حمید هامون: بعضی روزها در فوتبال، روزهای سرنوشت‌اند؛ گاهی یک ضربه، یک خطا، یک گل یا شاید هم یک اشتباه می‌تواند سرنوشت یک ملت را در جام‌جهانی تعیین کند.

به همين مناسبت در اين مطلب، شما را به ميهماني لحظه‌ي ماندگار و سرنوشت‌ساز برخي از بازي‌هاي پاياني مرحله‌ي گروهي و چهار بازي نخست مرحله‌ي يك‌هشتم نهايي دعوت مي‌كنيم.

 

عكس‌ها: سايت فيفا

 

می‌دانستیم اگر «عصام الحضري»، دروازه‌بان تيم ملي مصر با 45 سال و پنج ماه سن بتواند در يكي از بازي‌هاي مصر به ميدان برود، ركورد «فريد موندراگون»، دروازه‌بان تيم ملي كلمبيا را مي‌شكند و مسن‌ترين بازيكن تاريخ جام‌جهاني مي‌شود.

اين اتفاق در بازي مصر و عربستان افتاد و حتي الحضري يك پنالتي را هم گرفت؛ اما تلخي شكست در برابر عربستان، شيريني اين ركوردشكني تاريخي را كم كرد.

 

ايسلندي‌ها در بازي سومشان شانس صعود داشتند، اما در برابر تيم ملي كرواسي كم آوردند.

حذف تيم تازه‌وارد ايسلند در مرحله‌ي گروهي، اتفاقي نبود كه نشود حدس زد، اما به هرحال همه‌ي هواداران فوتبال دلشان براي تشويق‌هاي جذاب ايسلندي اين هواداران پرشور و نشاط در استاديوم‌هاي جام‌جهاني تنگ مي‌شود.

 

تيم ملي پرو، 36سال برای بازگشت به جام‌جهانی انتظار کشید. آن‌ها از جام‌جهاني 1982 به بعد نتوانسته بودند به جام‌جهاني راه پيدا كنند. آن‌ها در بازي با استراليا پس از 40سال موفق به کسب پیروزی در جام‌جهانی شدند؛ آخرین پيروزي آن‌ها، پيروزي چهار بر يك در جام‌جهانی 1978 در مقابل تيم ملي ایران بود.

 

شايد زيباترين صحنه‌ي جام‌جهاني براي ما ايراني‌ها همين صحنه باشد. صحنه‌اي كه «عليرضا بيرانوند»، با اين جهش عالي، پنالتي «كريستيانو رونالدو»، فوق‌ستاره‌ي فوتبال جهان را دو دستي گرفت و نگذاشت پرتغال خيالش از پيروزي راحت شود. شايد بشود گفت اين صحنه براي ما، به‌اندازه‌ي يك گل يا يك پيروزي ارزش داشت و به همان اندازه به هوا پريديم و خوشحالي كرديم.

 

گاهي فوتبال بي‌رحم‌تر از چيزي است كه مي‌شود فكرش را كرد! بازيكنان سنگال در هر سه بازي‌شان سنگ‌تمام گذاشتند؛ لهستان را بردند، با ژاپن مساوي كردند و پس از دريافت اين گل از كلمبيا، فقط و فقط به‌خاطر كارت زرد بيش‌تر نسبت به ژاپن، از صعود به مرحله‌ي يك‌هشتم نهايي بازماندند.

 

اسپانيا كه در بازي نخست توانست بازي زيبايي را در برابر تيم ملي پرتغال ارائه دهد، هرچه گذشت ناكام‌تر و ضعيف‌تر پيش رفت. اگر آن گل اتفاقي را به ايران نزده بودند، شايد حتي به‌عنوان تيم اول به مرحله‌ي يك‌هشتم نهايي صعود نمي‌كردند. آن‌ها در بازي با روسيه‌ي ميزبان هم، حرفي براي گفتن نداشتند و خيلي زود به خانه برگشتند.

 

در اين دوره‌ي جام‌جهاني هم «ليونل مسي» نتوانست هم‌چون بازي‌هاي باشگاهي‌اش بدرخشد و يكي از مسن‌ترين و ناهماهنگ‌ترين تيم‌هاي آرژانتين، خيلي زود و در نخستين بازي يك‌هشتم نهايي در برابر فرانسه تسليم شد. از طرفي بعيد است كه مسي بتواند چهار سال بعد، يك جام ديگر را هم تجربه كند.

 

هم‌چون «ليونل مسي»، جام‌جهاني براي «كريستيانو رونالدو» هم زود و بي‌حاصل تمام شد. او توانست در بازي نخست در برابر اسپانيا هت‌تريك كند و خيلي‌ها را به خودش و تيم ملي پرتغال اميدوار كند. اما آن سه گل، همراه با تك‌گلش در بازي با مراكش، پنالتي از دست‌رفته‌اش در برابر ايران و دو كارت زرد در بازي با ايران و اروگوئه، نهايت حاصل اين فوق‌ستاره‌ي فوتبال جهان در جام‌جهاني بود.

او حالا 34ساله است و حتي با شرايط بدني فوق‌العاده‌اش هم خيلي بعيد است كه بتواند چهارسال بعد در قطر، يك جام‌جهاني ديگر را تجربه كند.

 

چهارمين بازي مرحله‌ي يك‌هشتم نهايي هم مانند بازي اسپانيا و روسيه به تساوي كشيده شد. در شبي كه «كسپر اشمايكل» نهايت تلاشش را براي حفظ دانمارك كرد و يك پنالتي در جريان بازي و دو پنالتي را در ضربات پنالتي مهار كرد، اما سرنوشت براي آن‌ها بازگشت به خانه را نوشته بود.