانی به نام بانو توران از شخصیت‌های فرهنگی، بلواری به نام دکتر حسن حبیبی، خیابانی به نام دکتر محمد مصدق، میدان هنر، خیابانی به نام عبدالله انواری و تونل آرش و اسفندیار.
امين عارف‌نیا، رئیس مرکز ارتباطات شهرداری تهران نیز در این نشست بر لزوم جلوگیری از سیاسی شدن نامگذاری معابر و کوچه‌ها در شهر تهران تاکید کرد و افزود: نباید نامگذاری خیابان‌ها و معابر به صورت سیاسی انجام شود.
عارف‌نيا گفت: نامگذاری معابر، خیابان‌ها و کوچه‌های شهر تهران همراه با خاطراتی است که مردم و شهروندان از این محل‌ها دارند لذا باید به آنها احترام بگذاریم و از آنها حفاظت کنیم. بی‌تردید نمی‌توانیم به هر بهانه و مناسبتی نام قبلی معابر و کوچه‌ها را تغییر دهیم.
او افزود: بر اساس نظرسنجی که در خصوص نامگذاری معابر و کوچه‌های شهر تهران انجام شده ، 55 درصد پاسخگویان در این نظرسنجی به ندرت از اسامی جدید معابر استفاده می‌کنند و ترجیح می‌دهند از نام‌های قبلی استفاده کنند. به شکلی که در حال حاضر کمتر کسی از نام‌های جدید به جای پیچ شمیران و آریاشهر استفاده می‌کند. لذا در این حوزه با مشکلاتی مواجه هستیم که باید به آنها توجه ویژه‌ای داشته باشیم. البته برخی از نامگذاری‌های جدید نیز توسط مردم مورد استفاده قرار گرفته و به خوبی جا افتاده است.
رئیس مرکز ارتباطات شهرداری تهران در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به این‌که نامگذاری‌ها نباید محدود به معابر و کوچه‌ها باشد، افزود: به واسطه شرایط حاکم در شهر هر روز شاهد ساخت برج‌ها و مال‌ها هستیم. برج‌هایی که ممکن است ساکنین آنها بعدا بیشتر از ساکنین خیابانی باشد که این برج در آن واقع شده و هر یک از این برج‌ها بدون ضابطه نامی بر روی آنها قرار داده می‌شود و اتفاقا توسط شهروندان مورد استفاده قرار می‌گیرد و جا می‌افتد. لذا باید برای این موضوع چاره‌اندیشی شود و نامگذاری مال‌ها و بازارهای بزرگی که هر روز در شهر تهران شکل می‌گیرند و هویت آینده شهر را شکل می‌دهند،باید مورد توجه قرار گیرد.