این عارضه بسیار شایع است و بین ۴۰ تا ۶۰ درصد افراد آنها را دارند.
شیوع دیورتیکولوز با افزایش سن بیشتر می‌شود، به طوری که بیش از ۶۵ درصد افراد بالای ۸۰ سال دارای این عارضه هستند.
دیورتیکول‌ها معمولا بیشتر در کولون سیگموئید- بخشی از روده بزرگ که درست بالای راست‌روده قرار دارد- تشکیل می‌شوند.
دیورتیکولوز معمولا بی‌علامت است و فقط هنگامی علامت‌دار می‌شود که یکی از این دیورتیکول‌ها خونریزی کنند یا عفونی شوند.
هنگامی که خونریزی در دیورتیکول رخ می‌دهد، معمولاً برای مدت کوتاهی با شدت ادامه می‌یابد، اما در اغلب موارد خونریزی به خودی خود متوقف می‌شود.
علت خونریزی دیورتیکول دقیقاً روشن نیست، فقط می‌دانیم که عاملی با ایجاد جراحت یک رگ خونی در این کیسه خونریزی را ایجاد می‌کند. حتی اگر خونریزی به خودی خود متوقف شود، ممکن است مقدار زیادی خون از دست بدهید، بنابراین باید به نزد پزشک بروید.
دیورتیکول‌ها ممکن است عفونت پیدا کنند که به این عارضه دیورتیکولیت می‌گویند.
خوردن غذاهای پر فیبر مانندی سبزی‌ها و میوه‌ها، حبوبات و غلات کامل ممکن است از عفونت دیورتیکول‌ها یا دیورتیکولیت و سایر عوارض ناشی از آنها جلوگیری کند.
فیبرهای خوراکی هضم نمی‌شوند و به روده بزرگ می‌رسند. فیبرها ضمن عبور از روده بزرگ آب جذب می‌کنند و باعث ایجاد مدفوع حجیمی می‌شوند که به سرعت از درون روده بزرگ عبور می‌کند، به این ترتیب از یبوست جلوگیری می‌شود و فشار درون روده بزرگ کاهش می‌دهد.
در صورتی که میزان فیبرهای خوراکی دریافتی شما کم باشد، مدفوعی کم‌حجم و سفت تشکیل می‌شود که روده بزرگ باید فشار زیادی ایجاد کند تا آن را دفع کند. در نتیجه فشار زیادتری بر دیواره‌های روده بزرگ وارد می‌شود.