به گزارش ایسنا، فیلم «کوهستان بروکبک» ساخته «آنگ لی» در سال ۲۰۰۵ با نقش‌آفرینی«هیث لجر» و «جک جیلنهال» علاوه بر موفقیت تجاری مورد تحسین ویژه منتقدان نیز قرار گرفت اما این فیلم در ابتدا قرار بود توسط «گاس ون‌سنت» ساخته شود.
این کارگردان آمریکایی که در پی بازیگران مطرحی برای بازی در این فیلم بود اخیرا در مصاحبه‌ای فاش کرد که هیچ‌کس حاضر نبود در این فیلم بازی کند. «برد پیت»، «لئوناردو دی‌کاپریو» و «مت دیمون» از جمله چهره‌هایی بودند که بازی در فیلم «کوهستان بروکبک» را به دلایل گوناگون رد کردند.
در نهایت «هیث لچر» بازیگر اصلی این فیلم به کارگردانی «آنگ لی» شد و بازی او در این نقش با تحسین‌های فراوانی رو به رو شد. نقش دیگر نیز به «جک جیلنهال» رسید، نقاشی که در ابتدا قرار بود «مارک والبرگ» بازی کند اما او نیز این نقش را رد کرد و در همان سال در جوایز «بفتا» رقابت را به «جیلنهال» واگذار کرد.
«کوهستان بروکبک» در ۸ شاخه نامزد جایزه اسکار شد و سه جایزه از جمله بهترین کارگردانی را از آن خود کرد اما در انتخابی بحث‌برانگیز جایزه بهترین فیلم به «برخورد» واگذار کرد.
«جان لیسگو» گزینه اصلی بازی در نقش جوکر در فیلم «بتمن» به کارگردانی «تیم برتون» در سال ۱۹۸۹ بود. این بازیگر آمریکایی در مصاحبه‌ای که سال گذشته انجام داد فاش کرد: "بدترین تست بازیگری‌ام برای بازی در فیلم «بتمن» بود. نهایت تلاش خود را کردم تا «تیم برتون» را متقاعد کنم فردی مناسب برای بازی در این فیلم نیستم و بالاخره موفق شدم. این نقش در نهایت به «جک نیکلسون» رسید و وی تنها ۱۰۰ میلیون دلار از محل سود مشارکتی این فیلم کسب کرد.
گرچه «اما استون» برای بازی در فیلم «لالا لند» موفق به کسب جایزه اسکار بهترین بازیگر زن شد اما این «اما واتسون» بود که در ابتدا برای بازی در این فیلم در کنار «مایلز تلر» در نظر گرفته شده بودند. «دمین شزل» کارگردان «لالا لند» در این باره توضیح می‌دهد: "لحظه‌ای بود که «اما واتسون» و «مایلز تلر» مشغول بازی در دو نقش اصلی بودند اما بازی هیچ یک از آنها در نمی‌آمد. در نهایت این «اما استون» و «رایان گاسلینگ» بودند که دو نقش اصل این فیلم رومانتیک و موزیکال را بر عهده گرفتند. «لالا لند» رکورددار تعداد نامزدی در تاریخ جوایز سینمایی اسکار است.
«شان کانری» این فرصت را داشت تا در اولین قسمت از مجموعه فیلم‌های «ارباب حلقه‌ها» در نقش «گندالف» یکی از جادوگران این فیلم بازی کند اما این پیشنهاد را رد کرد.
«کانری» درباره این نقش می‌گوید: "هرگز آن را نفهمیدم، فیلمنامه را خواندم، فیلم را دیدم اما بازهم آن را نفهمیدم". با این وجود «یان مک‌کلین» که به جای «شان کانری» در این فیلم بازی کرده نیز معتقد است این نقش با حضور «کانری» خیلی متفاوت می‌شد.
کمتر کسی می‌داند که ابتدا قرار بود «جان تراولتا» به جای «تام هنکس» برنده اسکار در فیلم «فارست گامپ» بازی کند. «رابرت زمکیس» بازی در این فیلم را در ابتدا به «جان تراولتا» پیشنهاد کرد اما وی آن را رد کرد و در عوض بازی در فیلم «پالپ فیکشن» (داستان عامه‌پسند) به کارگردانی «کوئنتین تارانتینو» را ترجیح داد. دو فیلم «فارست گامپ» و «پالپ فیلکشن» در اسکار ۱۹۹۵ رو به روی هم قرار گرفتند اما «فارست گامپ» شش جایزه کسب کرد و «پالپ فیکشن» یک جایزه.
«تارانتینو» گرچه توانست در متقاعد کردن «جان تراولتا» برای بازی در «پالپ فیکشن» موفق باشد اما به همان اندازه در جذب «وارن بیتی» شکست خورد. «وارن بیتی» با مدت زمان طولانی که قرار بود این فیلم در چین مقابل دوربین برود مشکل داشت و به همین دلیل کناره‌گیری کرد چرا که به گفته خودش دوست نداشت فرزندانش را تنها بگذارد.در نهایت «دیوید کارادین» در نقش مورد نظر برای «بیتی» بازی کرد.
«ویل اسمیت» نیز بازیگر بود که پیشنهاد «تارانتینو» را برای بازی در فیلم «جانگوی آزاده شده» به جای «جیمی فاکس» رد کرد.
اما مهم‌ترین نقشی که «ویل اسمیت» رد کرده بازی در نقش «نئو» در مجموعه فیلم‌های «ماترکیس» بود و «اسمیت» همچنان معتقد است فردی مناسب برای این نقش نبوده است: "بازی «کیانو ریوز» را در این فیلم دیدم اما مطمئنم این نقش را خراب می‌کردم. به عنوان بازیگر در آن زمان به اندازه کافی برای این نقش باهوش نبودم.
چند سال پیش از آن که فیلم «شکسپیر عاشق» برنده جایزه اسکار شود، «جولیا رابرتس» گزینه اول بازیگر زن آن بود اما «رابرتس» خواهان بازی «دنیل دی-لوئیس» در نقش مقابلش بود و زمانی که «دی-لوئیس» این نقش را نپذیرفت وی نیز بازی در این فیلم را رد کرد.
«گوئینت پالترو» در نهایت برای ایفای نقش در این فیلم برنده اسکار بهترین بازیگر زن شد.
«دارن آرنوفسکی» در درجه اول «میکی رورک» را برای بازی در فیلم «کشتی‌گیر» در نظر گرفته بود اما از آنجا که «رورک» در آن زمان چهره موفقی در گیشه نبود این نقش را به «نیکلاس کیج» پیشنهاد داد و او پذیرفت.
«کیج» پس از مدتی برای بازی در این فیلم که درباره یک کشتی‌گیر درگیر استفاده از استروئیدها است نمی‌تواند بدون استفاده از هورمون‌های استروئیدی به ظاهر مورد نظر برای این فیلم برسد و از این پروژه کناره گیری کرد.
«آرنوفسکی» در نهایت از «میکی رورک» برای بازی در این فیلم استفاده کرد و این فیلم علاوه بر کسب شیر طلای جشنواره ونیز، نامزدی گلدن گلوب، بفتا و اسکار را برای «میکی رورک» به ارمغان آورد.