به گزارش همشهري آنلاين به نقل از سينه‌يوروپ، كارگردان 50 ساله بلغارستاني كه كار فيلمسازي را پنج سال پيش با «بيگانگي» آغاز كرد، امسال با دومين فيلم خود «آگا» جايزه قلب سارايوو را از بخش مسابقه جشنواره فيلم سارايوو به رياست اصغر فرهادي برد. لازاروف نخستين بلغارستاني تاريخ بود كه فيلمش در اختتاميه جشنواره برلين به نمايش درآمد و حدود شش ماه بعد جايزه اول مهم‌ترين رويداد سينمايي منطقه بالكان را به دست آورد. «آگا» ماجراي يك پيرمرد و يك پيرزن را در ميانه چشم‌اندازي سرزميني يخ‌زده روايت مي‌كند.
- معمولا فيلمسازان بلغاري ترجيح مي‌دهند داستان‌هايي نزديك سرزمين و خانه خود تعريف كنند. چه شد كه شما تصميم گرفتيد صحنه را عوض كنيد؟
اين داستان مي‌تواند هر جا اتفاق بيفتد و ماجراي آخرين خانواده روي زمين است. ما فقط به عنوان استعاره تمركز خودمان را روي يك جامعه كوچك گذاشتيم.
- ما نخستين بار چهار سال پيش درباره پروژه شما نوشتيم كه آن زمان هنوز «نانوك» نام داشت. در طول دوران فراهم كردن تمام ابزار و زمينه‌هاي مورد نياز توليد، در گذر زمان چه بر سر پروژه مي‌آيد؟
هر پروژه گيرايي خودش را دارد و انتخاب جمهوري ياقوتستان در روسيه به عنوان لوكيشن فيلمبرداري پرچالش‌ترين وظيفه ما در اين پروژه بود. مردم ساخا و طبيعت ياقوتستان واقعا فيلم را در جهتي درست هدايت كرد.
- بازيگران اصلي را چطور پيدا و چگونه با هم كار كرديد؟
براي تمام اعضاي گروه ما همكاري با گروه ياقوتستان لذتي خاص بود؛ به ويژه با بازيگران. فيودوسيا ايوانوا، بازيگر نقش سدنا را در يك فيلم محلي به نام «آتش‌سوزي» به كارگرداني ديميتري داويدف ديدم. ميخاييل آپروسيموف (بازيگر نقش نانوك)، گالينا تيخونوا (بازيگر نقش آگا و دختر نانوك و سدنا) و سرگئي اگوروف بازيگران حرفه‌اي تئاتر در قاقوتستان هستند و من لحظه‌هايي فراموش‌نشدني با همه آنها داشتم.
- فيلمبرداري در هواي بي‌نهايت سرد چقدر سخت بود؟ به جايي رسيديد كه خطر تهديدتان كند؟
وقتي ما به ياكوتسك رسيديم، دماي هواي منفي 42 درجه سانتي‌گراد بود و وقتي كار فيلمبرداري را شروع كرديم، دما هوا به منفي 30 درجه رسيده بود. براي مواجه شدن با اين شرايط امكانات و ابزار مناسب در اختيار داشتيم و يادم نمي‌آيد خطري گروه را تهديد كرده باشد.
- يك فيلمبرداري سخت معمولا با ماجراجويي هم همراه است. ماندگارترين خاطره شما از اين دوران چيست؟
فيلمبرداري «آگا» بيشتر يك ماموريت معنوي بود تا جسمي. هر چند در آخرين روز كار و جشني كه گروه گرفته بودند، يك بطري بزرگ به سر من برخورد كرد و باعث شد بزرگ‌ترين زخم روي بدنم يادگار بماند. اين يكي از بامزه‌ترين خاطره‌هايي است كه من در عمرم دارم.
- «پيام سبز» شما هم بسيار دوست‌داشتني است. چقدر برايتان مهم بود كه درباره تاثير فاجعه‌بار كارهاي انسان‌ها روي محيط زيست كره زمين در فيلم بحث كنيد؟
مراقبت از طبيعت زمين شايد تا حدودي كليشه‌اي به نظر برسد و واقعا هم يك حرف تكراري است اما در هر حال ما به وظيفه‌مان عمل كرديم و كار خودمان را انجام داديم.