به گزارش ایسنا، آیت الله محمد امامی کاشانی در خطبه‌های سیاسی این هفته نماز جمعه تهران اظهار کرد: اسلام می‌گوید حرف مال یک نفر است، در زمان غیبت حرف برای ولی فقیه است. من از سردار سلیمانی تشکر می‌کنم برای آن نامه کرمی که به رئیس جمهور نوشتند، این نامه در انسجام ملت خیلی تاثیر گذار است. دشمن می‌ترسد. می گوید کشور یک کاسه است. این مساله علمی، نقلی و عقلی است که اسلام همواره یک سخنگو دارد. پیامر و امام حرف خدا را می‌زنند و فقیه جامع شرایط آن چیزی که از اسلام و ایات و روایات درک می‌کند می‌گوید.
امامی کاشانی افزود: با کسانی که فساد می‌کردند و می‌کنند باید دو برخورد کرد، اول اینکه با خطا کاران به شدت بر خورد کرد. آیه صریح قرآن است که با مفسدین باید برخورد شرعی و قانونی کرد؛ تا این برخوردها قاطع نباشد دشمن نخواهد ترسید که الان در خارج چشمش به همین اراذل خوش است.
وی تاکید کرد: ما الان در جنگ سرد و اقتصادی هستیم باید تهاجم داشته باشم، کشور به برنامه تهاجمی نیاز دارد.
خطیب این هفته نماز جمعه تهران گفت: نقدینگی دست مردم زیاد است؛ این نقدینگی را باید به تولید هدایت کرد، راه تولید و کاسبی مردم را باید باز کرد. تولید پول حلال برای مردم دارد.
وی افزود: دشمن از هر طرف دارد به ما حمله می کند این وظیفه ما است که باید دفاع کنیم. آنهایی که پول و طلا و ارز جمع می‌کنند، برای چی جمع می‌کنند؟ ای بدبخت!
وی همچنین گفت: همانطور که رهبرمان اول سال گفتند توجه به تولید کالای ایرانی مهم است. چه طور وقتی فوتبالیست‌ها می‌برند می‌روید در خیابان برای شادی؟ برای کالای ایرانی حس ایرانی ندارید؟ قاچاقچیان آیا حس وطن و ایمان ندارید؟ همه این پول‌ها آتش در گلویتان می‌شود. به خرید و فروختن جنس ایرانی افتخار کنید.
امامی کاشانی گفت: به ملت عزیزمان بشارت می دهم قران را که می‌فرماید بعد از سختی آسانی است. از کار سخت و تولید نا امید نشوید. بدون شک کشور ایران از این گردنه‌ها به سلامت عبور خواد کرد مثل این چهل سال گذشته.
امامی کاشانی همچنین در خطبه‌های عبادی این هفته نمازجمعه تهران با اشاره به سالگرد شهادت امام جعفرصادق(ع)، روایت‌هایی از زندگی سیاسی و عبادی این امام بزرگوار پرداخت. وی خاطرنشان کرد: امام صادق دعواهای مذهبی که سلاطین بعد از حضرت علی (ع) برای جدا کردن مسلمانان به راه انداخت را با بیانات علمی جمعیت مورد اختلاف را به بحث واداشتند و اختلافات را برداشتند. نفرین بر کسانی که شبکه‌های تلویزیونی دارند و علیه شیعه و سنی اقدام می‌کنند.