صُلحُالحَسَن(علیهالسّلام) کتابی درباره صلح امام حسن (ع)، اثر شیخ راضی آل یاسین، پژوهشگر و عالمی دینی شیعی است. این کتاب از معدود آثار تحلیلی و تفصیلی است که درباره زندگانی امام حسن مجتبی (ع)، موقعیت سیاسی ایشان و شرایط صلح امام با معاویه سخن گفته است. این اثر به همت آیتالله العظمی خامنهای به فارسی ترجمه و از سوی انتشارات انقلاب اسلامی منتشر شده است.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،این کتاب در زمره متقنترین کتابهای تاریخی در موضوع خود است و مؤلف در آن به موضوعاتی پرداخته که در کتابهای مشابه به آنها کمتر توجه شده است. منابع پژوهشی این اثر نیز قریب به 100 منبع معتبر و ارزشمند است.
کتاب، فراهمآمده فکری منظم، مبتکر و قوی است. هماهنگی و پیوستگیاش آنرا بهصورت جویباری سرشار و لبریز از اندوختههای عقلی و نقلی درآورده و به واحدهایی بههم پیوسته و بهنهایت غنی و کامل- از همه جهاتی که با موضوع متناسب است و موجب ارزش تمام- همانند ساخته است. پیراستگیاش همراه با جامعیت و روشنیاش همراه با عمق و نقد تحلیلیاش، نقطه مرکزی این ممیزات است.
مؤلف بیش از آنکه به نقل گزارشهای تاریخی بپردازد، به بیان و تحلیل اوضاع و شرایط از نگاه خود پرداخته است، اما با این حال از ارجاع به منابع و استناد به آنها غفلت نکرده و به منابع مختلفی در متن و پاورقی توجه داده که این منابع همان مصادر دست اول تاریخی هستند.
کتاب با گفتاری نسبتاً مفصل از علامه عبدالحسن شرفالدین، رهبر شیعیان لبنان در نیمه دوم قرن گذشته هجری قمری و پیشگفتار کوتاه نویسنده درباره تحقیق و کتابش آغاز میشود و پس از پرداختی کوتاه به زندگینامه و سیره و سیمای حضرت امام حسن (ع) به سراغ محور اصلی بحث یعنی زندگی سیاسی پرفراز و نشیب ایشان میرود.
در بخشهای دوم و سوم که پیکره اصلی تحقیق را شکل میدهند، سخن از موقعیت سیاسی ویژه آن روزگار و چرایی و چگونگی صلح و پیامدهای آن است؛ نویسنده با نگاهی ژرف به تحلیل دادههای تاریخی و مدارک و اسناد معتبر پرداخته و تصویر روشن و منسجمی از موضوع ارائه نموده است.
در بخش پایانی نیز مقایسهای کوتاه و فشرده میان شرایط زمانه امام حسن با روزگار امام حسین (ع) صورت گرفته است.
بخشی از مقدمه کتاب
این کتاب در سال ۱۳۴۸ شمسی توسط حضرت آیتالله العظمی خامنهای(مدّظلّهالعالی) با عنوان صلح امام حسن پرشکوهترین نرمش قهرمانانه تاریخ به فارسی ترجمه شد. معظّمٌله در مقدمه کتاب، انگیزه خویش را این گونه بیان میکند: اینک که با فراهم آمدن ترجمه این کتاب پر ارزش و نامی، جامعترین و مستدلترین کتاب درباره صلح امام حسن در اختیار فارسی زبانان قرار میگیرد، این جانب یکی از آرزوهای دیرین خود را برآورده مییابم و جبهه سپاس و شکر بر آستان لطف و توفیق پروردگار میسایم.
پیش از اینکه به ترجمه این کتاب بپردازم، مدتها در فکر تهیه نوشتهای در تحلیل موضوع صلح امام حسن بودم و حتی پارهای یادداشتهای لازم نیز گرد آورده بودم؛ ولی سپس امتیازات فراوان این کتاب مرا از فکر نخستین بازداشت و به ترجمه این اثر ارزشمند وادار کرد.
مگر که جامعه فارسیزبان نیز ـ چون من ـ از مطالعهی آن بهره گیرد و هم برای اوّلینبار دربارهی این موضوع بسی با اهمیّت، کتابی از همهرو جامع، در معرض افکار جویندگان و محققان قرار گیرد.