گرانی کاغذ نفس مطبوعات را به شماره انداخته و هر روز خبر واگذاری، بسته یا گران شدن آنها از گوشه و کنار شنیده می‌شود. در این اوضاع پیش آمده که گریزی از آن نیست چه باید کرد و چه چاره‌ای اندیشید؟ اصل این است که کاغذ یکی از اساسی‌ترین کالاهای فرهنگی است و باید با تأمین آن، از روزنامه به‌عنوان مهم‌ترین دستاورد تمدن بشری حمایت کنیم اما این نکته را هم درنظر بگیریم که کم و کیف کار رسانه تغییر کرده و باید تغییراتی در آن اعمال شود.
نخستین راهکاری که می‌توان برای برون رفت از این بحران به آن پرداخت توجه به فضای مجازی و آنلاین است؛ کاری که بسیاری از روزنامه‌های پرتیراژ دنیا آغاز کرده‌اند و به آن توجه ویژه دارند. روزنامه‌ها باید حداقل بخش جوان مخاطبان خود را از طریق تأمین محتوای مناسب در فضای مجازی پویا و پر تحرک حفظ کنند و هر روز در این زمینه خلاقیت‌های نو و جدیدی ارائه دهند.
دومین نکته همان بحث قدیمی آزادی مطبوعات و انتشار آزاد اطلاعات است. امروز اگر مردم به اخبار فضای مجازی اقبال بیشتری نشان می‌دهند دقیقا به این علت است که توانسته اطلاعات بهتر با جزئیات بیشتری را بدون دروازه‌بانی نهادهای حاکمیتی در اختیار آنها بگذارد. اگرچه این فضا کشکولی از اخبار درست و نادرست و واقعی و جعلی است و افکار عمومی را در تشخیص واقعیت به چالش کشیده اما به هر حال توانسته فضای مطلوبی را در اطلاع‌رسانی فراهم کند.
روزنامه‌ها می‌توانند این خلأ جدی فضای مجازی را پر کنند و مرجع و منبعی برای اعتبار سنجی باشند که البته این روزها شاهد این هستیم که متأسفانه خود دنباله‌روی این فضا شده‌اند و حتی اخبار جعلی و نادرست را هم منتشر می‌کنند. و در نهایت اینکه با تمام این اوصاف که جبر زمانه بر مطبوعات حاکم شده و باید برای کم و کیف حضور خود، راه جدیدی را آغاز کنند، بر این نکته تأکید می‌کنم که روزنامه کاغذی ولو با تیراژ کم باید در سپهر اطلاع‌رسانی باقی بماند چرا که مطالعه متن مکتوب ذهن را بارور و تفکر را عمیق‌تر می‌کند و نباید اجازه دهیم این میراث تمدنی تحت هر شرایطی از بین برود.