محمدجلال عباسی شوازی، رئیس موسسه مطالعات جمعیتی کشور، در گفت‌و‌گو با ایرنا افزود: سیاست‌های جمعیتی باید به نحوی باشد که نرخ باروری را افزایش دهد یا حداقل در وضعیت موجود حفظ کنند اما این کار باید با حفظ رفاه، آرامش، سلامت زنان، توجه به آموزش و اشتغال همراه باشد.
وی با اشاره به سیاست های جمعیتی کشور اظهار داشت: این سیاست‌ها شامل 14 بند است و مسائل مختلفی مانند باروری، بهداشت باروری، تحکیم خانواده، مسائل مربوط به جوانان، سالمندان، مهاجرت و محیط زیست، مناطق حاشیه‌ای و مرزی و رصد جمعیت را در بر می‌گیرد که در هر کدام از اینها قوت و برخی ضعف و آسیب وجود دارد.
وی ادامه داد: مجموع سیاست‌هایی که باعث کاهش باروری می شود، مانند تاخیر در تشکیل خانواده، بالا رفتن سن ازدواج، تاخیر در به دنیا آوردن اولین فرزند و فاصله تولد فرزند اول با فرزند بعدی خانواده در تعیین نرخ باروری بسیار مهم است.
عباسی شوازی گفت: بر خلاف برخی تصورات، تداوم سطح فعلی باروری در سطح جانشینی به معنای رسیدن به رشد جمعیتی صفر یا منفی در آینده نزدیک نیست و با توجه به اینکه نسل متولدان بعد از انقلاب هنوز در سنین باروری قرار دارند، در دهه‌های آینده نیز جمعیت با رشد مثبت افزایش می‌یابد.
این استاد دانشگاه تهران اظهار داشت: ممکن است تعداد موالید در سال‌های آینده نسبت به قبل کاهش داشته باشد و به تبع آن رشد جمعیت هم به اندازه دهه‌های پیش از آن نباشد اما با این حال برای حفظ سطح موجود باروری و افزایش احتمالی آن ارائه برنامه‌هایی با اولویت تسهیل شرایط ازدواج جوانان و حمایت از فرزندآوری ضروری است.
وی تگفت: در سال 69، احتمال به دنیا آوردن فرزند اول پس از ازدواج بیش از 95 درصد بوده اما از اواخر دهه 70 این احتمال اندکی کاهش یافت و در سال 88 به 93 درصد رسید. در دهه 70 نیز احتمال به دنیا آوردن فرزند دوم حدود 95 درصد بوده که این عدد در سال 80 به حدود 80 درصد کاهش یافته است.