براساس گزارش گاردين،اين عكس خيرهكننده حبابي درخشان را نشان ميدهد، كه همان سياره درحال تولد است،و در ميان غبار و گاز محصور كننده ستاره ميزبان جوان در حركت است،ستارهاي به نام PDS70 كه در فاصله 370 سال نوري از زمين قرار دارد.
حلقه سياهي كه در مركز تصوير ديده ميشود، فيلتري است براي مسدود كردن نور ستاره تا اخترشناسان بتوانند ويژگيهاي اين سامانه را به خوبي مطالعه كنند. اين تصوير كه توسط ابزار اسفير (كره) تلسكوپ بسيار بزرگ، VLT رصدخانه جنوبي اروپا ثبت شدهاست، سيارهاي گازي و غولپيكر را نشان ميدهد كه بزرگتر از سياره مشتري است، و فاصله آن تا ستارهاش درحدود فاصله سياره اورانوس تا خورشيد است.
بررسيهاي بيشتر نشان داد اين سياره اتمسفري ابري داشته و دماي سطحي آن 1000 درجه سانتيگراد است. به گفته ميريام كپلر اخترشناس موسسه ماكسپلانك در آلمان،صفحات غبار و گاز اطراف ستارگان زايشگاه سيارهها به شمار ميروند، اما رصدهاي انگشتشماري موفق شدهاند ردپاي سيارههاي نوزاد را در اين مناطق بيابند.
تلسكوپ كپلر نيز پيش از اين توانسته بود سيارههاي نوزاد را رديابي كند اما تكنيكهاي رصدي كپلر محدوديتهايي دارد و مبتني بر نوسانات نوري ستاره ميزبان به واسطه عبور سياره از برابر ستارهاست. اما اخترشناسان اكنون توانستهاند به صورت مستقيم از اين سياره تصويربرداري كنند.
به گفته كپلر، ستاره اين سياره پنج تا شش ميليون سال قدمت دارد و اين احتمال وجود دارد سن سياره كمتر از مقدار تخمينزدهشده باشد. اكنون اخترشناسان با استفاده از دادههاي گردآوري شده بايد روند شكلگيري و رشد سياره را بررسي كنند، و مدار سياره را دنبال كنند، مسيري كه تكميل آن توسط سياره 120 سال زمان نياز دارد.